Κλιματική Αλλαγή- ΗΠΑ: Τα καλοκαίρια στο Νότο δε θα ‘ναι ποτέ ξανά όπως παλιά

Αυτή την εβδομάδα περισσότεροι καπνοί από πυρκαγιές έφτασαν πέρα από το Charlottesville και μεγάλο μέρος του Νότου.

Στο μεταξύ, κοινότητες επλήγησαν από το κύμα καύσωνα, σείονταν από βροντές και πλημμύρισαν από βροχή.

Πόλεις στο κέντρο του Αρκάνσας τις οποίες “σάρωσαν” ισχυρές καταιγίδες το περασμένο Σαββατοκύριακο, έλαβαν προειδοποιήσεις από ειδικούς για υπερβολική ζέστη και ποιότητα αέρα χειρότερη από το κανονικό μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας.

Στο Τέξας, όπου οι κάτοικοι ήρθαν νωρίτερα φέτος αντιμέτωποι με το θανατηφόρο κρύο αποζητούν τώρα μια παύση από τις θερμοκρασίες που απειλούν να φτάσουν σε ακραία υψηλά επίπεδα. Σε ορισμένες πόλεις του Τέξας, ο δείκτης θερμότητας έχει εκτοξευτεί και είναι επικίνδυνα υψηλός για τους ηλικιωμένους, τους άστεγους και τους ανθρώπους που πάσχουν από παθήσεις όπως άσθμα. Αρκετοί άνθρωποι έχουν πεθάνει από τη ζέστη, συμπεριλαμβανομένης της Tina Perritt, μιας γυναίκας στη Λουιζιάνα που έμεινε μέρες δίχως ρεύμα.

Τα καλοκαίρια στο Νότο ήταν πάντα ζεστά και υγρά. Αλλά οι εναλλαγές από το ένα άκρο στο άλλο – από την ξηρασία στις καταρρακτώδεις βροχές, από το κρύο στην αφόρητη ζέστη, από την καταιγίδα στην καλοκαιρία- έχουν αρχίσει τελευταία να ανατρέπουν τα δεδομένα. Ενώ ο Νότος ήταν ό,τι καλύτερο στο παρελθόν για το καλοκαίρι αυτό αρχίζει τώρα να ανατρέπεται.

Η ζέστη προκαλεί ισχυρές καταιγίδες σε ορισμένες περιοχές της χώρας και αλλού ανάβει φωτιές σε δάση.

Σπίτια και αυτοκίνητα έχουν υποστεί ζημιές, η ηλεκτροδότηση διεκόπη και άνθρωποι έχουν αποκλειστεί. Η ηλεκτροδότηση έχει γίνει ένα ιδιαίτερο ζήτημα στο Τέξας. Αυτή τη στιγμή, σωτήρια φαίνεται να είναι η ηλιακή ενέργεια. Να σημειωθεί ότι, όταν σβήνουν τα φώτα ή σκάνε οι σωλήνες, οι οικογένειες καλούνται να αντιμετωπίσουν τη συνεχιζόμενη και αυξανόμενη ζέστη χωρίς κλιματιστικό, ίσως και χωρίς νερό.

Στο Αρκάνσας το σύνηθες είναι οι διακοπές ρεύματος κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων εποχών. Ωστόσο, αυτές τις μέρες, οι καταστροφές είναι πιο συχνές και λιγότερο οικείες.

Η κλιματική αλλαγή ενισχύει τις καταστροφές και η οικονομική ανασφάλεια επιδεινώνει τις επιπτώσεις για πολλούς, ειδικά για τους άστεγους, τους ηλικιωμένους, τους έγκλειστους.

Η Connie Edmonson, μια 78χρονη γυναίκα στο αγροτικό Έβερτον του Αρκάνσας, έχασε πρόσφατα μια πληρωμή ρεύματος για το τροχόσπιτό της επειδή είχε κάποια έξοδα για προβλήματα υγείας (καρδιακά και αναπνευστικά). Η ζέστη την είχε θέσει σε κίνδυνο στο παρελθόν – είχε υποστεί αρκετές θερμοπληξίες και νωρίτερα φέτος λιποθύμησε ενώ κούρευε το γκαζόν της. Ένας γείτονας έπρεπε να τη βοηθήσει για να σηκωθεί και να επιστρέψει μέσα. Αν δεν είχε κινητοποιηθεί η Legal Aid και ο γιατρός της για να πείσουν τον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας να συνδέσει ξανά το ρεύμα προτού οι θερμοκρασίες κλιμακωθούν ξανά αυτή την εβδομάδα μάλλον δε θα τα κατάφερνε.

Ο Νότος είναι μια περιοχή γεμάτη ανισότητες και κάθε φορά που περνάμε με την κλιματική αλλαγή από την υπερβολική ζέστη στο ακραίο κρύο, το πρόβλημα μεγαλώνει. Οι εργάτες είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι. Την ίδια ώρα, κανένας νόμος δεν προστατεύει τους αγρότες – οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον μετανάστες από τη Λατινική Αμερική και συνήθως ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και έχουν λίγα νόμιμα δικαιώματα – από την υπερβολική ζέστη. Οι αγρότες πεθαίνουν από τραυματισμούς που σχετίζονται με τη ζέστη σε ποσοστό 20 φορές μεγαλύτερο από άλλους εργάτες. Μια μελέτη του 2020 υπολόγισε ότι ο αριθμός των ημερών που εργάζονται οι αγρότες σε υπερβολική ζέστη θα διπλασιαστεί μέχρι τα μέσα του αιώνα.

Για τους εργαζομένους, η αυξανόμενη ζέστη είναι αδύνατο να αγνοηθεί. Ο Carlos Herrera Fabian είναι ένας 22χρονος που μεγάλωσε σε μια οικογένεια αγροτών που μετακόμισε στην Ανατολική Ακτή, από τη Φλόριντα στο Μέιν. « Μπορείς να νιώσεις τα μάτια σου να καίνε από τον ιδρώτα που στάζει». Ο 72χρονος παππούς του Fabian, ένας μετανάστης από το Μεξικό, εξακολουθεί να εργάζεται στα χωράφια της Φλόριντα και γυρίζει σπίτι σαν να έχει μόλις κάνει ντους, με τον ιδρώτα να στάζει στο σώμα του. Οι αγρότες φορούν γενικά μακρυμάνικα πουκάμισα και παντελόνια για να προστατευτούν από τον ήλιο και τα φυτοφάρμακα. Και δεν πληρώνονται όταν οι ακραίες καιρικές συνθήκες τους κρατούν μακριά από τα χωράφια ή όταν η ξηρασία καταστρέφει τις καλλιέργειες.

Η εργασιακή νομοθεσία θα μπορούσε να βοηθήσει στην προστασία από αυτές τις συνθήκες και οι υποδομές θα μπορούσαν να είναι καλύτερες: ηλεκτρικά δίκτυα, στέγαστρα δέντρων, άμεσα διαθέσιμο νερό. Οι ανισότητες εκδηλώνονται βεβαίως και στις πόλεις.

Όπως όλα δείχνουν, τα πάντα θα γίνουν πιο ζεστά, οι καταιγίδες θα χειροτερέψουν, ο καπνός των δασικών πυρκαγιών θα γίνει συχνότερος, το κρύο θα επιμείνει. Όλο αυτό το διάστημα, η ανισότητα θα γίνει μεγαλύτερη, οι ίδιοι άνθρωποι θα βρεθούν ξανά και ξανά στην πρώτη γραμμή της καταστροφής. Τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας θα συνεχίσουν να καταρρέουν, ειδικά σε ορισμένες πολιτείες. Τα καλοκαίρια στο Νότο δε θα είναι ποτέ ξανά όπως παλιά. Αλλά μαζί θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ανακόψουμε τη ζημιά.

Πηγή: The Atlantic