Ξέρει κανείς μέχρι τι ώρα θα επιτρέπεται απόψε η κυκλοφορία στους δρόμους;

του Ιωάννη Πατελιώτη

Μεταξύ σοβαρού και αστείου, πολλοί αναρωτηθήκαμε σήμερα το παρακάτω: “Ξέρει κανείς μέχρι τι ώρα θα επιτρέπεται απόψε η κυκλοφορία των πολιτών στους δρόμους;” Η χώρα έχει τυπικά δημοκρατία, μας βολεύει όλους αυτό, πάντα μας άρεσε η επιλεκτική δημοκρατία. Επιθυμούσαμε οι νόμοι να αφορούν όλους εκτός από εμάς. Ήμασταν ελιτιστές, ανέγγιχτοι, βυσματολάτρες. Τίποτα δεν θα μας επηρέαζε, είχαμε γνωριμίες, πάντα αυτές μας εξυπηρετούσαν. Τρέφαμε ένα σύστημα,  το λουστήκαμε, μας χτύπησε και τώρα ζητάμε να απαλλαγούμε. Πως θα απαλλαγούμε όμως; Ήρθε η ώρα να κάνει ο καθένας από εμάς την αυτοκριτική του και να αναλογιστεί εάν πρέπει να δράσει ώστε να σταματήσει ο εξευτελισμός αυτού του τόπου ή απλά να σωπάσει και να προχωρήσει.

Η ΕΡΤ. “Έκλεισε η ΕΡΤ και; Καλύτερα, θα γλυτώσουμε και τα λεφτά που πληρώνουμε για αυτούς στη ΔΕΗ. Να πάνε τα λαμόγια σπίτι τους και στην τελική ποιος έβλεπε ΕΡΤ;” Αυτά είναι τα λόγια μερίδας πολιτών του τόπου οι οποίοι προφανώς αδυνατούν να αντιληφθούν πως δεν μιλάμε απλά για το κλείσιμο ενός φορέα, μιας ακόμα ΔΕΚΟ, μιλάμε για τον τρόπο που έγινε, μιλάμε για το “αποφασίζουμε και διατάζουμε”. Σε ποιόν ανήκει αυτός ο τόπος, ποιος αποφασίζει για εμάς και με ποιο δικαίωμα; Τέτοιου είδους “κατάλυση” των δημοκρατικών θεσμών επηρεάζει και πάντα θα επηρεάζει τους λιγότερο δυνατούς, αυτούς που παλεύουν καθημερινά, αυτούς που πραγματικά αγαπάνε την Ελλάδα. Αυτός ο τόπος ανήκει σε εμάς, στους προγόνους μας και στα παιδιά μας και αν μας έχει μείνει έστω και ένα δείγμα καλού πατριωτισμού θα πρέπει να τον ενεργοποιήσουμε τώρα πριν το ποτάμι φύγει χωρίς γυρισμό.

Δεν μιλάμε για αυτούς και για εμάς, δεν μιλάμε για την κακή και την καλή Ελλάδα, δεν μιλάμε για την πατρίδα που ανήκει στους “σάπιους” αλλά για την πατρίδα του Ελύτη, του Κολοκοτρώνη, του Παπανικολάου και του Σωκράτη. Για την πατρίδα που γέννησε ιδανικά, θεσμούς και αξίες. Για τους παππούδες μας που πολέμησαν για ένα καλύτερο μέλλον και για τους γονείς μας που ευχήθηκαν η χούντα να φύγει και να μην ξαναγυρίσει πίσω πια.

Όλοι αυτοί ονειρεύτηκαν μια καλύτερη Ελλάδα και αν την αξίζουμε θα πρέπει να τουλάχιστον να την διεκδικήσουμε.