Βαλκανική προσευχή

Λέξεις, εικόνες: Κωστής Αργυριάδης 

Σε έναν κόσμο που κάθε μέρα ελπίζει πως το αύριο θα είναι καλύτερο, σε έναν κόσμο που θυμάται —ίσως λανθασμένα— πως το παρελθόν ήταν καλύτερο, σε έναν κόσμο που επιταχύνει κάθε δευτερόλεπτο, η ελπίδα είναι το μόνο πράγμα που διαρκεί.

Μεγάλωσα και ζω σε μια πόλη των Βαλκανίων, τη Θεσσαλονίκη, στην Ελλάδα, και βλέπω παντού μια νοσταλγία για ένα άγνωστο παρελθόν. Για το παρελθόν των άλλων.

Στο «Balkan Pray» προσπαθώ να αποτυπώσω αυτό ακριβώς.

Κάθε πράξη που αναζητά κάτι πέρα από τα δεδομένα της εποχής, χάνει το νόημά της.

Η καταφυγή σε ένα παρελθόν που δεν ζήσαμε αλλά φανταστήκαμε, η αναμονή ενός δυστοπικού μέλλοντος.

Το «Balkan Pray» αναζητά και ανακαλεί την χαμένη αγάπη του ανθρώπου για τη ζωή.

*Η «Βαλκανική Προσευχή» δημιουργήθηκε με τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης

«Ήθελα απλώς ένα σακίδιο γεμάτο με όλα τα απαραίτητα για ύπνο, καταφύγιο, φαγητό, μαγείρεμα —ουσιαστικά μια πλήρη κουζίνα και κρεβατοκάμαρα— κατευθείαν στην πλάτη μου, και να πάω κάπου, να βρω την απόλυτη απομόνωση, να μελετήσω τον απόλυτα άδειο νου, να είμαι εντελώς ουδέτερος απέναντι σε κάθε ή οποιαδήποτε ιδέα.

Σκοπός μου ήταν, στην πραγματικότητα, η προσευχή να είναι η μοναδική μου δραστηριότητα, να προσεύχομαι για όλα τα ζωντανά πλάσματα· είδα πως αυτή ήταν η μόνη αξιοπρεπής δραστηριότητα που απέμενε στον κόσμο.»

-Τζακ Κέρουακ, από το βιβλίο The Dharma Bums

*Ο Κωστής Αργυριάδης είναι φωτογράφος