Τα καύσιμα στο θεό, αλλά κουβέντα για τηλεργασία…

Λέξεις: Στράτος Σαφιολέας 

Πετρελαϊκή κρίση, αλλά εκεί εμείς. Επιμονή. Και δεν εννοώ ως λύση τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Εννοώ την ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ.

Γιατί δημόσιες υπηρεσίες και εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες δεν παραμένουν στην τηλεργασία; Το επιχείρημα είναι, τάχα, η «αναντικατάστατη ανθρώπινη επαφή». Δεν χρειάζεται σε όλες τις εταιρείες η τηλεργασία να είναι στο 100%. Μπορεί να είναι στις μισές ημέρες. Ή στις ημέρες που χρειάζεται (πχ στρατηγικές συσκέψεις ή νέοι πελάτες).

Η πραγματικότητα είναι πως οι «μάνατζερς» και οι «διευθυντές» θέλουν στρατιές εργαζομένων γύρω τους, για να αισθάνονται σημαντικοί ή γιατί έτσι έχουν μάθει, ή για να δικαιολογήσουν τα γραφεία που αγόρασαν η νοίκιασαν. Έτσι ο μέσος εργαζόμενος πρέπει να καταναλώσει δύο ώρες στο δρόμο, και άλλες δύο για να ετοιμαστεί να φύγει και να επιστρέψει. Κόστος καυσίμων, συμφόρηση για όλους στους δρόμους, μόλυνση από καυσαέρια και εκνευρισμός, συν κόστος θέρμανσης γραφείων και συντήρησης.

Όλα άχρηστα και δαπανηρά.

Στο εξωτερικό ειδικά εταιρείες τεχνολογίας έχουν καθιερώσει κάποια μορφή τηλεργασίας, μερική ή ολική που αποτελεί μέρος του πακέτου παροχών προκειμένου να προσελκύσουν τους πιο ταλαντούχους εργαζόμενους.

Στην Ελλάδα;

*Ο Στράτος Σαφιολέας είναι σύμβουλος στρατηγικής επικοινωνίας.