Στον αυτόματο πιλότο…

Καθημερινά η εικόνα γίνεται και χειρότερη. Όλο και περισσότεροι οδηγοί, επαγγελματίες και μη, αποθρασύνονται και εφαρμόζουν το δικό τους εθιμικό δίκαιο στον κεντρικότερο δρόμο της πόλης. Άρρωστη νοοτροπία και μία απαθής και διστακτική δημοτική αρχή, ένας συνδυασμός που παραδίδει τη Θεσσαλονίκη στο χάος.

Οποιαδήποτε στιγμή οποιασδήποτε ημέρας της εβδομάδας κι αν επιχειρήσει να κατεβεί κανείς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έρχεται αντιμέτωπος με το βασανιστήριο της Τσιμισκή. Μία κεντρική λεωφόρος τεσσάρων θεωρητικά λωρίδων που με τον τσαμπούκα των οδηγών ταξί και των ασυνείδητων οδηγών αλλά και με την ανοχή και την αδιαφορία των αρμόδιων αρχών έχει μετατραπεί σε ένα στενό δρομάκι, προκαλώντας ασφυξία στο ούτως ή άλλως επιβαρυμένο ιστορικό κέντρο.

Η κρίση έχει μειώσει την πελατεία των ταξί, μία εξέλιξη δυσάρεστη και κατανοητή. Έτσι, οι οδηγοί τους έχουν αποφασίσει να μετατρέψουν την πόλη σε μία ατελείωτη πιάτσα. Από τη Βασιλίσσης Όλγας μέχρι τα Λαδάδικα αυτοσχέδιες πιάτσες δεκάδων ταξί δημιουργούν καθημερινό μποτιλιάρισμα στον κεντρικό οδικό άξονα της Θεσσαλονίκης. Ειδικά, το κομμάτι από την Ικτίνου μέχρι και την Αριστοτέλους είναι το πλέον ενδεικτικό της πλήρους ανομίας που έχει επιβληθεί. Η πιάτσα της Ικτίνου καταλαμβάνει δύο λωρίδες, θέτοντας το λεωφορειόδρομο εκτός λειτουργίας, την ίδια στιγμή που η πιάτσα της Μητροπόλεως αγκαλιάζει όλο το τετράγωνο μέχρι και την Κούσκουρα, διπλοπαρκάροντας τα ήδη παράνομα σταθμευμένα οχήματα στην Τσιμισκή. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Αριστοτέλους. Αποτέλεσμα, για μία απόσταση μικρότερη του ενός χιλιομέτρου, από τη ΧΑΝΘ μέχρι τα Λαδάδικα, χρειάζεται κανείς περισσότερο από ένα τέταρτο της ώρας!

Από αργά το απόγευμα και μετά, ειδικά το Σάββατο, η Τσιμισκή μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο πάρκινγκ, καθιστώντας τα αστικά λεωφορεία άχρηστα, μια και τα θέτει στην ίδια μοίρα με τα Ι.Χ. Έτσι, σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ώρου η Τσιμισκή είναι μποτιλιαρισμένη ανεξαρτήτως του αριθμού των κινούμενων επ’ αυτής αυτοκινήτων.

Η δημοτική αρχή με το όργανό της τη δημοτική αστυνομία απέχουν, αφήνοντας την πόλη στην τύχη της. Μιλώντας με το δήμαρχο Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννη Μπουτάρη με αφορμή τον ένα χρόνο από την εκλογή τον είχαμε ρωτήσει για το συγκεκριμένο θέμα. Τότε το είχε αποδώσει στην κακή νοοτροπία και στην έλλειψη διάθεσης συνεργασίας των οδηγών ταξί. Έκτοτε, στους δύο μήνες που μεσολάβησαν, η κατάσταση έχει χειροτερέψει θεαματικά. Παρ’ όλα αυτά διάθεση σύγκρουσης με τα συμφέροντα του συγκεκριμένου κλάδου δεν υπάρχει… Μάλλον περιμένουμε ότι θα λυθεί διά μαγείας το πρόβλημα. Η δημοτική αστυνομία λάμπει διά της απουσίας της ενώ ούτε η Τροχαία κάνει τον κόπο να ασχοληθεί με την Τσιμισκή.

Πόσο ακόμη μπορεί να συνεχιστεί αυτή η πρωτοφανής ασυδωσία; Οι λύσεις είναι απλές. Φάνηκε, εξάλλου, στην πράξη με την ορθή απόφαση για την απαγόρευση της κάθετης στάθμευσης στην οδό Παύλου Μέλα, που ανακούφισε σημαντικά μία άλλη καθοριστική οδική αρτηρία του κέντρου. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πιάτσες στάθμευσης ταξί περιμετρικά του κέντρου που μέσω της ασύρματης συννενόησης να τροφοδοτούν τις πιάτσες επιβίβασης/αποβίβασης των κεντρικών οδών ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτή η εξέλιξη θα συμβάλλει στη λύση του μισού προβλήματος.

Από την άλλη, είναι επιτακτική ανάγκη να απαγορευτεί ρητά και αυστηρά η στάθμευση στην Τσιμισκή με την εποπτεία της δημοτικής αστυνομίας. Αλλά για να συμβεί αυτό, είναι υποχρέωση του Δήμου να εξασφαλίσει προσιτό κόστος στα δημοτικά πάρκινγκ στις παρυφές του κέντρου. Ακόμη και μία προσέγγιση στα δεκάδες ιδιωτικά πάρκινγκ εν μέσω κρίσης είναι θεμιτή.

Καμία πόλη στον κόσμο δεν μπορεί να λειτουργήσει με αυτόματο πιλότο. Πόσο μάλλον η Θεσσαλονίκη με το ιδιαίτερο μέγεθος και την ιδιαίτερη χάραξη των δρόμων της. Είναι πολύ πιο εύκολο να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τα πλεονεκτήματα της πόλης καθημερινά απ’ ό,τι νομίζουμε. Αρκεί φυσικά να μας ενδιαφέρει…