Μια τάξη νηπιαγωγείου έκπληξη στη Θεσσαλονίκη

Λέξεις: Δήμητρα Χρουσαλά

Με αφορμή την Παγκόσμια Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού (1-7 Αυγούστου) που διανύουμε, σκέφτηκα να σας πω μια ιστορία, για μια τάξη- φαινόμενο: μια τάξη στην οποία συνέβη μια απίστευτη σύμπτωση, ασύλληπτη για τα ελληνικά δεδομένα, μια τάξη που θα’ παιρνε χρυσό μετάλλιο θηλασμού, αν ο θηλασμός ήταν ολυμπιακό αγώνισμα.

Η περυσινή τάξη των Νηπίων της Χ.Α.Ν.Θ. απαρτίζεται από 19 αξιαγάπητα πλάσματα, σπιρτόζικα, μοναδικά, μια ομάδα που δέθηκε με δυνατούς δεσμούς φιλίας. Το ίδιο δέθηκαν και αγαπήθηκαν και οι μαμάδες των παιδιών αυτών. Γνωρίζοντας καλύτερα η μια την άλλη, διαπιστώσαμε το εξής καταπληκτικό: από τα 19 παιδιά της τάξης, τα 13 είχαν θηλάσει – δηλαδή ποσοστό 68,4%-και μάλιστα από 6 μήνες έως 5 χρόνια!

Ειδικότερα, από τα 19 παιδιά τα 4 (δηλαδή το 21 %) θήλασαν από 6 έως 18 μήνες, τα 6 από 18 έως 36 μήνες ( το 31,6 %), και 3 παιδιά θήλασαν από 36 έως 60 μήνες (δηλαδή ποσοστό 15,8%).Πιο συγκεκριμένα:

Αρχικά μητέρας	Μήνες θηλασμού	Μήνες θηλασμού αδελφών
Ι.Δ.	24	14 (*θηλάζει ακόμα)
Ε.Π.	18	24+15 (*θηλάζει ακόμα)
Α.Κ.	36	28
Β.Μ.	8
Κ.Ν.	36	15
Α.Π.	60	24
Χ.Π.	6
Λ.Μ.	22	22
Α.Κ.	24	30
Μ.Μ.	21	24
Δ.Χ.	57	18 +3 (*θηλάζει ακόμα)
Δ.Α.	48	11
Α.Ν.	8
Σύνολο	332 μήνες	228 μήνες

Τα νηπιάκια αυτής της τάξης έχουν θηλάσει δηλαδή συνολικά 27,6 χρόνια, ενώ οι μαμάδες τους έχουν θηλάσει τα παιδιά τους συνολικά 46,6 χρόνια!!!

Η παραπάνω διαπίστωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το «κίνημα» του θηλασμού των τελευταίων χρόνων φαίνεται να …αποδίδει. Η πληρέστερη ενημέρωση των μητέρων, σε συνδυασμό με το «φαινόμενο ντόμινο» (στο οποίο η θετική εμπειρία της μιας μητέρας με το πρώτο παιδί οδηγεί στο θηλασμό του δεύτερου παιδιού, κ.ο.κ., και έπειτα συμπαρασύρει την άλλη), η ενεργός υποστήριξη από μητέρα σε μητέρα -όπως παλιά, αλλά και σύγχρονα μέσω του εθελοντικών ομάδων του διαδικτύου- πιάνουν επιτέλους τόπο.

Κόντρα στις αντιξοότητες της ελληνικής πραγματικότητας, που σχεδόν καθόλου δεν υποστηρίζει τη νέα μητέρα, ιδιαίτερα την εργαζόμενη, κόντρα στα χαμηλά ποσοστά αποκλειστικού θηλασμού των περασμένων ετών (2006-2007: ποσοστό 89% των μητέρων ξεκινούσε να θηλάζει αποκλειστικά, δηλαδή χωρίς χορήγηση υποκατάστατου, λοιπών ροφημάτων και χρήση πιπίλας, στο τέλος του πρώτου μήνα θήλαζε το 21%, του τρίτου μήνα το 11% και του έκτου μήνα το 1%), οι μητέρες φαίνεται πως επιμένουν – και πετυχαίνουν!- το θηλασμό των μικρών τους και μάλιστα για πολύ καιρό, χωρίς ενοχές.

Και αντίθετα στο μύθο που θέλει το μητρικό γάλα να μην προσφέρει πια τίποτα στο παιδί μετά τους 6 μήνες, ο μακροχρόνιος θηλασμός:

• Προστατεύει μητέρα και παιδί από χρόνια νοσήματα (πχ από γυναικολογικούς καρκίνους, λευχαιμία, παχυσαρκία, άσθμα, αλλεργίες, τερηδόνα κλπ.) και λοιμώξεις της προσχολικής ηλικίας.
• Καλύπτει σε μεγάλο βαθμό της ενεργειακές ανάγκες του παιδιού, καθώς αλλάζει η σύστασή του ανάλογα με την ηλικία του θηλάζοντος (δεν είναι το ίδιο το γάλα που πίνει ένα βρέφος 8 μηνών με ένα νήπιο 3 ετών).
• Προσφέρει συναισθηματική κάλυψη και ασφάλεια στο παιδί, καθώς το μητρικό στήθος και η αγκαλιά που το περιβάλλει είναι πάντα διαθέσιμα.

–     Επιδρά θετικά στην ψυχοκινητική ανάπτυξη και τον δείκτη ευφυίας του παιδιού.

Έχει ευεργετική επίδραση στις διατροφικές συνήθειες του νηπίου, που έρχεται σε επαφή   μέσω του μητρικού γάλακτος με ποικιλία γεύσεων και αρωμάτων.

Το πιο σημαντικό: ο φυσικός αποθηλασμός, όταν το ίδιο το παιδί είναι έτοιμο, του δίνει την ευκαιρία να κάνει με σιγουριά τα πρώτα ανεξάρτητα βήματά του στον κόσμο των «μεγάλων».

Και κάπως έτσι, τραβάμε για το Δημοτικό.

Αύγουστος 2017

Δήμητρα Χρουσαλά