Θεσσαλονίκη: Πακέτα διακοπών all inclusive. Σκουπίδια, κίνηση και θέα θάλασσα!
Ό,τι πρέπει για έναν τουρίστα στην πόλη.
Λέξεις: Κωνσταντίνος Ζέρβας
Τουρίστας ψάχνει online τον καλοκαιρινό του προορισμό. Μέσα σε μια πληθώρα επιλογών αντικρίζει πολύχρωμες εικόνες από τη Θεσσαλονίκη: Την παραλία, το επταπύργιο κάστρο, τις βυζαντινές εκκλησίες και τα μουσεία, τη νυχτερινή ζωή και το shopping και φυσικά τις γειτονικές παραλίες της Χαλκιδικής . Η Θεσσαλονίκη μοιάζει ιδανικός τουριστικός προορισμός.
Προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Μακεδονία και με το «καλημέρα» βιώνει την «εμπειρία ΟΑΣΘ» –εδώ δεν χρειάζεται περιγραφή… Επιλέγει τη λύση του ταξί και κατά τη διαδρομή του στο κέντρο αντικρίζει τον ξακουστό Λευκό Πύργο. Τον απολαμβάνει για αρκετή ώρα, αφού βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο για περίπου 10’. Τουλάχιστον κάθεται άνετα στη δροσιά και όχι όρθιος και στριμωγμένος. Μετρό δεν έχουμε, ας το έψαχνε…
Φτάνει στο ξενοδοχείο, επιτέλους. Ο εξυπηρετικός οδηγός ταξί βοηθάει με τις βαλίτσες τις οποίες ακουμπάει δίπλα σ’ ένα κάδο σκουπιδιών, μπροστά από το κατά τα άλλα, υπέροχο ξενοδοχείο. Ο κάδος που πάσχει από… υπερχείλιση απορριμμάτων κουβαλάει και άλλες ασθένειες: Χαλασμένο πεντάλ (ή γυρισμένο προς το κράσπεδο και άρα αδύνατο να πατηθεί) και μια όμορφη ευωδία που σε συνδυασμό με την καλοκαιρινή ζέστη δημιουργεί ένα τοξικό «ανθρωποκτόνο». Απαραίτητα αξεσουάρ δίπλα στον κάδο μια λεκάνη τουαλέτας, σπασμένες καρέκλες, ξύλα, γλάστρες και ό,τι άλλο περισσεύει στην πόλη, αλλά περισσεύει και κατά την αποκομιδή των σκουπιδιών.
Εν μέσω μποτιλιαρίσματος και «ξεφτισμένων» διαγραμμίσεων στις διαβάσεις πεζών, ξεκινάει τη βόλτα στην πόλη. Στο πλακόστρωτο της Παραλίας δίπλα στο Βασιλικό Θέατρο αντικρίζει ίσως το πρώτο χρήσιμο σημείο. Το περίφημο Περίπτερο Πληροφοριών. Είναι τυχερός, γιατί αν ερχόταν πριν λίγες εβδομμάδες, δεν θα έπαιρνε καμία πληροφορία από το πολυδιαφημισμένο info desk, καθώς δε λειτουργούσε, επειδή σύμφωνα με δήλωση του αρμόδιου αντιδημάρχου «μπάζει νερά όταν βρέχει». Ευτυχώς άνοιξε ξανά, μέσα Ιουλίου…
Ανοίγει το κινητό και ξεκινάει τα reviews. Οι σύγχρονοι τουρίστες είναι καλά εκπαιδευμένοι, αφήνουν εύκολα αρνητικές κριτικές στο διαδίκτυο και δεν συγχωρούν. Αυτό που μένει είναι η εμπειρία και εδώ συνοψίζεται σε μια λέξη: «ταλαιπωρία».
Αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι της Θεσσαλονίκης που ομορφαίνουν την πόλη με την αγάπη τους και το ταμπεραμέντο τους, η αξιολογήσεις θα ήταν πολύ χαμηλότερες. Και η αλήθεια των δεδομένων της Ένωσης Ξενοδόχων Θεσσαλονίκης δείχνει αυτό ακριβώς: Ενώ το 2017 παρουσιάστηκε αύξηση τουριστών κατά 3.3% η ικανοποίηση τους κινήθηκε αρνητικά σε τομείς όπως η καθαριότητα, τα πάρκα, οι πλατείες, η ρύπανση, τα μέσα μαζικής μεταφοράς και η πληροφόρηση, αλλά και στο δείκτη «value for money». Ίσως γι’ αυτό ακολούθησε το πρώτο τρίμηνο του 2018 μείωση πληρότητας των Ξενοδοχείων κατά 5.5%
Το πιο απογοητευτικό όμως στοιχείο απ’ όλα είναι η απάντηση του Δημάρχου : Για την εικόνα της πόλης φταίνε οι πολίτες.
Η Θεσσαλονίκη είναι πανέμορφη, γεμάτη με σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος, αρχαιολογικού και μη. Έχουν γίνει σοβαρές ιδιωτικές επενδύσεις, καινούρια και ανακαινισμένα ξενοδοχεία, airbnb, εστιατόρια, bar και καφετέριες. Είναι ανεπίτρεπτο για τη Δημοτική Αρχή μιας τέτοιας ιστορικής πόλης όχι απλά να μην μπορεί να συνδράμει σε αυτή την προσπάθεια, αλλά να αρνείται πεισματικά να κάνει το χρέος της. Να εξομαλύνει την κατάσταση και να βελτιώσει μεθοδικά και σταθερά το Brand Name της Θεσσαλονίκης.
Λυπάμαι, αλλά προσέλκυση τουριστών με κάδους γεμάτους σκουπίδια, να ζέχνουν το καλοκαίρι δίπλα μας δεν είναι σχεδιασμός αλλά σκουπιδότοπος all inclusive με θέα θάλασσα.
