Το αίμα μας και η δημοσιογραφία

Η επίκληση και το ξύπνημα των πιο αγρίων ενστίκτων της κοινής γνώμης χαρακτηρίζει ένα κομμάτι της δημοσιογραφίας της χώρας μας. Προσπαθούν να ξυπνήσουν το φόβο, την εκδίκηση και το μίσος. 

Είναι μια ποταπή δημοσιογραφία που δεν ακολουθεί κανένα κανόνα δεοντολογίας και δεν μας αξίζει. Είναι η δημοσιογραφία που πουλάει σεξ, αίμα και σπέρμα γιατί το κοινό αγοράζει. Ας πάψουμε να είμαστε οι καταναλωτές αυτού του τύπου της δημοσιογραφίας.

Είναι εύκολο να εστιάζει η κάμερα και η πένα στους δολοφόνους και όχι στις αιτίες που τους γεννούν. Αυτά πουλάνε. Το δύσκολο είναι να αναδεικνύονται οι ρίζες και το πλαίσιο των κοινωνικών προβλημάτων. Αυτά δεν πουλάνε. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας και ας ψάξουμε για αιτίες και όχι για θύτες. Ας σταματήσουμε κάθε προσπάθεια που μας γυρίζει ως κοινωνία στο μεσαίωνα. Να βάλουμε ένα τέρμα στην ανθρωποφαγία και ας βάλουμε μπροστά την λαϊκή αλληλεγγύη.

Ταυτόχρονα να θυμόμαστε τα λόγια του μεγάλου μας συγγραφέα Μενέλαου Λουντέμη ότι σε αυτό τον τόπο: «Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μιας και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα ‘λεγαν». Είναι σε αυτόν τον τόπο που τα ψέματα λέγονται 365 ημέρες το χρόνο από τα ΜΜΕ των εφοπλιστών και των εργολάβων για να ταΐζουν σανό τον λαό. Είναι σε αυτό τον τόπο που η δημοσιογραφία που αποβλακώνει και αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα χρηματοδοτείται αδρά, ενώ η αντίθετα αυτή που επιτελεί το έργο της παραμερίζεται με κάθε τρόπο. Σε αυτό τον τόπο λοιπόν κάθε μέρα έχουμε χρέος να λέμε την ΑΛΗΘΕΙΑ όσο άβολη και αν αυτή ακούγεται.

Οι αρχαίοι Έλληνες που τόσο αγαπάνε κάποιοι σε αυτοί τη χώρα μας προσκαλούν και αυτοί σε αυτήν την αναζήτηση της αλήθειας. Έλεγε λοιπόν ο Αριστοτέλης: «Το αληθές και το δίκαιον έχουν εκ φύσεως μεγαλυτέραν δύναμιν από το ψεύδος και το άδικον » και ο Σοφοκλής συμπληρώνει: « Το να αποσιωπάς την αλήθεια είναι σαν να θάβεις το χρυσάφι».

Μάθαμε στα βολικά ψέματα, μα ήρθε ώρα να ξεβολευτούμε. Να ψάξουμε την αλήθεια που μπορεί να μας απελευθερώσει ως λαό από την αμάθεια και τα δεσμά της. Γιατί όπως είπε ο ποιητής μας Γιάννης Ρίτσος : «Για να φτάσεις να πεις την αλήθεια θα πρέπει να μην περιμένεις πια τίποτα ». Έτσι κι εμείς δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς που δυναστεύουν τις ζωές μας και μας θέλουν ένα όχλο έτοιμοι να φάμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε έτοιμοι να πούμε την δική μας αλήθεια που δεν πουλάει αίμα, γιατί το αίμα αυτό είναι δικό μας. Το πονάμε, το σεβόμαστε και το δεν το κρεμάμε στα μανταλάκια για περισσότερα ευρώ. 

Το κρατάμε μόνο για όποιον το έχει ανάγκη.