Το σκοτάδι πνίγει τα Δυτικά

Του Γιώργου Τούλα

Χθες βράδυ ήμουν στα γραφεία της Δεύτερης Κοινότητας του δήμου. Σε μια συνάντηση με τους κατοίκους.Για τις ανάγκες μιας δράσης που ξεκινήσαμε από πέρσι στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Εισόδου της πόλης. Της πιο υποβαθμισμένης γειτονιάς της. Πάρκαρα στη Γιαννιτσών το αυτοκίνητο, στο πεζοδρόμιο δεκάδες κορίτσια από διάφορες χώρες, άλλες μικρές και άλλες μεγάλες περίμεναν πελάτες. Μια κυρία προσπαθούσε να περάσει από τον πλημμυρισμένο δρόμο, ανάμεσα στα κορίτσια κρατώντας σφιχτά το χέρι του παιδιού της. Προφανώς επέστρεφε από κάποιο φροντιστήριο. Ήταν μόλις οκτώ. Το ημίφως σε όλη τη γειτονιά κατάπινε τα πάντα. Συνόδευα μια Αμερικανίδα δημοσιογράφο και πολεοδόμο, που είναι μαζί μας για ένα μήνα δουλεύοντας στα Δυτικά. Κοίταζε σχεδόν σοκαρισμένη. Από το παράθυρο της δεύτερης δημοτικής κοινότητας βλέπεις το Σταθμό. Βλέπεις και μια τρύπα στη γεωγραφία της πόλης. Το τεράστιο εργοτάξιο του Μετρό που έχει καταπιεί τα πάντα. Πίσω του ακριβώς, το μεγάλο οικόπεδο-αφετηρία λεωφορείων του ΟΑΣΘ, από όπου αναχωρούν οι πιο μεγάλες γραμμές για τα ανατολικά και τα δυτικά. Ο χώρος του συσσιτίου των Αγίων Πάντων, του πιο μεγάλου συσσιτίου της πόλης. Και ένα σχολείο. Το πια παρατημένο σχολείο. Παρατημένο στη μοίρα του και τον καρκίνο. Τα παιδιά του φοιτούν και παίζουν σε μια ‘’αυλή’’ χωρίς κανένα δέντρο, με τις εξατμίσεις χιλιάδων λεωφορείων στα παράθυρα των τάξεων του, τα μηχανήματα του μετρό να σκάβουν, όταν σκάβουν πλάι τους, τη λάσπη και τη διακίνηση. Παντός είδους. Τα πιο πολλά παιδιά είναι μεταναστόπουλα. Άρα δεν πειράζει. Ας ζουν έτσι…

Όταν νυχτώνει αυτή η τρύπα στη γεωγραφία της πόλης σκοτεινιάζει επικίνδυνα. Κυριολεκτικά. Η κομβικής σημασίας αφετηρία είναι θεοσκότεινη. Το βλέπεις και στη φωτογραφία του κινητού. Παντού φως τριγύρω και στη μέση το απόλυτο σκοτάδι. Έχουν καεί οι κολόνες της εδώ και μήνες και κάνεις δεν μπαίνει στον κόπο να αλλάξει τις λάμπες. Οι επιβάτες των αστικών διασχίζουν βιαστικά το τεράστιο τσιμεντένιο οικόπεδο. Πίσω από τους θάμνους του, στον περίβολο σχεδόν της εκκλησίας γυναίκες ψαρεύουν πελάτες επί τόπου, dealers σπρώχνουν ναρκωτικά. Μικροληστείες σημειώνονται διαρκώς. Το σκοτάδι βοηθά πολύ. Ενθαρρύνει. Οι σταθμοί των τρένων και τα πέριξ τους είναι παντού σου λέει επικίνδυνα. Εντάξει. Ας το αφήσουμε να ρημάξει και άλλο. Η Χρυσή Αυγή στη γειτονιά πιάνει τα πιο ψηλά ποσοστά της στην πόλη. Σβήστε και τις υπόλοιπες λάμπες. Δυτικά είναι. Παραμερίσαμε τα πεταμένα προφυλακτικά και τις σύριγγες και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. 

*Διαβάστε κι άλλα άρθρα για τη Δυτική Θεσσαλονίκη εδώ