Το ντοκιμαντέρ της Parallaxi για την βία κατά των γυναικών

Τέτοια ημέρα κάθε χρόνο οι ψυχές μας είναι πάντα με τα θύματα, οι σκέψεις μας είναι πάντα στις δολοφονημένες, το μυαλό μας τρέχει στο δίπλα σπίτι που ακούμε φωνές, στα έφηβα κορίτσια που ερωτεύονται και εγκλωβίζονται σε κακοποιητικές καταστάσεις.

Κάθε ημέρα σχεδόν γράφουμε για περιστατικά που αφορούν γυναίκες και παγώνουν την κοινή γνώμη, μακάρι να μην χρειαζόταν ποτέ να κάνουμε το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ.

Η Parallaxi, μίλησε με 6 γυναίκες διαφορετικής ηλικίας, οι οποίες μας εξιστορούν την δική τους κακοποίηση. Τα πρόσωπα των περισσότερων δεν φαίνονται, και οι φωνές έχουν αλλάξει, τα στοιχεία τους βρίσκονται αποκλειστικά και μόνο στην διάθεση της Parallaxi για προφανείς λόγους.

Αν παρατηρήσετε, στις συνεντεύξεις επιλέξαμε να δείξουμε τα χέρια και όχι τις πλάτες τους κι αυτό συνέβη διότι οι χειρονομίες πολλές φορές δείχνουν την ένταση ακόμη και την απόγνωση. Τις ευχαριστούμε πολύ για την εμπιστοσύνη.

Ευχαριστούμε επίσης, την ψυχολόγο Ελένη Σαμπάνη.

Στο τέλος του ντοκιμαντέρ ακούγεται το τραγούδι “Τραγουδάμε δίχως φόβο” η μετάφραση του Cancion Sin Miedo της Μεξικανής Vivir Quintana, από εκτέλεση της Ανοιχτής Ορχήστρας σε ηχογράφηση Αγάπης Ζάρδα, ηχοληψία Μάνος Γεωργακόπουλος και Πέτρος Κασιμάτης, Μίξη και Mastering Μάνος Γεωργακόπουλος. Τους οποίους και ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση των δικαιωμάτων.

Οι γυναίκες που δείχνουν τα πρόσωπα τους στο τέλος του ντοκιμαντέρ δεν έχουν καμία σχέση με τις γυναίκες που έδωσαν τις συνεντεύξεις. Τις ευχαριστούμε πολύ που δέχθηκαν να συμμετέχουν με τόση θέρμη! Ακολουθούν τα ονόματα τους: Βαγιάννα Καραμφυλίδου, Νόπη Ράντη, Θούλη Μισυρλόγλου, Δόμνα-Mίκα Κακανά, Αλεξάνδρα Γωγούση, Κλαίρη Καρυπιδάκη, Σίσσυ Κυριακού, Χρυσάνθη Αρχοντίδου, Έλενη Αδαμοπούλου, Γωγώ Πελεκά.

Στην σκηνοθεσία, στην εικονοληψία, στον ήχο, στο μοντάζ ο Αστέρης Καρατζάς. Σπικάζ, σενάριο-έρευνα, συνεντεύξεις, ιδέα, Μυρτώ Τούλα. Μία παραγωγή της Parallaxi.

Δεν γεννηθήκαμε θύματα, γίναμε θύματα. Μην κλείνετε άλλο τα μάτια σας, η οργή φουντώνει, καθημερινά χάνουμε μία γυναίκα που θα μπορούσαμε να την έχουμε σώσει. Θα φωνάζουμε “είναι γυναικοκτονία” μέχρι να μην υπάρξει άλλη.

Μία γυναίκα δολοφονείται από μέλος της οικογένειάς της, κάθε 10 λεπτά, παγκοσμίως. Σχεδόν μία στις τρεις γυναίκες βιώνει βία κατά τη διάρκεια της ζωής της.

Τα κορίτσια διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο βίας – 1 στα 4 έφηβα κορίτσια κακοποιείται από τους συντρόφους τους. Για τουλάχιστον 51.100 γυναίκες το 2023, ο κύκλος της έμφυλης βίας έκλεισε με μια τελευταία και βάναυση πράξη – τη δολοφονία τους από συντρόφους και μέλη της οικογένειάς τους.

25η Νοεμβρίου  Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών.. Ένα φαινόμενο που δείχνει να αυξάνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια. Η αιματοβαμμένη λίστα των γυναικοκτονιών μεγαλώνει. Μέχρι σήμερα για το 2024, στην Ελλάδα, έχουν καταγραφεί 13 γυναικοκτονίες.

Στις περισσότερες περιπτώσεις το θύμα φαίνεται να διατηρούσε, είτε κατά τη στιγμή τέλεσης του εγκλήματος είτε στο παρελθόν, συντροφική ή συζυγική σχέση με τον δράστη. Από τα στοιχεία της αστυνομίας για τη σχέση θύματος-δράστη προκύπτει ότι τα υψηλότερα ποσοστά βίας εξακολουθούν να καταγράφονται στις συντροφικές σχέσεις.

Οι επόμενες κατηγορίες θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας, μετά τα θύματα συντροφικής βίας, αποτελούν τα παιδιά των δραστών, οι γονείς των δραστών και τα αδέλφια αυτών, κυρίως γυναικείου φύλου.

Το 2023 οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας ήταν 10.382, ενώ για το 11μηνο του 2024 είναι 18978.

Το 2023 καταγγέλθηκαν 9.860 τέτοια περιστατικά, ενώ φέτος μέχρι σήμερα καταγγέλθηκαν 18427.

Το 2023 έγιναν 7.500 συλλήψεις, αριθμός που έφτασε τις 11308 για το φετινό 11μηνο.

Οι γυναίκες σπάνε την σιωπή τους, η κοινωνία είναι έτοιμη να τις ακούσει;

Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα κατέχει την υψηλότερη ετήσια αύξηση στις γυναικοκτονίες συνολικά στην Ευρώπη, σημειώνοντας άνοδο 187,5% το 2021, όπως φανερώνουν και τα στοιχεία του Μεσογειακού Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας, πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να αμφισβητούν την υπόσταση του όρου της «γυναικοκτονίας», με το επιχείρημα πως η γυναίκα είναι άνθρωπος και επομένως τα εγκλήματα εις βάρος της αποτελούν υποσύνολο των ανθρωποκτονιών, όπως και τα ρατσιστικά ή τα ομοφοβικά εγκλήματα.

Οι γυναικοκτονίες συνεχίζουν να τονίζουν την ανάγκη για ενίσχυση της νομοθεσίας και της κοινωνικής ευαισθητοποίησης. Παρά τις προσπάθειες για αλλαγές στον νομικό τομέα, η εφαρμογή τους πολλές φορές φαίνεται ανεπαρκής ή καθυστερημένη. Πιο συγκεκριμένα:  Υπάρχουν κενά στο νομικό πλαίσιο για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, ενώ οι υποθέσεις έμφυλης βίας συχνά καθυστερούν στα δικαστήρια.

*Αν εσύ η ίδια βιώνεις την κακοποίηση ή γνωρίζεις γυναίκα που χρειάζεται βοήθεια κάλεσε τώρα στο 15900 το οποίο λειτουργεί όλο το 24ωρο.