Αρκούν 3.000 δέντρα για να δώσουν «ανάσα» στην πόλη;
«Σταγών εν τω ωκεανώ» οι συγκεκριμένοι αριθμοί, την ίδια ώρα που στη Νίκαια της Γαλλίας προγραμματίζουν να φυτέψουν 280.000 δέντρα μέχρι το 2026
Την ώρα που η Νίκαια στη Γαλλία αναμένεται να αποκτήσει 280.000 δέντρα μέχρι το 2026 και το Αμβούργο στη Γερμανία μετράει ήδη 780.000 δέντρα, στη Θεσσαλονίκη «φαγωνόμαστε» για τη φύτευση 3.000 δέντρων μέχρι την άνοιξη, την οποία εξήγγειλε ο δήμαρχος της πόλης στο πλαίσιο του σχεδιασμού του για την αναβάθμιση και την ενίσχυση του αστικού πρασίνου.
Μάλιστα ο Κ. Ζέρβας σε δηλώσεις του ανέφερε πως: «Στόχος μας είναι κάθε άδεια δενδροδόχος να γεμίσει με δέντρα, ώστε όχι μόνο να αποκαταστήσουμε το ισοζύγιο, αλλά να έχουμε πολύ περισσότερο πράσινο στην πόλη».
Οι εξαγγελίες του δημάρχου αντιμετωπίστηκαν με δριμεία κριτική τόσο από το βήμα του δημοτικού συμβουλίου, όσο και στη δημόσια συζήτηση που ξεκίνησε στα social media.
«Σταγών εν τω ωκεανώ» χαρακτηρίζει την φύτευση 3.000 δέντρων στη Θεσσαλονίκη ο καθηγητής στο τμήμα Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος, μιλώντας στην parallaxi.
Μάλιστα εξηγεί πως «ο αριθμός των δέντρων που θα φυτευτούν δεν είναι αρκετός. Είναι βούλωμα τρύπας. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι πως είναι καλύτερο από το τίποτα.»
Ο ίδιος δηλώνει πως η καλύτερη στιγμή για να φυτέψεις ένα δέντρο είναι 40 χρόνια πριν και η δεύτερη καλή στιγμή είναι τώρα.
«Ο συμβολισμός είναι προφανής. Το ρητό αποδίδεται από τους Ινδιάνους της Αμερικής μέχρι τους Κινέζους φιλοσόφους και είναι κάτι το οποίο ενστερνιζόμαστε.
Δοθέντος ότι η Θεσσαλονίκη είναι από τις πόλεις που έχει από τα μικρότερα ποσοστά πρασίνου ανά κάτοικο. Συγκεκριμένα σε κάθε κάτοικο της πόλης αντιστοιχεί κάτι λιγότερο από 3τ.μ. πρασίνου, συμπεριλαμβανομένου του Σέιχ Σου. Αν βγάλουμε αυτό, η κατάσταση είναι δραματική και μας παραπέμπει σε χώρες της μέσης Ανατολής.
Υπό αυτή την έννοια αν το δούμε, η φύτευση 3.000 δέντρων είναι ένα χαρμόσυνο και καλοδεχούμενο γεγονός γιατί αυξάνει το πράσινο της πόλης και γιατί η ευεργετική επίδραση του πρασίνου στα αστικά περιβάλλοντα θα είναι ακόμα μεγαλύτερα»
Όμως εξηγεί ότι σε όλο αυτό υπάρχουν δύο μεγάλα «αλλά» για το που θα φυτευτούν τα δέντρα και τι δέντρα θα είναι αυτά/
«Το πρώτο είναι προφανές. Το που έχει να κάνει αν οι συγκεκριμένες περιοχές έχουν πράσινο ή όχι, αν είναι προσβάσιμες στους κατοίκους, αν είναι κατά μήκος σε δρόμους, αν είναι σε πάρκα ή πλατείες. Ένας χωροταξικός σχεδιασμός, ο οποίος ανάλογα με το πόσο πετυχημένος είναι, αυξάνει και την χρήση και την απόλαυση του πρασίνου από τους κατοίκους.
Για το δεύτερο θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα. Έκοψαν ή προγραμματίζουν κόψουν 265 δέντρα στις περιοχές Μαρτίου, κατά μήκος της παραλιακής λεωφόρου, στο πάρκο στην οδό Κρήτης, με την αιτιολογία πως είναι γέρικα, ότι είναι κουφαλερά και ότι παράγουν αυτό το βαμβάκι από τις λεύκες. Γεγονός το οποίο καθιστά αυτά τα δέντρα εξαρχής ακατάλληλα προς φύτευση. Αν λοιπόν ξαναβάλουμε πάλι λεύκες πάλι θα έχουμε κουφάλες, πάλι θα σπάνε κλαδιά, θα πέφτουν τα δέντρα και κάθε άνοιξη θα γεμίζουν βαμβάκι και αυτή την κολλώδη ουσία κλπ.»
Από την πλευρά της η εκπρόσωπος της ομάδας «SOSε τα ΔΕΝΔΡΑ», Ελένη Ιωαννίδου επισημαίνει ότι «3.000 δέντρα για τη Θεσσαλονίκη στην καλύτερη περίπτωση είναι ένα κέρδος 500 δέντρων διότι η παρούσα διοίκηση πρόκειται και ήδη έχει ξεκινήσει να κόψει 2.500 δέντρα σύμφωνα με σύμβαση που έχει υπογραφεί στις αρχές του 2022. Λέω στην καλύτερη περίπτωση γιατί στο μεταξύ έχουν γίνει δεκάδες χιλιάδες καταστροφικές κλαδεύσεις.
Εν τω μεταξύ στη Θεσσαλονίκη αντιστοιχεί για κάθε κάτοικο 1,6τ.μ πρασίνου, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ορίσει ως όριο για να είναι μία πόλη υποφερτή και όχι ιδανική, τα 9 τ.μ. πρασίνου ανά κάτοικο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως θα πρέπει στη Θεσσαλονίκη να φυτευτούν 450.000 δέντρα. Είμαστε δραματικά πιο κάτω από το “υποφερτό όριο” και είμαστε πιο κάτω από ότι ήμασταν 20 χρόνια πριν. Ενώ όλες οι πόλεις στον κόσμο φυτεύουν χιλιάδες δέντρα, εμείς τα καταστρέφουμε. Το πρόγραμμα του κάθε δημάρχου θα έπρεπε να είναι η φύτευση δεκάδων χιλιάδων δένδρων άμεσα. Αυτή τη στιγμή το Αμβούργο, μία πόλη με 1.800.000 κατοίκους έχει 780.000 δέντρα, ενώ στη Νίκαια μέχρι το 2026 θα φυτευτούν 280.000 δέντρα»
Η κ. Γαβριέλα Σαμψωνίδου, εκπρόσωπος της ομάδας «SOSε τα ΔΕΝΔΡΑ» συμπληρώνει πως στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει γενικότερα σωστή διαχείριση των δένδρων και του πρασίνου, δεν υπάρχει σχεδιασμός και όραμα.
«Είναι μεγάλη ανάγκη να δοθεί προσοχή στα δέντρα και στο πράσινο της πόλης. Κόπηκαν ή θα κοπούν 2.500 δέντρα και θα φυτευτούν 3.000. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Ένα άλλο θέμα είναι το τι θα φυτέψουν, το που και σε τι μέγεθος θα το φυτέψουν»
Αναφορικά με τον κόσμο και την ενεργό συμμετοχή σε διάφορες δράσεις που διοργανώνουν, η κ. Σαμψωνίδου τονίζει ότι «το κοινό ενδιαφέρεται, αν δούμε τις συμμετοχές που υπάρχουν στην ομάδα στο Facebook. Αυτό σημαίνει πως θέλει ενημερώνεται. Διαμαρτύρεται γραπτώς, όμως στις δράσεις δεν βλέπουμε όλο αυτό τον κόσμο. Βέβαια είναι λογικό γιατί υπάρχει η καθημερινότητα, υπάρχουν πολλά θέματα που αντιμετωπίζει ο καθένας. Γενικά η εντύπωση που έχουμε είναι πως πολύς κόσμος έχει αναστατωθεί και θορυβηθεί από τις κοπές και τα καταστροφικά κλαδέματα που γίνονται στη Θεσσαλονίκη. Όμως, θέλει δράση, διαμαρτυρία εμπράκτως και καλούμε τον κόσμο να έρθει μαζί μας γιατί οι δράσεις μας θα συνεχιστούν μέχρι να δούμε αποτελέσματα»
