Το έγκλημα των Τεμπών και η παρακμή των θεσμών της Δημοκρατίας

Λέξεις: Ευδοκία Τσαγκλή / Εικόνα: Κώστας Τζούμας, Eurokinissi

Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, σε έναν παροξυσμό παρακμής της Δημοκρατίας, ομολόγησε ότι η Αντιπρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για το Έγκλημα των Τεμπών, κα. Αικατερίνη Παπακώστα, δεν λειτουργούσε μόνη της αλλά ακολουθούσε την γραμμή του κόμματος. Προφανώς η επιβεβαίωση των λεγόμενων του στην πράξη, έχει πληγώσει επανειλημμένα την δημοκρατία,  τους Έλληνες πολίτες, και ειδικά τους ανθρώπους που επλήγησαν από το έγκλημα των Τεμπών. Όμως η απροκάλυπτη αυτή παραδοχή, επιτρέψτε μου να πω, πως ξεπερνάει κάθε όριο κυνισμού.

Όταν μια εξεταστική επιτροπή, η οποία καλείται να υπηρετήσει την αντικειμενικότητα, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, καταλήγει να λειτουργεί υπό τη σκιά της πλειοψηφίας, καταλύεται η δημοκρατία. Οι αποφάσεις του σώματος είχαν προαποφασιστεί, παραβλέποντας νέες και αποκαλυπτικές πληροφορίες, ακόμα και όταν αυτές είναι αδιαμφισβήτητες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ψευδορκίας του Καραμανλή, για την συγκάλυψη της οποίας η διαβίβαση του εξωδίκου μου στην Εξεταστική Επιτροπή παραλήφθηκε αυθαίρετα και παράνομα από τον πρόεδρο της κ.Μαρκόπουλο,  διότι την τεκμηρίωνε.

Η αποτυχία να εξασφαλιστεί η αντικειμενικότητα και η διαφάνεια στις διαδικασίες αυτές, φανερώνει μια βαθιά υπονόμευση των δημοκρατικών αρχών. Ο αυθαίρετος αποκλεισμός κρίσιμων μαρτυριών, όπως του κ. Κατσιούλη και του κ.Γενηδούνια, αλλά και αποδεικτικών στοιχείων, όπως οι εκθέσεις από τους πραγματογνώμονες, δείχνει την ύπαρξη μιας οργανωμένης προσπάθειας ελέγχου της δικαιοσύνης , των κοινοβουλευτικών θεσμών και του δημόσιου λόγου. Η δημοκρατία εκπίπτει όταν οι θεσμοθετημένες διαδικασίες λειτουργούν προς όφελος μιας συγκεκριμένης πλειοψηφίας, αγνοώντας τις αρχές της δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας.

Είναι επείγουσα ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στους θεσμούς μας μέσω της ενίσχυσης της διαφάνειας, καθώς και με ουσιαστική μεταβολή των προτύπων και των κριτηρίων επιλογής των κατάλληλων να μας κυβερνούν. Είναι η ώρα της επιλογής ανθρώπων με ουσιαστικές ικανότητες, ήθος και αυτοσεβασμό, στην πολιτική σκηνή, που θα αγωνιστούν για το κοινό καλό. Πρέπει να υπάρξουν εγγυήσεις ότι όλες οι φωνές και τα αποδεικτικά στοιχεία αντιμετωπίζονται με την πρέπουσα σοβαρότητα και ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την αλήθεια. Μόνο έτσι μπορεί να αποκατασταθεί η ακεραιότητα της δημοκρατίας μας και να διασφαλιστεί ότι οι διαδικασίες μας λειτουργούν προς όφελος όλων των πολιτών.

Η κρίση αυτή συνδέεται άμεσα με το έγκλημα των Τεμπών. Η τραγωδία της 28ης Φεβρουαρίου δεν είναι απλώς μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά μια τρομακτική ανάδειξη των δομικών προβλημάτων στη λειτουργία του κράτους και των θεσμών του. Όταν οι επιτροπές και οι αρχές αποτυγχάνουν να ενεργήσουν με ακεραιότητα και υπευθυνότητα, οι συνέπειες μπορεί να είναι ανυπολόγιστες. Το έγκλημα των Τεμπών αποκαλύπτει την αδυναμία και την ανικανότητα των υπευθύνων, οι οποίοι προτίμησαν να καλύψουν τις ευθύνες τους πίσω από αδιαφανείς παράνομες διαδικασίες και πολιτικά παιχνίδια  που χειραγωγούν, με έμφαση στην απόσπαση από την πραγματικότητα.

Αυτός ο ατιμωτικός για κάθε Πολίτη τρόπος έκνομης δράσης των κυβερνώντων, δεν αφορά μόνο τις οικογένειες των θυμάτων αλλά την κοινωνία στο σύνολό της.  Αν οι θεσμοί συνεχίσουν να λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσουμε και άλλες παρόμοιες τραγωδίες. Η έλλειψη λογοδοσίας και υπευθυνότητας οδηγεί σε μια κοινωνία όπου οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνη τους στη δικαιοσύνη και στη δημοκρατία.

Η αντιμετώπιση αυτών των (προβληματικών καταστάσεων απαιτεί συντονισμένη προσπάθεια από όλους μας. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε, συλλογικά, μεταρρυθμίσεις και να μην επιτρέπουμε, ενωμένοι, σε κανέναν να παραβιάζει τις αρχές της δικαιοσύνης και της διαφάνειας.  Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο, όπου  τραγωδίες όπως αυτή των Τεμπών θα μπορούν να αποτραπούν,  όπως και οι συγκαλύψεις τους.

Η αποκατάσταση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης δεν είναι απλώς ένας θεμιτός στόχος, αλλά μια απαραίτητη προϋπόθεση για την ευημερία της κοινωνίας μας, και την ασφάλεια κάθε πολίτη. Αυτές είναι οι απτές εκφάνσεις του Κράτους Δικαίου που σήμερα δεν υφίστανται.

Είναι καιρός να αναλάβουμε δράση και να διεκδικήσουμε την αποκατάσταση της πραγματικής δημοκρατίας. Οι πολίτες έχουν τη δύναμη να επιφέρουν την αλλαγή και να απαιτήσουν μια κοινωνία δικαιότερη, όπου οι θεσμοί θα λειτουργούν ανταποκρινόμενοι στους νόμους και με σεβασμό στην αξία κάθε ανθρώπου.

Η αδικία και η διαφθορά δεν είναι δυνατόν να γίνονται πλέον ανεκτές και η αλλαγή επιβάλλεται να ξεκινήσει τώρα, με τη συμμετοχή όλων μας, ειδικά στις επερχόμενες Ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, καθώς η ψήφος είναι ένα από τα πιο δυνατά όπλα του πολίτη. Μπορούμε να αποδείξουμε σ’αυτούς που επιχείρησαν επανειλημμένα να μας εξαπατήσουν, ότι έχουμε αφυπνιστεί.

Η δημοκρατία, όπως και η ελευθερία δεν είναι δεδομένες παραχωρήσεις. Αποτελούν κατακτήσεις που απαιτούν αδιάκοπο αγώνα κάθε ενεργού πολίτη. Ειδικά όμως η μάχη για τη δημοκρατία, το πολίτευμα που κληροδότησε ο Ελληνισμός στον Κόσμο, είναι μια μάχη για την ίδια την ψυχή της κοινωνίας μας και οφείλουμε στους προγόνους μας, αλλά και στους απογόνους μας, να την κερδίσουμε.

*Η Ευδοκία Τσαγκλή είναι Υποψήφια Ευρωβουλευτής με το ΚΟΣΜΟΣ