Τι θα ήθελα να γίνει στην εκπαίδευση

Κατ’ αρχήν πρέπει ο Υπουργός Παιδείας (που πολύ συμπαθώ) να καταλάβει ότι η ψηφιοποίηση είναι το μέσον δια του οποίου γίνονται ΚΑΠΟΙΑ πράγματα στην εκπαίδευση και όχι όλα.

Εάν επιμείνει στην ψηφιοποίηση και δεν κάνει βαθιές τομές θα αποτύχει ΚΑΙ αυτός. Η επιλογή του βασικού προσώπου δίπλα του (εξαιρετικός στα ψηφιακά επίσης) δείχνει ότι ο κ. Υπουργός δεν ξέρει από εκπαίδευση. Ελπίζω να θέλει να μάθει σε αντίθεση με την προκάτοχό του που δεν ήξερε και δεν ήθελε να μάθει.

Τα βασικά σημεία είναι αποκέντρωση, επιμόρφωση, αύξηση μισθού και συστηματική επιμόρφωση γενική και ενδοσχολική, πρόσληψη ψυχολόγων σε όλα τα σχολεία.

Ο κ. Υπουργός πρέπει να τοποθετήσει σε καίριες θέσεις (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, Γενικός γραμματέας και οι άλλοι επικεφαλής των Τμημάτων) ανθρώπους που να γνωρίζουν τα της εκπαίδευσης σε βάθος, να επιδιώκουν τη συναίνεση και να ακούν. Κάποια θετικά που έγιναν παλαιότερα δεν είναι αμαρτία να επιστρέψουν. Μιλώ για τη θεματική βδομάδα και το χωρίς τσάντα στο σπίτι μία μέρα.

Κάποιος να ταξιδέψει στη Φινλανδία και να αρχίσουμε από το Νηπιαγωγείο και την Πρωτοβάθμια και όχι από την Τριτοβάθμια. Κτιριακό στο κακό του χάλι. Τα προγράμματα διδασκαλίας πρέπει να αλλάξουν. Οι εκπαιδευτικοί να εκπαιδεύονται συνεχώς και να μην αξιολογούνται γιατί, ας το παραδεχτούμε, καμία κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να απολύσει τους «άχρηστους». Ας τους επιμορφώσει και ας τους δώσει την ευκαιρία να έχουν βοηθητικό ρόλο στο σχολείο τους.

Αρχίζουμε από την βαθιά αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι εκπαιδευτικοί θα δουλέψουν καλύτερα, πιο ελεύθερα. Τοπική ιστορία, Περιβαλλοντική Εκπαίδευση συνδυασμένη με την περιοχή, διδασκαλία στο ύπαιθρο και όλα τα καθιερωμένα παντού αλλού σε πρώτη προτεραιότητα. Και γλώσσες, πολλές γλώσσες (εκτός από τις γνωστές, Ιταλικά στα μέρη προς το Ιόνιο, ρωσικά για όσους επιθυμούν και φυσικά τουρκικά που είχε προτείνει η δαιμόνια Γιαννάκου ώστε στη Θράκη να πειστούν οι γονείς να στέλνουν τα παιδιά τους στο δημόσιο σχολείο και όχι στα προβληματικά μειονοτικά και στα ιεροδιδασκαλεία) αλλά με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ώστε στο τέλος του Γυμνασίου να είναι σε θέση οι μαθήτριες και οι μαθητές να παίρνουν το πρώτο πτυχίο και στην αποφοίτηση να παίρνουν το δεύτερο πτυχίο.

Καταργούνται τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών που δεν μπορεί να πληρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό των γονιών που στέλνουν τα παιδιά τους στα δημόσια σχολεία. Για να επιτύχει αυτό πρέπει οι τάξεις να χωρίζονται κατά περίπτωση με βάση τις γνώσεις και το επίπεδο των μαθητών. Αυτό στην παιδαγωγική λέγεται setting, ο χωρισμός των μαθητών σε ΟΛΑ τα μαθήματα λέγεται streaming και δεν ανταποκρίνεται ΠΟΤΕ στην πραγματικότητα γιατί σπανίως είναι όλοι «καλοί» στα ίδια μαθήματα. Αισθητική Αγωγή, Μουσική, Γλώσσες, Μαθηματικά μπορούν να διδάσκονται με setting.

Aς μην ανησυχούν οι συνδικαλιστές, δεν είναι αντιδημοκρατικό, η τωρινή κατάσταση είναι αντιπαιδαγωγική και αδιέξοδη για τα παιδιά. Φυσικά διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας και φροντίδα για τη διδασκαλία της μητρικής όλων των παιδιών που η μητρική τους δεν είναι τα ελληνικά. Το τελευταίο είναι πολύ δύσκολο γιατί δεν υπάρχουν αρκετοί δάσκαλοι να διδάσκουν τις παραπάνω από 30 γλώσσες που μιλιούνται αυτή τη στιγμή στο ελληνικό σχολείο (ας μας δώσει το Υπουργείο τον κατάλογο εάν ξέρει).

Η Δευτεροβάθμια να μειώσει την ύλη της δραστικά και να δημιουργηθούν και άλλα διαφορετικά σχολεία όπως είναι τώρα τα μουσικά, τα καλλιτεχνικά (τα θρησκευτικά δεν με αφορούν). Πολλά νέα επιλεγόμενα μαθήματα, Κοινωνιολογία, Πολιτική Αγωγή, Αισθητική Αγωγή και Φιλοσοφία για όλους και εκ θεμελίων αλλαγή των μαθημάτων των Φυσικών Επιστημών. Η δόλια ιστορία που είναι ένα από τα βασικότερα μαθήματα του κόσμου να διδάσκεται όχι από αποφοίτους της Αγγλικής ή όποιας άλλης φιλολογίας (πλήν ελληνικής, βεβαίως). Ούτως ή άλλως οι ρημαδοφιλόλογοι είναι στο σχολείο για τα εξής μαθήματα: Αρχαία, Λατινικά, Νέα Ελληνικά, Ιστορία, Ψυχολογία, και δεν ξέρω τι άλλο ξεχνώ.

Στις μεγάλες πόλεις που υπάρχουν πολλοί φιλόλογοι μπορούν να αρχίσουν οι απόφοιτοι του Τμήματος Ιστορίας & Αρχαιολογίας να διδάσκουν Ιστορία και οι Σχολικοί Σύμβουλοι (ή όπως αλλιώς θα ονομαστούν) να μην είναι δήθεν ειδικοί σε όλα τα φιλολογικά μαθήματα!

Πού είναι οι χορωδίες, οι ομάδες μπάσκετ, ποδοσφαίρου, πού είναι οι μπάντες, οι ομάδες κολύμβησης; Αναβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και έλεγχος στα κυλικεία ώστε να χτυπήσουμε την παιδική και νεανική παχυσαρκία.

Φυσικά τα Τεχνικά και Επαγγελματικά Σχολεία πρέπει να τα δούμε σοβαρά. Δεν είναι ο σκουπιδοντενεκές της εκπαίδευσης.

Γι αυτά και για τα ΑΕΙ έχω να πω πολλά μετά από 44 χρόνια διδασκαλίας στο μεγαλύτερο Πανεπιστήμιο της χώρας στο επόμενο κείμενο.