Βάζοντας στο χάρτη την πόλη…

Λέξεις: Ελεάννα Μακρίδου

Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80, θυμάμαι, μαθήτρια στο γυμνάσιο, μια παρέα Θεσσαλονικέων, έπεισε τον διάσημο συλλέκτη Αλέξανδρο Ιόλα, να δωρίσει τμήμα της συλλογής του για την ίδρυση του Μακεδονικού Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης. Βασικός συντελεστής στην ίδρυσή του, ο νεαρός τότε, λάτρης της Τέχνης Γιάννης Μπουτάρης, που με το διαρκώς ανήσυχο πνεύμα του, βοήθησε στην ανάπτυξη του ΜΚΣΤ, αποτελώντας και έναν από τους πρώτους ευεργέτες του.

Δεν πέρασαν 2-3 χρόνια, και μαθήτρια Λυκείου πλέον, παρακολουθώ με δέος την απίθανη πορεία της ομάδας μπάσκετ του Άρη, που διαπρέπει μέσα σε ένα κλίμα απίστευτης εφορίας που κατακλύζει όλη την πόλη. Οι θρυλικοί Γκάλης και Γιαννάκης, γίνονται είδωλο και πλέον ο αθλητισμός στην χώρα μπαίνει σε νέα βάση, με αμέτρητα παιδιά να ανταγωνίζονται στο «νέο» αυτό άθλημα. Βασικός συντελεστής για την απόκτηση των παικτών, λάτρης του αθλητισμού, ο Γιάννης Μπουτάρης.

Στις εξόδους στα τέλη της δεκαετίας του 80, πίναμε διάφορα κρασιά, χωρίς καμία γνώση ή απαίτηση. Aρχίζουν τότε να κυκλοφορούν τα πρώτα πειραματικά κρασιά, μονοποικιλιακά όπου η ετικέτα πλέον, δεν είναι τυχαία, αλλά μια αναλυτική περιγραφή των στοιχείων που επηρεάζουν το κρασί (το υψόμετρο, η περιοχή, η ποικιλία κλπ).

Το ελληνικό κρασί κάνει άλμα, ανεβαίνει κατηγορία, με αυτοπεποίθηση και κυρίως βοηθά το κοινό του να εξοικειωθεί με όλες αυτές τις, μέχρι πρότινος, άγνωστες έννοιες. Εμπνευστές της ιδέας, οι επιδραστικοί Γιάννης Μπουτάρης και ο αδελφός του, Κωνσταντίνος.

Την ίδια εποχή, η Ελληνική επαρχία ερημώνει. Το Νυμφαίο, ένα παλιό Κεφαλοχώρι της Φλώρινας, έχει 35 κατοίκους και τα 2/3 των σπιτιών έχουν καταρρεύσει. Μια δυναμική μικρή ομάδα ανθρώπων, με καλλιέργεια και πείσμα, αποφασίζουν να αναβιώσουν τον αγαπημένο τόπο καταγωγής και κάνουν ότι είναι δυνατό για να αντιστραφεί η συνθήκη. Στους πρωτεργάτες, ο περήφανος ευπατρίδης, Γιάννης Μπουτάρης.

Αρχές της δεκαετίας του ‘90, μια εποχή όχι και τόσο μακρινή, κυκλοφορούσαν στα πανηγύρια «αρκουδιάρηδες», με τις ταλαίπωρες και βασανισμένες αρκούδες να αργοπεθαίνουν. Μετά από κινητοποίηση, η εκμετάλλευση απαγορεύθηκε και ιδρύεται η φιλοζωική οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, «Αρκτούρος». Οραματιστής και ιδρυτής, ο οικολόγος Γιάννης Μπουτάρης.

Περίπου την ίδια εποχή, δημιουργείται το πρώτο επισκέψιμο οινοποιείο της εταιρείας “ΜΠΟΥΤΑΡΗ”. Ο κόσμος μυείται στον κόσμο του κρασιού και ενημερώνεται. Μια νέα τάση γεννιέται. Ανάμεσα στους εμπνευστές, ο πρωτοπόρος οινολόγος Γιάννης Μπουτάρης.

Την δεκαετία του 2000, οδηγεί τα βλέμματα στην Ελληνική επαρχία και αναδεικνύει με τους γιούς του, Στέλιο και Μιχάλη, την μεγάλη δυναμική του ελληνικού κρασιού. Οι διάφοροι πειραματισμοί τους οδηγούν σε μια σειρά από μοναδικά κρασιά με την ονομασία «ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ». Το καθένα με βαθιά ευαισθησία αναδεικνύει είτε τον τόπο (Τέσσερις Λίμνες, Δύο Ελιές, Διάπορος) είτε προσωπικές αναμνήσεις (Μπλε Τρακτέρ, Παράγκα, Fallen Oak).

Η συνέχεια, με τον επιδραστικό και κοσμοπολίτη δήμαρχο, είναι γνωστή σε όλους. Ο Γιάννης Μπουτάρης αριστοτεχνικά, βάζει την Θεσσαλονίκη στον χάρτη, τιμά την ιστορία της και της δίνει προοπτική.

Αναρωτήθηκα τι μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο μεγάλο οραματιστή, δημιουργικό, ευαίσθητο, πρωτοπόρο. Δεν κατάφερα να τον συναναστραφώ όσο θα ήθελα, για τις απαντήσεις που έψαχνα, επέλεξα να διαβάσω το βιβλίο του «60 χρόνια Τρύγος» που «έγραψε» μέσα στην πανδημία. Το συνιστώ, καθώς αποτελεί πηγή έμπνευση και οδηγό για το πως μπορούμε να γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι, να ξεπερνάμε τις αδυναμίες μας, να τολμάμε και να δημιουργούμε.

Κυρ Γιάννη, σε ευχαριστούμε.

*H Ελεάννα Μακρίδου είναι αρχιτέκτονας