Τι είδαμε στην παράσταση «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς»

Την Τρίτη 17 Μαΐου η σκηνή του θεάτρου Αμαλία στη Θεσσαλονίκη φιλοξένησε την παράσταση «Ο θάνατος του Ιβάν Ίλιτς» σε σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη. 

Η παράσταση αποτελεί διασκευή της ομώνυμης νουβέλας του Τολστόι, το δεύτερο γνωστό του έργο μετά από το «Πόλεμος και Ειρήνη», που εκδόθηκε στη Ρωσία το 1886 και πραγματεύεται την αναταραχή, τον πτερυγισμό και την εσωτερική κρίση της ψυχής του ανθρώπου στην ιδέα του θανάτου. 

Πιο συγκεκριμένα ο Ιβάν, ένας ευκατάστατος άνθρωπος λόγω του επαγγέλματος του ως εισαγγελέας, αργοπεθαίνει με επώδυνο και μαρτυρικό θάνατο, από μια άγνωστη ασθένεια. 

Η συμπεριφορά του απέναντι στη γυναίκα του, στους φίλους του και γενικότερα στη κοινωνική του ζωή ήταν τυποποιημένη καθώς το κέντρο βάρους της προσοχής του αφορούσε μόνο την καριέρα του, τα χρήματα και την απόκτηση κύρους. Διαισθανόμενος όμως την εγγύτερη παρουσία του θανάτου συνειδητοποίησε τη μοναξιά του απέναντι στο θάνατο και αναθεώρησε όλη του την προηγούμενη κοσμοθεωρία του.

Η σκηνοθέτης προσέγγισε με έναν ιδιαίτερο τρόπο το έργο δίνοντας του μια νέα σκηνοθετική οπτική. Σε ένα άδειο σκηνικά χώρο αποτελούμενο μόνο από μια σκουρόχρωμη δερμάτινη πολυθρόνα γραφείου chesterfield σε μία υπερυψωμένη κυκλική έδρα, που μεταμορφώνονταν σε φέρετρο, δικαστήριο, ολόκληρο σπίτι, κρεβάτι, διαδραματίζονται όλα τα γεγονότα και οι ρόλοι, οι οποίοι εναλλάσσονται με ισορροπία μεταξύ των δυο ηθοποιών, του Γιώργου Γαλίτη και του Θανάση Κουρλαμπά. 

Οι ηθοποιοί με την υποκριτική τους δεινότητα, την άρτια κινησιολογία τους και τις ηχητικές τους μιμήσεις έδωσαν ζωντάνια στην ουσιαστικά γυμνή σκηνή, και ενσάρκωσαν με επιτυχία όλους τους ρόλους του διηγήματος – του επιφανούς δικαστή Ιβάν, της συζύγου του Πρασκόβια, της κόρης του Φιοντόροβνα, των συναδέλφων του Πιότρ Ιβάνοβιτς και Σβάρτς και του υπηρέτη Γεράσιμου που συμπονά και συμπαραστέκεται στον Ιβάν – δημιουργώντας ένα «θεατρικό παιχνίδι» το οποίο πάλλονταν μεταξύ της κωμωδίας και της τραγωδίας.

Το σκοτεινό, ατμοσφαιρικό σκηνικό ολοκληρώθηκε από τους εύστοχους φωτισμούς της Χριστίνας Θανασούλα και τη μουσική του Γιάννη Οικονόμου. Προσεγμένα τα κοστούμια του Νίκου Κασαπάκη, όπως και η κίνηση των ηθοποιών επιμελημένη από την Χριστίνα Φωτεινάκη.

Εν κατακλείδι πρόκειται για μια παράσταση ιδιαίτερα προσεγμένη τεχνικά και δραματικά, η οποία αδιαμφισβήτητα συγκίνησε το κοινό, υπογράμμισε τον προβληματισμό της έννοιας του θανάτου και διαπέρασε το μήνυμα που αφορά τον κύκλο της ζωής, στον οποίο κανείς δεν μπορεί να παρέμβει.

Συντελεστές:

Συγγραφέας: Leo Tolstoy

Μετάφραση: Παύλος Στεφάνου

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαϊδη

Σκηνικά/ Κουστούμια :Νίκος Κασαπάκης

Μουσική: Γιάννης Οικονόμου

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανασούλα

Χορογραφία: Χριστίνα Φωτεινάκη

Παίζουν: Γιώργος Γαλίτης, Θανάσης Κουρλαμπάς

*Η Γκολούμποβιτς Σιμόνη-Μαρία είναι Υπ. Διδάκτωρ θεατρολογίας