«Τις πταίει» και οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες του κράτους εμφανίζουν αυτήν την εικόνα;

Λέξεις: Ιωάννης Καλλιαρέκος

Οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης συστάθηκαν στις εφετειακές περιφέρειες των δικαστηρίων το 1999. Με το Νόμο 2721/1999 ιατροδικαστικές υπηρεσίες ιδρύθηκαν στη Λάρισα, το Ναύπλιο, τη Θεσσαλονίκη, τη Θράκη (Κομοτηνή), την Πάτρα, τη Δυτ. Μακεδονία (Κοζάνη), τη Δωδεκάννησο (Ρόδο), την Κέρκυρα, τα Ιωάννινα, το Βόρειο Αιγαίου (Μυτιλήνη).

Με βάση την ιδρυτική πράξη και με σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών των παραπάνω υπηρεσιών, δεν προβλέφτηκε η λειτουργία εργαστηρίων (τοξικολογικών, παθολογοανατομικών, εργαστηρίων DNA) σε καμία άλλη υπηρεσία εκτός των Αθηνών.

Τα επόμενα χρόνια, παρά τον πολλαπλασιασμό των ιατροδικαστικών πράξεων και τον επιβοηθητικό τους ρόλο στην απονομή της Δικαιοσύνης και τη διερεύνηση των εγκλημάτων, και πάλι κανένας στρατηγικός σχεδιασμός δε μερίμνησε για την ίδρυση εργαστηρίων. Ούτε επίσης ελήφθη κάποια πρόνοια για την αντιμετώπιση τυχόν προβλημάτων που θα ανέκυπταν.

Η συσσωρευμένη αγανάκτηση των πολιτών εξαιτίας της μεγάλης καθυστέρησης ολοκλήρωσης ιατροδικαστικών πράξεων επιβεβαιώνει με τρόπο απτό την απουσία στρατηγικού σχεδιασμού. Ιατροδικαστικές πράξεις που απαιτούν τη διενέργεια ιστοπαθολογικής εξέτασης καθυστερούν σήμερα δύο και πλέον χρόνια την απονομή της Δικαιοσύνης.

Η αποσπασματική και χωρίς σχέδιο πολιτική του κράτους για τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες αποτυπώνεται έντονα και στο στεγαστικό πρόβλημα των ιατροδικαστικών υπηρεσιών. Άλλες ιατροδικαστικές υπηρεσίες στεγάζονται σε νοσοκομεία, άλλες σε ιδιωτικά κτίρια, άλλες εξακολουθούν να είναι μοιρασμένες στα δύο, άλλες έχουν βρεθεί με την απόφαση της έξωσης ανά χείρας και άλλες στεγάζονται ακόμα και σε αίθουσες νεκροταφείων.

Χωρίς κατάλληλες υποδομές, τεχνολογικές και κτιριακές, με συνθήκες ασφάλειας περιορισμένες, οι εργαζόμενοι στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν σοβαρούς υγειονομικούς κινδύνους. Παρά τον επικίνδυνο χαρακτήρα των εργασιών (μολυσματικές σοροί, hiv, ηπατίτιδα κλπ) η πολιτεία στρουθοκαμηλίζει. Κλείνει τα μάτια και δεν αναγνωρίζει τον επικίνδυνο και ανθυγιεινό χαρακτήρα των εργασιών.

Ωστόσο, οι πρώιμοι θάνατοι υπαλλήλων των νεκροτομείων από καρκίνο προκαλούν σοβαρές ανησυχίες στο προσωπικό για την τυχόν διασύνδεση τους με τη χρήση τοξικών υλικών για τη διενέργεια ταριχεύσεων και την εν γένει λειτουργία των νεκροτομείων.

Με τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες στο περιθώριο του ενδιαφέροντος, με ανεπαρκή επίβλεψη, με κάποιες από τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες εξόριστες από τον αστικό ιστό και ως εκ τούτου απροσπέλαστες στον πολίτη με χαμηλό εισόδημα, και άλλες σε συνθήκες λειτουργίας κυριολεκτικά και μεταφορικά απόκοσμες, οι «χρυσοκάνθαροι» των νεκροτομείων επωφελούνται και προσθέτουν επιπλέον προβλήματα στα ήδη συσσωρευμένα.

Εύλογα λοιπόν καταλήγει να αναρωτιέται κανείς : «Τις πταίει» και οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες του κράτους εμφανίζουν αυτήν την εικόνα;

*Ο Ιωάννης Καλλιαρέκος είναι Πρόεδρος Σωματείου Περιφερειακών Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών Υπουργείου Δικαιοσύνης