Συνταγή ηγεσίας

Λέξεις: Αλεξάνδρα Κουπαράνη

Σε ένα παγκάκι, στο χείλος του γκρεμνού ένας ηλιοκαμένος άντρας, κάθονταν πλάι σε μια γκλίτσα από κρανιά και αγνάντευε το φαράγγι.

-Ωραία θέση, του είπα γνέφοντας τις απότομες πλαγιές, που σαν ξυράφια έκοβαν την ανάσα.

-Μαγειρεύω, είπε απότομα και άρχισε να ανακινά την μαγκούρα του, σαν να μαγείρευε την κοιλάδα που τσιγαριζόταν από τα ορμητικά νερά και τους διαβρωμένους βράχους.

Εσκασα χαμογελάκι, με την σουρεαλιστική του απάντηση και τον ρώτησα. Τι μαγειρεύεις;

-Σούπα ηγεσίας με κρουτόν αποτελεσματικότητας και τσιπς συνεργασίας.

-Α, μπα και πως φτιάχνεται;

-Λοιπόν αρχικά γράφε την συνταγή. Η συνταγή είναι το όραμα, η συνταγή είναι η καταρτισμένη στρατηγική όπου αναφέρει ξεκάθαρα τα υλικά, τον εξοπλισμό, το χρονοδιάγραμμα, τις επιπτώσεις, τις εναλλακτικές. Οπότε γράφε, καλύτερα σχεδίαζε.

Έβγαλα και ‘γω από την σάκα μου ένα μολύβι και άρχισα να σημειώνω στο πισωσέλιδο ενός βιβλίου.

-Αρχικά θα χρειαστούμε μια σκελίδα κοινωνικής επιρροής, ένα σπρέι έμπνευσης, δυο ματσάκια μεγιστοποίησης προσπάθειας των άλλων και μια μεγάλη κατσαρόλα να χωράει την απεικόνιση του πώς θα είναι το μέλλον.

Παίρνουμε το μαχαίρι και αρχίζουμε να ψιλοκόβουμε με συγκεκριμένη κατεύθυνση παλιές ιδέες, προκαταλήψεις, τζάκια, ρουσφέτια και πολιτικά σκαλώματα.

Αφού έχουμε ψιλοκόψει τα υλικά τα ρίχνουμε να κοκκινίσουν σε υψηλή φωτιά να βγάλουν τα ζουμιά τους και προσθέτουμε μια αρμαθιά επιστήμονες και μπόλικη έρευνα.

Δίπλα μας έχουμε ένα καντάρι να μετράμε και να ζυγίζουμε ώστε να ξέρουμε πόσο είναι το καθαρό βάρος της σούπας του ηγέτη δηλαδή ο ενθουσιασμός, η ακεραιότητα, η ταπεινότητα, η δικαιοσύνη και πόσο τα νερά του, δηλαδή η έλλειψη διαφάνειας, η απόρριψη των άλλων, ο εγωισμός ,η έλλειψη ενσυναίσθησης κ.α.

Παίρνουμε μια κολοκύθα με σπόρια αξιών την καθαρίζουμε προσεκτικά, μέχρι να μείνει η αξιοπιστία και αρχίζουμε να την κόβουμε σε χοντρές φέτες ανάθεσης εργασιών.

Τυλίγουμε τις φέτες με βασικούς στόχους απόδοσης σε ρολό και τις δένουμε σε ομάδες πάνω σε αντικολλητικό χαρτί αλληλεπίδρασης.

Βουτυρώνουμε ταψάκι κατανόησης δυναμικής του κάθε ρολού και ψήνουμε σε μεσαίο φούρνο για να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες δεξιότητες στο μέλωμα των ρόλων.

Στην κατσαρόλα τώρα ραντίζουμε λάδι ανατροφοδότησης, υποστήριξης και εκπαίδευσης και ρίχνουμε τα ψημένα κολοκυθορολάκια μας.

Για να πετύχει η σούπα ηγεσίας με κρουτόν αποτελεσματικότητας και τσιπς συνεργασίας ρίχνουμε ζωμό από καλές αποφάσεις που έχουμε στο ψυγείο από προηγούμενο μαγείρεμα.

Αν στερούμαστε, μπορούμε να ξεφλουδίσουμε τώρα κάποια λαχανικά επικαιρότητας και να πάρουμε τον χυμό από κριτική σκέψη.

Προσθέτουμε μια πρέζα πρόληψης και ένα κουταλάκι του γλυκού λύσεις εκκολαπτόμενων προβλημάτων.

Αν δεν έχουμε , δανειζόμαστε του γείτονα.

Για γαρνίρισμα κόβουμε το ψωμί των ευκαιριών σε κυβάκια και ισομοιράζουμε σε μπολ προσαρμογής καταστάσεων την σούπας μας.

Πασπαλίζουμε με τριμμένο συναίσθημα εκτίμησης και τραγανά κομμάτια αξιοκρατίας και σερβίρουμε ενθαρρυντικά ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Έτσι ολοκλήρωσε την συνταγή και μου παρέδωσε την γκλίτσα από ξύλο κρανιάς κλείνοντας με τα εξής λόγια:

“Να τους ακούς όλους, να παίρνεις ένα πούπουλο από κάθε χήνα που περνάει, αλλά να μην ακολουθείς κανέναν στα τυφλά”.