Το χρονικό μιας χρεοκοπημένης Ελλάδας!

του Αριστείδη Καρεμφύλλη

Από την πρώτη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου πληροφορήθηκα το γεγονός του δημοψηφίσματος. Μην έχοντας προλάβει να ενημερωθώ, βλέπω καταιγισμό από ωρυόμενους ανθρώπους να κατακρίνουν την κυβέρνηση, τους δανειστές, να εξυμνούν το ήθος του λαού μας κι ακόμη να παραλληλίζουν αυτήν ακριβώς την κατάσταση με το «ΟΧΙ» στις δυνάμεις του άξονα.

Η σπάταλη ζωή που τόσα χρόνια απολαμβάναμε δεν έπαιξε κανένα ρόλο; Η συνήθεια του βερεσέ; Ήμασταν η μόνη χώρα που βασιζόταν σε δάνεια πάσης φύσης για να ζήσει. Καταναλωτικά, στεγαστικά, εορτοδάνεια, διακοποδάδεια, για αγορά αυτοκινήτου κι ακόμη πιστωτικές σε κάθε χρώμα και με διάφορα πιστωτικά όρια. Κι όλα αυτά γιατί θέλαμε πράγματα που δεν καταφέρναμε να εξασφαλίσουμε από την εργασία μας και στην ουσία αν δεν τα είχαμε δεν γινόταν και κάτι.

Βρίζουμε για τα επιτόκια δανεισμού, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι τα χρήματα αυτά τα στερείται κάποιο νοικοκυριό, όπως το δικό μας, για να τα πάρουμε εμείς. Μας ενοχλεί που δεν μας δίνουν χρήματα να κινηθεί η οικονομία, την ίδια ώρα που πλήθος κόσμου έτρεξε στις τράπεζες για να πάρει τα χρήματά του. Θαρρείς κι αν τα πάρουν τώρα σε ευρώ δεν θα χρειαστεί να τα μετατρέψουν στο νέο νόμισμα- που ακόμη δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει.

Κυρίως θλίβομαι με τον αλληλοσπαραγμό. Σε μια τέτοια κρίσιμη ώρα, αντί να στρατευθούν όλες οι δυνάμεις του κοινοβουλίου και να αποφασίσουν την στήριξη μιας ενιαίας πολιτικής γραμμής, κατακεραυνώνουν ο ένας τον άλλο για τα λάθη, τις παραλήψεις και το πολιτικό υπόβαθρο κάθε παράταξης- υπάρχουν βέβαια κι οι εκτός τόπου και χρόνου που τους νοιάζουν αποκλειστικά οι μετανάστες, η κυριαρχία του προλεταριάτου κι η παρουσία του Στουρνάρα για να καταθέσει σε μια επιτροπή. Παιδαριώδεις συμπεριφορές που δεν τις συναντά κανείς ούτε στα νήπια.

Για να λήξει το θέμα! Είτε μείνουμε στο Ευρώ είτε πάμε σε νέο νόμισμα, το χρέος μας δεν θα διαγραφεί και κυρίως θα αναπτύσσεται αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Τα χρήματα είτε τα πάρουμε σήμερα από τις τράπεζες είτε όχι την ίδια αξία θα έχουν σε οποιοδήποτε σενάριο. Τα ράφια των σούπερμάρκετ αν τα αδειάσουμε από σήμερα, οι ίδιοι θα είμαστε που δεν θα βρίσκουμε τα απαραίτητα αύριο. Και κυρίως όποιον και να βρίσουμε, δεν θα φταίει εξ ολοκλήρου για την τωρινή μας κατάσταση. Δεν ήμασταν τίποτα σχολιαρόπαιδα που τα πήραν από το χέρι και τα οδήγησαν στις κακοτοπιές. Κι εμείς συμβάλλαμε σε όλο αυτό.

Όταν θα κληθούμε λοιπόν να ψηφίσουμε την ερχόμενη Κυριακή φροντίστε να προτάξετε την λογική κι όχι τα πατριωτικά στήθη σας. Γιατί η λογική είναι αυτή που διατηρεί τις ισορροπίες σε μια κοινωνία.