Τρεις μέρες που δεν μπορείς να κρύψεις

Ακούω ιστορίες από τους παλιότερους για το πως γέμιζαν οι δρόμοι με αφίσες για τον ερχομό του και προετοιμάζονταν εκδηλώσεις υποδοχής από το αεροδρόμιο κιόλας μέχρι το κέντρο της πόλης. Χαμός γινόταν στους δρόμους, όχι από διμοιρίες των ΜΑΤ ή από τις ομάδες ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ, αλλά από κόσμο που ήθελαν να δουν τον πρωθυπουργό της χώρας, να ακούσουν τι θα τους πει, να ονειρευτούν ένα καλύτερο μέλλον, να ελπίσουν.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης ήθελαν να φτάσουν λίγο πιο κοντά στους ηγέτες τους, σ’ αυτούς που διαμόρφωναν ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους και των παιδιών τους. Οι φρουροί ήταν πάλι εκεί, όχι τόσο για να αποτρέψουν επιθέσεις, γιαούρτια ή παπούτσια που μπορεί να εκσφενδονίζονταν από αγανακτισμένους ή μη, αλλά για να μην τον τρελάνουν στις χειραψίες και τις αγκαλιές. Υπήρχαν εποχές, λέει, που ο κόσμος πίστευε βαθιά στην πολιτική και την ιδέα της αλλαγής, χωρίς να γνωρίζουν το ίδιο βαθιά – μπορεί και να μην ήθελαν να μάθουν – πως παίζεται το «παιχνίδι» και πως κινούνται οι μηχανισμοί.

Σήμερα, τα ρεπορτάζ για την ΔΕΘ αφορούν κυρίως τις «καινοτομίες» στην περιφρούρηση της. Οι συγκρίσεις δεν αφορούν τόσο τις επιχειρήσεις που θα συμμετέχουν ή τους καλεσμένους επιχειρηματίες από το εξωτερικό, αλλά την αύξηση των δυνάμεων ασφαλείας σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Αντί να υπολογίζουμε τα εισιτήρια που θα κοπούν για τους επισκέπτες, μετράμε τον όγκο των διαδηλωτών που κατεβαίνει στους δρόμους.

Για τρεις μέρες, από την Παρασκευή έως την Κυριακή, ο χώρος που δημιουργήθηκε για να φιλοξενήσει επιχειρηματίες και ανθρώπους του εμπορίου από τη χώρα μας και το εξωτερικό, αλλάζει χρήση και λειτουργία και μετατρέπεται σε απόρθητο φρούριο. Την ίδια εικόνα θα έχει και η πολιτιστική προβλήτα του λιμανιού, αφού η καθιερωμένη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού θα γίνει στην Αποθήκη Γ’ του ΟΛΘ, εκεί που σκάει το κύμα του Θερμαϊκού.

Η κοινωνική έκφραση, η οργή και η αγανάκτηση θα μπερδευτούν και θα τσαλαπατηθούν από τη βία ορισμένων, με κουκούλες ή χωρίς, με μολότοφ ή καδρόνια, με συνθηματολογία 12χρονων που δεν θέλουν να παίζουν με κανόνες αλλά να γίνεται πάντα το δικό τους και να μη χάνει ποτέ η ομάδα τους ή να μην απειλούνται τα συμφέροντα τους. Οι καθηγητές στο ΑΠΘ θα μείνουν, λέει, όλο το βράδυ μέσα στο πανεπιστήμιο για να αποτρέψουν τα χειρότερα, δεν ξέρω πως, ενώ ο δήμος αδειάζει το κέντρο από τους κάδους για να μην χρησιμοποιηθούν σαν οδοφράγματα και μαζί τους φεύγουν και οι λιγοστοί επισκέπτες.

Οι άνθρωποι που βλέπουν τη ζωή τους να αλλάζει προς το χειρότερο και το βιοτικό τους επίπεδο να φθίνει και θέλουν να βγουν και να το φωνάξουν με όλη τους τη δύναμη θα βρεθούν απέναντι σε σπασμένες βιτρίνες και καμένους κάδους για να διαπιστώσουν ότι ο αγώνας τους έχασε το νόημα του ακόμη μια φορά. Η πόλη προσπαθεί να βρει τη χαμένη της ταυτότητα, τη στρατηγική της, τα λογότυπα της και να αλλάξει αυτό που εκπέμπει προς τα έξω.  Αυτές τις τρεις μέρες που θα τις κρύψεις;