Τι εμποδίζει αλήθεια τον Πρωθυπουργό να αποπέμψει αυτόν τον άνθρωπο;

Ακούγοντας τα όσα είπε χθες στον αέρα τηλεοπτικού καναλιού ο μέγας και πολύς Άδωνις Γεωργιάδης για τους πρόσφυγες, την ώρα που πνίγονταν στα κύματα του Ιονίου, δεν μένει απλά με ανοιχτό το στόμα. Πάει τη σκέψη του ένα βήμα παρακάτω. Σκέπτεται πως σε αυτή τη χώρα η ανοχή μας απέναντι στην καφρίλα, απέναντι στο διχαστικό λόγο, στη ισοπέδωση, στο λαϊκισμό είναι προφανώς λάστιχο.

Λίγους μήνες πριν κληθήκαμε να αποφασίσουμε ποιος θέλουμε να μας κυβερνήσει. Με ένα συνολικό σχέδιο μιντιακής πλύσης εγκεφάλου, που κράτησε χρόνια, παρουσιάστηκε ως φωτεινή διέξοδος στα προβλήματα μας μια νέου τύπου φιλελεύθερη παράταξη, απαλλαγμένη από κακοδαιμονίες του παρελθόντος. Ένα αναγεννημένο, μοντέρνο υποτίθεται, κόμμα του 2020 και όχι η παράταξη που ευθύνεται για το 50% των δεινών μας. Την άλλη που ευθύνεται για το υπόλοιπο 50 την έχει στείλει το εκλογικό σώμα σε μονοψήφια νούμερα εδώ και καιρό. Το επιτελικό κράτος ερχόταν…

Όμως όλη αυτή η εικόνα του σύγχρονου, του απαλλαγμένου από βαρίδια και παθογένειες κατέρρευσε τόσο σύντομα, τόσο ηχηρά, τόσο εντυπωσιακά. Όσο και αν ο Πρωθυπουργός θα προσπαθεί να πείσει για το ”νέο” του πράγματος, τόσο ένας τύπος σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη, τον πρώην τηλεβιβλιοπώλη-σόουμαν τριτοκλασάτων καναλιών, στο ρόλο του αντιπροέδρου του μεγαλύτερου ελληνικού κόμματος, θα λέει αφοπλιστικά στο γυαλί τη στιγμή που τα πτώματα θα πλέουν στα ελληνικά νερά:

«Σκεφτείτε πόσο καλά προετοιμασμένοι είναι (σ.σ. οι πρόσφυγες που κινδυνεύουν) που γνώριζαν ότι λειτουργεί και το 112 και πήραν τηλέφωνο. Έχουμε πέσει θύματα ομαδικής προσπάθειας αλλοίωσης της χώρας αλλά θα το αντιμετωπίσει η κυβέρνηση!».

Τι στα αλήθεια δεσμεύει έναν πρωθυπουργό μετά από μια τέτοια τερατώδη δήλωση να στείλει μια για πάντα αυτόν τον άνθρωπο στο σπίτι του; Προφανώς όλα αυτά που θα προκληθούν μετά και η βεβαιότητα πως τίποτε δεν άλλαξε. Πως πίσω από το επίπλαστο φωτεινό θα υπάρχει πάντα το πιο βαθύ σκοτάδι.