Στοκχόλμη: Η πόλη των άυλων συναλλαγών

Την εποχή του κορονοϊού αυτό που μπορεί να ταξιδέψει εύκολα και με ασφάλεια είναι το μυαλό. Σε αναμνήσεις αλλά και σε μέρη που θα ήθελε να πάει όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Η Στοκχόλμη είναι μια πρωτεύουσα που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις άλλες, μια πόλη που αξίζει να επισκεφθεί κανείς ίσως και παραπάνω από μία φορές, μια πόλη όπου μπορείς να βρεις τα πάντα, εκτός από συναλλαγές με χρήματα.

Η Σουηδία δεν μας είναι άγνωστη μιας και αποτέλεσε πόλη έλξης Ελλήνων μεταναστών από το 1960 μέχρι και σήμερα.

Δεν θα σταθώ στην ιστορία της, στα μνημεία και τα κτήρια, στα υπέροχα μικρά νησάκια, στα μουσεία και σε όλα όσα μπορεί κανείς να βρει σε κάποιον τουριστικό οδηγό. Θα σταθώ σε αυτά που με εντυπωσίασαν στην καθημερινότητα της Στοκχόλμης.

Ένα από αυτά ήταν πως είναι η πρώτη Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που επισκέπτομαι χωρίς να έχω αγγίξει και δει το νόμισμα της.

Καθόλη την διάρκεια της παραμονής μου δεν συνάντησα κανέναν να πραγματοποιεί συναλλαγή με χρήματα. Σε πολλά καταστήματα μάλιστα (κυρίως μπαρ και εστιατόρια) υπάρχουν ενδείξεις πως η επιχείρηση δεν δέχεται μετρητά!!!

Οπουδήποτε και αν βρεθείς στην Στοκχόλμη μπορείς να πληρώσεις με χρεωστική κάρτα. Στο μετρό, στο ταξί, στο μουσείο, στο σούπερ μάρκετ στο κομμωτήριο.

Το πλαστικό χρήμα κυριαρχεί και τείνει να αντικαταστήσει το πραγματικό. Σε μερικά χρόνια κανείς δεν θα γνωρίζει πως είναι να έχεις χρήματα στην τσέπη σου μιας και αυτά θα είναι απλά ένας αριθμός σε μια κάρτα.

Η Στοκχόλμη είναι μια πόλη τεχνολογικά προηγμένη και σε άλλους τομείς. Στις πολυκατοικίες της δεν υπάρχουν κλειδαριές αλλά ηλεκτρονικές επιφάνειες που ανοίγουν τις πόρτες με κωδικό, όπως και στα δωμάτια των περισσότερων ξενοδοχείων όπου η reception υπάρχει τις πρωινές ώρες της ημέρας και κάποιες ώρες το απόγευμα για δια ζώσης εξυπηρέτηση.

Στο σούπερ μάρκετ απουσιάζουν οι ταμίες, όλα τα προϊόντα διαθέτουν bar code το οποίο περνάει ο πελάτης από τον έλεγχο προϊόντων, στην συνέχεια πληρώνει (φυσικά μόνο με κάρτα) και σκανάρει την απόδειξη για να ανοίξει η πόρτα εξόδου και να φύγει. Υπάρχει φυσικά βοηθητικό προσωπικό και φύλακες αλλά ελάχιστο συγκριτικά με τις αλυσίδες καταστημάτων στην Ελλάδα.

Οι Σουηδοί είναι σιωπηλοί και ήρεμοι. Τίποτα δεν διαταράσσει την πολύ καλά οργανωμένη ζωή τους. Είναι ευγενικοί, χαμογελαστοί και ευδιάθετοι. Έχουν καταφέρει να κερδίσουν μια καθημερινότητα στην οποία είναι υπολογίσιμοι και τους σέβονται. Στην Στοκχόλμη δεν θα βρεις ίχνος από σκουπίδι στο δρόμο, κακοφτιαγμένους κάδους να ξεχειλίζουν και να μυρίζουν, προκάτ σχολεία, εγκαταλελειμμένα κτήρια και τοίχος βαμμένους με συνθήματα.

Όπως επίσης είναι δύσκολο να βρει κανείς δρόμο χωρίς ποδηλατοδρόμο και με μποτιλιάρισμα αυτοκινήτων που κορνάρουν.

Κατηγορούμε τους βόρειους λαούς για μια ψυχρότητα έναντι του δικού μας ταμπεραμέντου.

Για πόσο καιρό όμως πίσω από αυτό το Μεσογειακό στυλ ζωής θα κρύβουμε χωρίς ντροπή την ανικανότητα μας να ζούμε όπως μας αξίζει, σε μια πόλη που μας αξίζει, με πολιτικούς που μας υπολογίζουν και με σεβασμό στον συνάνθρωπο αλλά κυρίως σε ότι θεωρείται δημόσια περιουσία.