Τελικά, πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα;

Κυριακή απόγευμα, στην Ελλάδα των χρηστών ηθών που διατυμπανίζονται διαρκώς, με δηλώσεις περί ισότητας και γυναίκες σε υπουργεία.  Με γυναίκα στην καρέκλα της προεδρίας της Δημοκρατίας, για πρώτη φορά στην ιστορία αυτής της χώρας. 

Στους τηλεοπτικούς δέκτες, στον μέγα και πολύ Σκάι, το παλαιότερο των reality, ένα πείραμα, όπως το ονόμασαν, μια εξευτελιστική έκθεση ανθρώπων όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς, το”Big Brother.”

Η συνταγή των φετινών συμμετέχοντων περιλαμβάνει 2 δηλωμένα ομοφυλόφυλους, 4 αλλοδαπούς, 2 εθνικιστές, και συμπληρωματικά κοπέλες στο πρώτυπο της Kylie Jener (το απόλυτο είδωλο για την εποχή μας), χείλη, εξτένσιον και tatoo φρύδια.

Μιλάμε για ένα εκρηκτικό μείγμα με προβλεπόμενα αποτελέσματα ξεκατινιάσματος με φόρτε ζητήματα ταυτότητας, σεξουαλικότητας, θρησκείας, στερεοτύπων και φυλετικά.

Αλλά παρόλα ταύτα εγώ θα σχολιάσω μόνο το βίντεο που σήκωσε τις αντιδράσεις. Παίχτης, εν ονόματι νομίζω Αντώνης και Κρητικός, ξαπλωμένος και ατάραχος στο διπλό κρεβάτι και εν μέσω χαλαρής κουβεντούλας περί γυναικών, δηλώνει με την βαθυστόχαστη ειλικρίνεια και την δική του λογική: «Με τις γκόμενες πάω με μία κάθε μέρα για να αδειάζει το πακέτο αλλιώς έχει βιασμό». Oι άλλοι δύο παίκτες αμέτοχοι τον κοιτούν και χαμογελάνε (σαν ρε φίλε να τους λέει το πιο φυσιολογικό πράγμα, σαν να λέμε αυτή η αηδιαστική πράξη είναι οκ). Σαν να λέμε πως είναι οκ που στην Ελλάδα περίπου 4.500 κοπέλες βιάζονται ετησίως.

Με αυτή την ατάκα, βάζει ένα θετικό – φυσιολογικό πρόσημο μπροστά σε αυτή την κολάσιμη πράξη. Τυχαίνει λοιπόν να γνωρίζω προσωπικά κοπέλα που υπέστη μη συναινετικό σεξ. Δεν θα επεκταθώ στο τι βίωσε εκείνη, αλλά στο πως αισθάνεται όταν ακούει αυτή την λέξη.

Αφού αυτόματα, θυμάται εκείνο το σκοτεινό βράδυ. Ένα ξένο χέρι να της κλείνει το στόμα και εκείνη να μην μπορεί να αντιδράσει, πόνο, αηδία και φρίκη για κείνον που ”ήθελε να αδειάσει το πακέτο του” και στο τέλος της πράξης μία απορία για το αν προκάλεσε (η οποία φυσικά θα υπάρχει ασυνείδητα στο πίσω μέρος του μυαλού της για πάντα).

Δεν θα μείνω όμως μόνο εδώ. Θα προχωρήσω παρακάτω. Τυχαίνει να ανήκω στο γυναικείο φύλο, είμαι λοιπόν υποχρεωμένη να ακούω σε καθημερινή βάση παντού σεξιστικά σχόλια, σχόλια που μου θυμίζουν πως αντιμετωπίζομαι ως αντικείμενο, σχόλια για το σώμα μου, σχόλια που θα με προσβάλλουν και με μειώνουν.

Τυχαίνει να φοβάμαι να γυρίσω μόνη σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, γιατί θα υπάρχει ένας περίεργος στο πάρκο της γειτονιάς που θα με ακολουθήσει, που θα με σχολιάσει χυδαία, που θα με κάνει να πάρω την απόφαση να μην ξαναφορέσω φούστα, επειδή ζήτησε να δει το εσώρουχο μου.

Τυχαίνει εν έτει 2020 και μέσω των social media, όλες να λαμβάνουμε στο μέσετζερ από αγνώστους χυδαία μηνύματα. Και φυσικά επαναλαμβάνεται διαρκώς η θεωρία του ό,τι ”οι κοπέλες προκαλούν και δεν είναι άρρωστο το μυαλό ενός βιαστή”.

Θλιβερό βέβαια το ότι ένα μέρος της κοινωνίας δεν θα αντιδράσει για μια ατάκα σε ένα τέτοιου είδους σκουπιδιστικού ριάλιτι, όταν έχει προηγηθεί η δίκη Τοπαλούδη και έχει χαθεί ένα κορίτσι από δύο τέτοιου τύπου άντρακλες που θεώρησαν τον βιασμό ως πράξη απαραίτητη και αποδεκτή. Όταν η Μυρτώ έμεινε παράλυτη στα βράχια λόγω ενός τέτοιου εγκλήματος.

Αδιανόητο γιατί ακόμα θα υπάρξει εκείνος που θα γυρίσει να πει, ”τότε οι γυναίκες να κάνετε ότι και οι προγιαγιάδες σας, σπίτι και παιδιά”. Οδυνηρό γιατί το γυναικείο σώμα θα αντιμετωπίζεται ακόμα ως ένας καμβάς πρόκλησης για τα άρρωστα μυαλά (ενώ το ανδρικό σώμα θα παραμείνει ένα καλογυμνασμένο γυμνό σώμα). Λυπηρό διότι θα συνεχίζουν να γίνονται πρώτο hit τραγούδια με στίχους τύπου ”Θέλω το πρόσωπο να ‘ναι δεκάρι.Θέλω το σώμα της να μοιάζει με οχτάρι. Θέλω με τον κ… να σηκώνει βάρη” και θα τα ακούμε και θα αηδιάζουμε ακόμα περισσότερο, αλλά παρόλα αυτά όλοι γύρω θα τα χορεύουν χωρίς να συνειδητοποιούν τι μηνύματα περνούν. Αηδιαστικό που ακόμα υπάρχουν άντρες που θα σηκώσουν το χέρι στην σχέση τους επείδη υπήρξε διαφωνία.

Η κουλτούρα του βιασμού περνά ξόφαλτσα μέσω ισχυρών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που υπάρχουν για να ενημερώνουν υποτίθεται και να προστατεύουν από τέτοιου τύπου ξεδιάντροπες πράξεις, που πρέπει να δίνουν βήμα σε εκείνες που το βίωσαν και όχι να μεταφέρουν σε ένα δεκάχρονο την λάθος έννοια του. Και αν είσαι survivor από ένα βιασμό ή μια απόπειρα πως να βγεις να μιλήσεις όταν γύρω σου η κουλτούρα του γίνεται εμμέσως αποδεκτή;

Και αν ο παίκτης απολογηθεί ότι είναι ένα inside joke μέταξύ των ανδρών εδώ αγαπητέ άντρα θα σου πω πως είσαι άρρωστος, μόνο γιατί το inside joke σου βασίζεται σε μία πράξη που έχει κάνει εκατομμύρια ανθρώπους να βασανίζονται σε όλη τους τη ζωή και να φτάνουν μέχρι την αυτοκτονία. Κάτι τέτοια σαν την ατάκα στο reality και χιλιάδες άλλα κάθε μέρα σε κάνουν να αναρωτιέσαι έχεις τελικά την δύναμη να είσαι γυναίκα σε μία τέτοια κοινωνία.