Το κράτος κι εσύ

Πριν από μερικές εβδομάδες η κορυφαία εβδομαδιαία γερμανική εφημερίδα “Die Zeit” δημοσίευσε ένα άρθρο– παρέμβαση για το μέλλον της Ευρώπης με τον τίτλο “Και τι αν διαλυθεί το Ευρώ;”. Στο κείμενο που αποτελούσε την εισαγωγή σε ένα ευρύτερο αφιέρωμα στην Ευρωζώνη και ιδίως στα μέλη της από τον ευρωπαϊκό νότο, ο αρθρογράφος σημείωνε, μεταξύ άλλων, πόσο διαφορετική έννοια αποτελεί το κράτος για κάθε λαό της Ευρώπης: “Το κράτος σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό για έναν Ιταλό σε σχέση με έναν Φιλανδό. […] Πώς μπορεί να περιμένει κανείς οι φορολογούμενοι να έχουν την ίδια προσαρμογή και τα οικονομικά προγράμματα με σκοπό την ανάπτυξη τα ίδια αποτελέσματα;” Η σχέση, λοιπόν, των Ευρωπαίων πολιτών με τα εθνικά τους κράτη ποικίλλει.

Δύο σύντομες ιστορίες θα μας χρησιμεύσουν ως απτά παραδείγματα.

Πριν από ένα περίπου μήνα κατά τη διάρκεια αναζήτησης διαμερίσματος στις Βρυξέλλες γνώρισα αρκετούς ανθρώπους. Ο ένας από αυτούς ζει πολλά χρόνια στο Βέλγιο, τα περισσότερα εκ των οποίων στην πρωτεύουσα. Το δικό του ενδιαφέρον, όπως λίγο πολύ κάθε νέας γνωριμίας, για την κατάσταση στην Ελλάδα, διαδέχτηκε δική μου ερώτηση για το πώς τα κατάφερε το Βέλγιο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κυβέρνηση. “Με κάποιο μαγικό τρόπο τα πάντα λειτουργούσαν κανονικά, δεν καταλάβαμε διαφορά στην καθημερινότητά μας. Εμείς οι Βέλγοι είμαστε τόσοι τυφλά υπάκουοι στο κράτος μας που εξακολουθούσαμε να εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντί του σαν να μην τρέχει τίποτα. Αλλά και όλες οι υπηρεσίες συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά. Να πω την αλήθεια, δεν μπορώ να το εξηγήσω…“, ήταν η χαρακτηριστική απάντηση στην ερώτησή μου.

Ελλάδα, ένας μήνας αργότερα, ιστορία βγαλμένη από τις χρυσές εποχές της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Το ακόλουθο e-mail εμφανίζεται στην οθόνη του κινητού Παρασκευή μεσημέρι: “Θέμα: Γνωστοποίηση βεβαιωμένων εκτός ρύθμισης οφειλών. Δυνατότητα καταβολής σε Τράπεζες και ΕΛ.ΤΑ.-

Αγαπητέ/ή κύριε/α,

Σας ενημερώνουμε ότι από 17.12.2012 είναι πλέον δυνατή η πληρωμή στις Τράπεζες και στα ΕΛ.ΤΑ. των βεβαιωμένων και μη ρυθμισμένων ατομικών οφειλών σας, με τη χρήση της Τ.Ο. (Ταυτότητας Οφειλής). Για την άμεση ενημέρωσή σας σχετικά με τις οφειλές σας, το είδος, το ποσό και τη Δ.Ο.Υ. στην οποία είναι βεβαιωμένες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εφαρμογή στο myTAXISnet «Προσωποποιημένη Πληροφόρηση» και στη συνέχεια «Στοιχεία οφειλών εκτός ρύθμισης» από την αρχική ιστοσελίδα της Γ.Γ.Π.Σ. www.gsis.gr ή να επισκεφθείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση πατώντας εδώ.

Στο πλαίσιο αυτό και μετά από έλεγχο που διενεργήθηκε στα ηλεκτρονικά αρχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών την 21/03/2013, διαπιστώθηκαν ληξιπρόθεσμες και μη οφειλές σας. Ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις φορολογουμένων με ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο καλείστε όπως προβείτε άμεσα στην τακτοποίησή του.

Επισημαίνεται ότι, εφόσον έχετε ανταπαίτηση κατά του Δημοσίου, θα πρέπει να προσκομίσετε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. όλα τα σχετικά έγγραφα. Τέλος, σε περίπτωση που έχετε ήδη τακτοποιήσει με οποιονδήποτε τρόπο τις οφειλές σας ή οφείλεται Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε. για το οποίο απευθυνθήκατε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. και βρίσκεται σε εκκρεμότητα , παρακαλούμε να αγνοήσετε την παρούσα. Για οποιοδήποτε πρόβλημα σχετικά με τη δυνατότητα ανεύρεσης ή χρήσης της Ταυτότητας Οφειλής μπορείτε να απευθύνεστε στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Συναλλασσομένων Υπουργείου Οικονομικών: 210 480 2552 Για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την αρμόδια Δ.Ο.Υ.

Προσοχή : H Τ.Ο. ακολουθεί την οφειλή μέχρι την εξόφλησή της. Μπορείτε να πληρώνετε μέρος ή το σύνολο αυτής κάνοντας χρήση των τρόπων πληρωμής που διαθέτουν οι συνεργαζόμενες με ΥΠΟΙΚ Τράπεζες και ΕΛΤΑ. Για τη συναλλαγή αυτή δεν απαιτείται η τήρηση τραπεζικού λογαριασμού και δεν επιβαρύνεστε με έξοδα (ΠΟΛ 1212/2012).

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ”

Το Υπουργείο Οικονομικών μου λέει ότι χρωστάω χρήματα στο ελληνικό δημόσιο και με προτρέπει, με καλεί, με διατάζει να προβώ ΑΜΕΣΑ στην τακτοποίησή της οφειλής. Δε μου αρέσει να χρωστάω και μέχρι στιγμής είχα το προνόμιο να μη χρωστάω στο ελληνικό δημόσιο. Επίσης, θα είχα τη διάθεση να πληρώσω άμεσα την όποια οφειλή. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ποτέ δε μου γνωστοποιήθηκε με κάποιον τρόπο οποιαδήποτε οφειλή, ώστε τώρα να καταστεί ληξιπρόθεσμη και άμεσα απαιτητή. Το βέβαιο είναι ότι το ελληνικό δημόσιο μου όφειλε για περισσότερους από 8 μήνες επιστροφή φόρου, την οποία και αγωνίστηκα να πάρω, πηγαίνοντας στη ΔΟΥ Καλαμαριάς. Εκεί η αμεσότητα είχε διαφορετικό ορισμό. Κοινώς, δύο μέτρα και δύο σταθμά. Πέρα από την κακή οργάνωση και την προσβολή. Το ελληνικό κράτος επί σειρά ετών στη μεταπολιτευτική του πορεία συνδέθηκε με παροχές, μία λογική που ανέθρεψε αδρανείς πολίτες, πολίτες που περιμένουν πολλά από το κράτος, αλλά δεν οφείλουν τίποτα σε αυτό. Πολίτες που δεν αισθάνονται κομμάτι του κράτους. Τα τελευταία χρόνια της λιτότητας, όμως, αυτή η στρεβλή σχέση διακόπηκε απότομα. Πλέον, το κράτος δεν επιφυλάσσει παροχές, αλλά περικοπές. Ζητάει και συνήθως παίρνει με άγριο τρόπο. Το κοινωνικό συμβόλαιο έχει διαρραγεί και το κράτος, που ούτε στις εποχές της “ευημερίας” προσέφερε ποιοτικές υπηρεσίες στους πολίτες, σήμερα αδιαφορεί για τις δικές του ευθύνες. Μία παρωδία κυβέρνησης συνεργασίας με έξωθεν επιρροή ή/και καθοδήγηση έχει αφήσει τον κρατικό μηχανισμό να διαλύσει οριστικά, ενώ ταυτόχρονα αναζητά τους λόγους, για τους οποίους οι πολιτικές που εφαρμόζει δεν έχουν αποτέλεσμα. Η αποσάθρωση του κοινωνικού κράτους και η διάλυση του όποιου κράτους είχε απομείνει είναι οι πραγματικές και ίσως ανεπανόρθωτες συνέπειες της κρίσης. Τι μέλλον μπορεί η κάθε χώρα ξεχωριστά και εν τέλει η Ευρώπη ως σύνολο υπό αυτές τις συνθήκες, όπως εύστοχα αναρωτιέται η Die Zeit; Ας το σκεφτούμε, απαντώντας πρώτα σε ένα πιο απλό ερώτημα: “Τι σημαίνει κράτος για σένα;”