Το θράσος και οι σιωπές στην υπόθεση Κολοβού
...έρχεται σήμερα η κυβέρνηση να υποστηρίξει ότι φταίει η ίδια η Κολοβού για ό,τι έγινε.
Το θράσος, η αυθάδεια ορισμένων πολιτικών δεν έχει όρια.
Άλλοτε στηρίζονται στη μαγκιά του λόγου τους και άλλοτε στη ρητορική τους δεινότητα, ενίοτε ποντάρουν στην άγνοια ή την αδιαφορία του κοινού στο οποίο απευθύνονται και πάντοτε το προσβάλλουν.
Πράγματι ποιος/ά δεν αγανακτεί όταν διαβάζει ότι είπε σήμερα ο λαλίστατος Γιάννης Οικονόμου για την υπόθεση της έξωσης από το σπίτι της συναδέλφισσας Ιωάννας Κολοβού για ένα χρέος 15.000 ευρώ που –προσέξτε- δεν είναι από δάνειο, αλλά από κάρτα και οφείλεται στα ληστρικά πανωτόκια των τραπεζών. Δεν αξιοποίησε (η Κολοβού), υποστήριξε η κυβέρνηση, δια του εκπροσώπου της, τις δυνατότητες που της δίνει ο νόμος για να μη φτάσει η υπόθεσή της σ΄ αυτήν την εξέλιξη. Ουαί και αλίμονο!!
Δεν αρκούσε δηλαδή ότι αστυνομικοί χαράματα έσπασαν την εξώπορτα στο σπίτι ενός ανθρώπου, μπουκάρισαν μέσα μαζί με τον δικαστικό κλητήρα και πέταξαν κυριολεκτικά έξω την Κολοβού που ζει με τρεις και εξήντα…
Δεν αρκούσε η τρομοκρατία που ασκήθηκε σε βάρος ενός ανθρώπου, που αντιμετωπίστηκε ως ένας κοινός εγκληματίας, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα μήνυμα σε χιλιάδες άλλους που κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους από τα αδηφάγα funds…
Δεν αρκούσε η εκκωφαντική σιωπή των κυρίαρχων φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ για μια υπόθεση που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην κοινωνία και στα social media για μια κατάφωρη αδικία…έρχεται σήμερα η κυβέρνηση να υποστηρίξει ότι φταίει η ίδια η Κολοβού για ό,τι έγινε.
Κι όλα αυτά την ώρα που τα κόμματα χρωστάνε εκατομμύρια ευρουδάκια χωρίς κανείς να τα αξιώνει, την ώρα που η κυβέρνηση παίζει το κρυφτούλι με τον Μαρινάκη και επιδοτεί τον «αστέρα» Κοκλώνη για τηλεοπτικές παραγωγές με αρκετά εκατομμύρια, την ώρα που τα κοράκια τύπου Πάτση, του πρώην νεοδημοκράτη βουλευτή πλουτίζουν, αγοράζοντας κόκκινα δάνεια.
Κι όμως αυτή η κοινωνική αντιπολίτευση, ακόμη και εκείνοι που σιωπούν, που αγανακτούν για την ακρίβεια, για το σκάνδαλο των υποκλοπών, για την έλλειψη πολιτικής βούλησης να μπει ένα φρένο στην αισχροκέρδεια και στην τραπεζική ασυδοσία, και λοιπά, και λοιπά, δεν βρίσκουν διέξοδο στα κόμματα της κεντροαριστερής αντιπολίτευσης. Και οι λόγοι είναι πολλοί… αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
