Τι είναι ποίηση μαμά;
του Αριστείδη Καρεμφύλλη Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης που έχει καθιερωθεί την 21η Μαρτίου, ας σκεφτούμε λίγο τι είναι η ποίηση. Για ποιο λόγο αξίζει να ασχοληθούμε μαζί της. Κυρίως, για ποιο λόγο δεν πρέπει να την υποτιμούμε. Κάποιοι μόλις ακούνε τον όρο ποίηση σκέφτονται κάτι αφηρημένο, κάτι στοχαστικό, κάτι ποιοτικό, κάτι που δεν […]
του Αριστείδη Καρεμφύλλη
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης που έχει καθιερωθεί την 21η Μαρτίου, ας σκεφτούμε λίγο τι είναι η ποίηση. Για ποιο λόγο αξίζει να ασχοληθούμε μαζί της. Κυρίως, για ποιο λόγο δεν πρέπει να την υποτιμούμε.
Κάποιοι μόλις ακούνε τον όρο ποίηση σκέφτονται κάτι αφηρημένο, κάτι στοχαστικό, κάτι ποιοτικό, κάτι που δεν μπορείς να καταλάβεις, αλλά σε μαγεύει. Κάποιοι, πάλι, έχουν συνδέσει τον ποιητικό λόγο με την ανία και την βαρεμάρα. Λίγοι είναι αυτοί που σκέφτηκαν πως αυτές οι λέξεις πάνω στις αράδες είναι ένα συναίσθημα και μια λαχτάρα. Ένας πόθος, που μόνο με το χαρτί και το μολύβι μπορούμε να εκφράσουμε. Ο ρομαντισμός κι ο κυνισμός, η αισιοδοξία κι η απαισιοδοξία μόλις σε λίγους στίχους.
Τα τελευταία χρόνια η virtual πραγματικότητα μας έχει κάνει πνευματικά ανάπηρους. Βρισκόμαστε σε σημείο να μην μπορούμε να διαβάσουμε κάτι, αν δεν βρίσκεται στο πλαίσιο μιας φωτιζόμενης οθόνης, ενώ τις πιο ευγενείς εκφάνσεις της ζωής τις δεχόμαστε με τη μορφή σοφτ πορνό. Πιάνοντας το μονόγραμμα του Ελύτη στα χέρια, καταφέρνουμε να βρούμε τον έρωτα, πέρα από την ερωτική πράξη και την απεικόνισή της. Διαβάζοντας ένα απόσπασμα του Εγγονόπουλου, σιχαινόμαστε τον πόλεμο, πριν εθιστούμε στην νοοτροπία του μακελειού.
Από αρχαιοτάτων χρόνων η ποίηση αποτελούσε ένα από τα βασικότερα μαθήματα στην διαπαιδαγώγηση των νέων. Έτσι, κατάφερναν να αναπτύξουν το αίσθημα της ευγένειας και το ήθος των ηρώων, διαμορφώνοντας δυνατούς χαρακτήρες που επάξια θα αναλάμβαναν τα αξιώματα του τόπου τους. Πλέον, ο παπαγαλισμός των στίχων κι οι φιλολογικές αναλύσεις που ακολουθούν είναι από τους βασικούς λόγους που πάψαμε να ασχολούμαστε με τα ποιήματα. Κάπως έτσι, χάσαμε και τον σεβασμό μας απέναντι σε κάθε ιδανικό.
Από σεβασμό και μόνο στους πάμπολλους συμπατριώτες μας, που με μόνο όπλο τις λέξεις κατάφεραν να παράξουν αυτό το σύνολο των έργων, ας σταματήσουμε να την υποτιμούμε, να την αντιμετωπίζουμε ως ένα άχρηστο εξεταζόμενο μάθημα, κι ας την κάνουμε κομμάτι της ζωής μας. Το νόημα της ποίησης είναι να μας γεννήσει συναισθήματα ωραία, όχι μίσος. Να μας οδηγήσει στην Ιθάκη, κι ας μην είναι μαζί μας ο Καβάφης!