Βρήκαν την πόρτα ανοιχτή

Του Κώστα Κρικέλη

Πώς να γράψεις όταν είσαι θυμωμένος; Βρήκαν την πόρτα ανοιχτή και μπήκαν. Την εξώπορτα της οικοδομής και με ένα ψαλίδι κόψαν το λουκέτο από τον κλωβό ασφαλείας των ρολογιών του ρεύματος. Αφαίρεσαν όχι μόνο την ασφάλεια αλλά και το καπάκι της για να είναι δύσκολο να βρεις αντίστοιχο (πεντηκονταετίας). Εκεί που δούλευα στον υπολογιστή σβήσαν τα πάντα. Ζήτησα από τη γυναίκα μου να δει αν η διακοπή είναι σε όλους ή μόνο σε μας. 

Κατέβηκε στο ισόγειο (από τον τρίτο) και μου είπε πως κόψαν το ρεύμα. Αφήσαν ένα κόκκινο αυτοκολλητο στο ρολόι που δεν είχε μαρκαρισμένη την αιτία διακοπής, ημερομηνία, αριθμό ρολογιού κλπ. Και πέρσι τον Αύγουστο ενώ λείπαμε μας έκοψαν το ρεύμα παρά την έκκληση γειτόνισσας να περιμένουν να επιστρέψουμε. Εγώ σχεδόν καθηλωμένος από ατύχημα θα ήμουν καταδικασμένος να σωριαστώ από θερμοπληξία καθώς πρώτη Αυγούστου τα πάντα βράζουνε. Δεν μπήκε κανείς στον κόπο να ρωτήσει αν υπάρχει άνθρωπος με ανάγκες. Πώς θα μπορούσα με το καροτσάκι να κατέβω τρεις ορόφους (δεν υπάρχει ασανσέρ) και να πάω κάπου να δροσίζομαι; Και το βράδυ; Το αποκαταστήσαμε τότε για λόγους επιβίωσης, ενώ ο λογαριασμός ερχόταν κανονικά! Αν και μας το είχαν κόψει! Κάποια στιγμή μέλη πρωτοβουλιών ενάντια στις διακοπές ρεύματος βρέθηκαν στο γραφείο της διευθύντριας και την “υποχρέωσαν” να βγάλει εντολή επανασύνδεσης σε μας και σε κάποιους άλλους. Σήμερα 12 Ιουνίου, ήρθανε ξανά και κόψαν το ρεύμα. Η ιστορία είναι πως από τους λογαριασμούς πληρώναμε στα ΑΤΜ μόνο το ποσό του ρεύματος, του δήμου κλπ εκτός από το λεγόμενο “χαράτσι”. Μάλιστα στείλαμε και εξώδικο στη ΔΕΗ κάπου τριάντα καταναλωτές, προειδοποιώντας να μην μας κόψει το ηλεκτρικό. Η ΔΕΗ “επέτρεπε” στην εφορία να πάρει χρήματα που δίναμε για ρεύμα και έτσι βρεθήκαμε να χρωστάμε ρεύμα! Η ενέργεια της ΔΕΗ να παραχωρεί μέρος των χρημάτων μας στην εφορία δεν αναγράφεται σε κανένα συμφωνητικό σύνδεσης χώρια που από η ευρωπαϊκή ένωση (μετά από επερώτηση του βουλευτή Χουντή) έχει χαρακτηρίσει παράνομο το κόψιμο της ηλεκτρικής ενέργειας για οφειλές φόρων. Όταν την πρώτη φορά η γυναίκα μου ανέφερε σε μια υπάλληλο το γεγονός ότι είμαι ανάπηρος και μένουμε στον τρίτο χωρίς σκαλιά της απάντησε “τι να σας κάνω, να πληρώνατε”. Εκεί σκέφθηκα πόσο “τυχερός” είμαι με την προσωρινή αναπηρία μου γιατί αν ήμουν παρών θα ήμουν εκτός εαυτού. Το ίδιο αν πετύχαινα το συνεργείο να μου κόβει το ρεύμα. Θα πιανόμουν στα χέρια και θα κατέληγα στη φυλακή.

Το επανασυνδέσαμε “παράνομα” πάλι. Και περιμένουμε το επόμενο χτύπημα! Και ψάχνουμε για συμμάχους. Καθεστώς πολέμου.