Θεσσαλονίκη, από το Covid-Free στο Covid-Freak. Σχέδιο τώρα!
Είναι ανεπίτρεπτο, η πόλη να επιδεικνύει σοβαρότητα και να εμφανίζει μέτρα και αστυνόμευση, κάθε φορά που αναμένει έναν υπουργό
Λέξεις: Ανδρέας Παπαμιμίκος
Και τώρα τι κάνουμε?
Με αυτό το ερώτημα να ψάχνει απαντήσεις μέσα στο μυαλό μου, γράφω από το γραφείο του σπιτιού μου. Στο απέναντι μπαλκόνι, μια ελληνική σημαία από την πρόσφατη 28η Οκτωβρίου, υψώνεται τονίζοντάς μου, την ανάγκη του κόσμου να αισθανθεί ξανά πραγματικά ασφαλής.
Όλοι μας γνωρίζουμε πως τους προηγούμενους μήνες δινόταν καθημερινά ασυλία σε ένα έγκλημα που συντελούνταν στην πόλη σε κάθε σχεδόν ‘’χώρο’’ μαζικής συγκέντρωσης, με τις πορείες, τα πάρτι και τους εορτασμούς. Ήταν οι στιγμές της μετάβασης από το περίφημο ‘’Θεσσαλονίκη Covid–Free’’, για το οποίο κάποιοι πανηγύριζαν, στο τραγικό σήμερα ‘’Θεσσαλονίκη Covid–Freak’’!
Ζούμε πλέον τις δυσκολότερες ημέρες των τελευταίων δεκαετιών.
Ακόμη και σήμερα όμως, δεν ακούμε ένα πλάνο για την πόλη μας. Ένα σχέδιο με οργάνωση, συντονισμό και κυρίως προσδοκώμενα αποτελέσματα. Λένε βέβαια, πως η σιωπή δεν κάνει λάθη και ίσως για αυτό να την επιλέγουν κάποιοι στις δύσκολες ώρες της ευθύνης.
Σήμερα όμως, δεν είναι η ώρα να αποδοθούν ευθύνες.
Η αλήθεια είναι πως πρέπει να τις αναζητήσουμε στο σωστό χρόνο και όχι με οδηγό την τιμωρία αλλά τη γνώση, τη συμμόρφωση και την αναγνώριση σοβαρών λαθών που απαγορεύεται να επαναληφθούν.
Είναι ανεπίτρεπτο, η πόλη να επιδεικνύει σοβαρότητα και να εμφανίζει μέτρα και αστυνόμευση, κάθε φορά που αναμένει έναν υπουργό για να δώσει την ‘’γραμμή αντιμετώπισης’’ της πανδημίας και με την αναχώρηση του, να αφήνεται ξανά στο έλεος της.
Η κατάσταση, είναι πιο κρίσιμη από ποτέ και εάν δεν δράσουμε έστω και ετεροχρονισμένα, δύναται να χειροτερεύσει πολύ περισσότερο, προσομοιάζοντας τις τραγικές εικόνες του περασμένου Απριλίου στο Μπέργκαμο της Ιταλίας.
Η πόλη μας χρήζει άμεσα ενός ειδικού σχεδίου αντιμετώπισης της εξάπλωσης του ιού. Μιας καλά σχεδιασμένης δράσης που οφείλει να περιλαμβάνει γενναίες αποφάσεις. Με επικεφαλής ένα μέλος του υπουργικού συμβουλίου που να εδρεύσει στην πόλη, να ηγείται, να συντονίζει τις επιμέρους ενέργειες και να εξασφαλίζει την αφοσίωση και τη συνεργασία όλων των υπευθύνων.
Να προχωρήσουμε άμεσα στην περαιτέρω αξιοποίηση του 424, το οποίο έως σήμερα έχει παραχωρήσει μόνο 30 κλίνες και 4 ΜΕΘ για Covid-19, ενώ οι δυνατότητες του είναι ανώτερες των 300 κλινών, σε συνδυασμό βεβαίως με την άμεση μετακίνηση νοσηλευτών και γιατρών από άλλα στρατιωτικά νοσοκομεία.
Να συνεχιστεί η επίταξη των ιδιωτικών κλινικών, όποτε κριθεί απαραίτητο, για να απορροφήσουν ασθενείς με Covid-19, έτσι ώστε να λειτουργήσουν καλύτερα τα δημόσια νοσοκομεία.
Να προχωρήσουμε στην τοποθέτηση περισσότερων δειγματοληπτών από την ΕΥΑΘ,σε συγκεκριμένα σημεία των δικτύων της, σε συνεργασία με το ΑΠΘ, για τον έλεγχο και την βέλτιστη ανάλυση των λυμάτων, έτσι ώστε, η πόλη να κατανεμηθεί ανά περιοχές σε ανατολικό, δυτικό, κεντρικό τομέα κ.τ.λ., δίνοντας τη δυνατότητα σωστότερης αξιολόγησης της επέκτασης του ιού και της διαχείρισης του με τοπικά σκληρά lockdown – μοντέλο Μαδρίτης -σε περιοχές με πολύ υψηλό ιικό φορτίο.
Στις μεταφορές, πρέπει να αυξηθούν οι αυστηροί έλεγχοι για τον περιορισμό της άσκοπης κίνησης των πολιτών, καθώς, σε αντίθεση με το lockdown του Μαρτίου, τώρα κυκλοφορεί πολύ μεγαλύτερος αριθμός. Στον ΟΑΣΘ, παρότι η κατάσταση είναι καλύτερη με τα 70 νέα λεωφορεία, χρειάζεται ένταση των προσπαθειών για την προστασία επιβατών και οδηγών. Ουσιαστικά, χρειάζεται περαιτέρω μείωση της κυκλοφορίας στις ώρες αιχμής.
Επιπλέον μέτρα σαφώς και υπάρχουν, όμως πρέπει να σχεδιαστούν συντονισμένα και άμεσα. Οι στιγμές είναι πραγματικά πολύ δύσκολες, όμως δεν έχουμε εξαντλήσει όλα μας τα όπλα για να αντιμετωπίσουμε τον κίνδυνο και οφείλουμε να δράσουμε γρήγορα. Η πόλη πρέπει να οχυρωθεί δυναμικά απέναντι στην ραγδαία εξάπλωση του ιού με δραστικότερες και αποτελεσματικότερες δράσεις. Χρειαζόμαστε ένα οργανωμένο, δίκαιο και ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης, για να μην ‘’ξυπνήσουμε’’ θρηνώντας τις απώλειες μας, αλλά χαρούμενοι ξανά να ζήσουμε σε αυτή την πανέμορφη πόλη.
Τέλος, εμείς οφείλουμε, να σεβαστούμε και να παραδειγματιστούμε από το υγειονομικό προσωπικό και την αυτοθυσία που επιδεικνύει, σε αυτή τη μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει η πόλη μας. Να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, την οικογένεια μας, τους φίλους μας, τις καθημερινές επαφές μας, δημιουργώντας έτσι ένα κύκλο ασφάλειας που καταλήγει σε μια ασφαλή πόλη.
*Ο Ανδρέας Παπαμιμίκος είναι δικηγόρος και πρώην γραμματέας ΠΕ της Ν.Δ.
