Το αναξιοπρεπές φινάλε

Το μεγαλείο ενός ανθρώπου φαίνεται στην ήττα. Εκεί που ο Κωνσταντίνος Ζέρβας δίνει τα ρέστα του. Η περίοδος μετά το αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών είναι η περίοδος της απόλυτης παραίτησης. Της απόλυτης απουσίας. Της απόλυτης διάλυσης. Της απόλυτης εξαφάνισης δημάρχου, αντιδημάρχων συμβούλων, που στο βυθιζόμενο καράβι τους πήδηξαν στη θάλασσα αντί να φροντίσουν με αξιοπρέπεια να παραδώσουν στους επόμενους ένα μηχανισμό σε λειτουργία.

Το καταλαβαίνουμε αυτό διαρκώς στην καθημερινότητα μιας πόλης που βυθίζεται στα σκουπίδια, στα σκοτάδια και την εγκατάλειψη. Που μοιάζει με φαβέλα σε κάθε της πεζοδρόμιο. Με σκουπιδότοπο. Μια πόλη που στολίστηκε με προχειρότητα και απρόθυμα για τις γιορτές. Ούτε καν τις ευχές που έβαζαν τα άλλα χρόνια κατά μήκος της Αριστοτέλους και πολυδιαφήμιζαν.

Η μόνη έγνοια της διοίκησης είναι να τελειώσει τα υπεσχημένα σε όσους διαπλέκονταν μαζί τους για 4 χρόνια. Οι μόνες εμφανίσεις του δημάρχου μετά τις εκλογές ήταν σε κοσμικές συνάξεις, στο τραπέζι με τη Μόνικα, σε πάρτι σε κατειλημμένο πεζοδρόμιο της Π. Πατρών αγκαζέ με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Στο μεταξύ βοά κάθε μέρα ο τύπος. Για τα άδεια ταμεία. Για ένα δήμαρχο που παρέλαβε από το Μπουτάρη 18 εκ πλεόνασμα και παραδίδει έλλειμα πάνω από 20. Για τις διαλυμένες υπηρεσίες. Και δεν απαντά κανείς. Απόντες σε όλα. Συνένοχοι στη διάλυση.

Η κορυφαία πράξη του δράματος παίχτηκε απόψε και με αυτή θα θυμόμαστε για πάντα τον πιο τραγικό δήμαρχο που πέρασε τις τελευταίες δεκαετίες από αυτή την πόλη. Στην τελευταία προγραμματισμένη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου με καίρια θέματα να πρόκειται να συζητηθούν, με τεχνικό πρόγραμμα, με σοβαρά ερωτηματικά που όφειλαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις που ετοίμαζε η αντιπολίτευση, εκείνοι επέλεξαν να μεθοδεύσουν την αναβολή του. Με ένα πρόχειρο παλιόχαρτο-απουσιολόγιο, ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, ειδοποίησε απόψε πώς θα απουσιάζουν το σύμπαν. Αυτοί που οδήγησαν την πόλη στην παρακμή. Και έτσι με το στρίβειν δια του αρραβώνος παίχτηκε το πιο θλιβερό φινάλε μιας τραγικής τετραετίας.

Έτσι θα θυμόμαστε αυτό τον δήμαρχο. Ρίψασπις αρσενικό: κατά την αρχαιότητα, στρατιώτης που ρίχνει την ασπίδα του, δηλαδή το βάζει στα πόδια από δειλία.

Είμαι περίεργος, όταν θα αρχίζουν οι αποκαλύψεις για όσα συνέβησαν, στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο, πώς θα εμφανίζεται στην αίθουσα η νυν διοίκηση και αυριανή αντιπολίτευση…Τώρα που δεν θα έχει τα ΜΜΕ που φρόντισε να ανταμείψει καλά επί 4 χρόνια να γράφουν αγιογραφίες. Ήδη έχουν πάρει τις αποστάσεις τους οι ”δημοσιογράφοι” τους…