Τα τοξικά χημικά “απειλούν” την ανθρωπότητα

Φτάνουμε στο τέλος της ανθρωπότητας; Μπορεί τελικά να έρθει νωρίτερα από ό, τι νομίζουμε, κι αυτό λόγω των χημικών ουσιών που διαταράσσουν τις ορμόνες της γονιμότητας σε ανησυχητικό βαθμό σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με το νέο βιβλίο Countdown της  Shanna Swan, επιδημιολόγου στο Icahn School of Medicine at Mount Sinai στη Νέα Υόρκη, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων έχει μειωθεί σχεδόν 60% από το 1973. Με αυτό τον ρυθμό, η Swan θεωρεί πως ο αριθμός θα φτάσει στο μηδέν έως το 2045. Μηδέν! Αυτό θα σήμαινε το τέλος της αναπαραγωγής.

Οι χημικές ουσίες που ευθύνονται για αυτήν την κρίση βρίσκονται στα πάντα γύρω μας, από πλαστικά δοχεία και συσκευασίες τροφίμων, έως αδιάβροχα ρούχα, αρώματα σε προϊόντα καθαρισμού, σαπούνια και σαμπουάν, ηλεκτρονικά είδη και χαλιά. Μερικά από αυτά, που ονομάζονται PFAS, είναι γνωστά ως χημικές ουσίες για πάντα (forever chemicals) επειδή δεν διασπώνται στο περιβάλλον ή στο ανθρώπινο σώμα. Απλώς συσσωρεύονται και συσσωρεύονται – προκαλώντας ολοένα και μεγαλύτερη ζημιά, λεπτό προς λεπτό, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα. Φαίνεται πως πλέον η ανθρωπότητα φτάνει σε ένα κρίσιμο σημείο.

Το βιβλίο της Swan εντυπωσιάζει με τα ευρήματά του. “Σε ορισμένα μέρη του κόσμου η μέση γυναίκα των 20 και κάτι είναι λιγότερο γόνιμη σήμερα απ’ ότι η γιαγιά της στα 35 της”, γράφει η Swan. Επιπλέον, η Swan διαπιστώνει ότι, κατά μέσο όρο, ένας άνδρας στις μέρες μας έχει το μισό σπέρμα από αυτό που είχε ο παππούς του. “Η τρέχουσα κατάσταση των αναπαραγωγικών θεμάτων δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ χωρίς να απειλήσει την ανθρώπινη επιβίωση” γράφει η Swan, προσθέτοντας: «”Είναι μια παγκόσμια υπαρξιακή κρίση”. Δεν είναι υπερβολή. Είναι απλώς επιστήμη.

Η έρευνα της Swan μάλιστα δείχνει ότι αυτές οι χημικές ουσίες δεν μειώνουν μόνο δραματικά την ποιότητα του σπέρματος, αλλά συρρικνώνουν επίσης το μέγεθος και τον όγκο των όρχεων του πέους.

Δεδομένων όσων γνωρίζουμε για αυτές τις χημικές ουσίες, γιατί λοιπόν δεν γίνονται περισσότερα; Αυτήν τη στιγμή, η νομοθεσία για αυτή την απειλή είναι ανεπαρκής. Οι νόμοι και οι κανονισμοί διαφέρουν από χώρα σε χώρα, περιοχή σε περιοχή και, στις Ηνωμένες Πολιτείες, από πολιτεία σε πολιτεία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, για παράδειγμα, έχει περιορίσει αρκετές φθαλικές ενώσεις στα παιχνίδια και θέτει όρια στις ουσίες που θεωρούνται τοξικές για την αναπαραγωγή στην παραγωγή τροφίμων.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια επιστημονική μελέτη διαπίστωσε ότι βρέφη είχαν εκτεθεί σε φθαλικό εστέρα και ότι τα χημικά βρέθηκαν στα ούρα των μωρών που ήρθαν σε επαφή με σαμπουάν, λοσιόν και πούδρες. Ωστόσο, οι κανονισμοί συνεχίζουν αν είναι χαλαροί, κυρίως λόγω των πιέσεων από γίγαντες της χημικής βιομηχανίας.

Στην πολιτεία της Washington, οι νομοθέτες κατάφεραν να περάσουν το Pollution Prevention for Our Future Act, (νόμο για την πρόληψη της ρύπανσης για το μέλλον μας), ο οποίος “κατευθύνει τις κρατικές υπηρεσίες να θέσουν επί τάπητος τις κατηγορίες χημικών προϊόντων, και να απομακρυνθούν από μία τακτική κατά την οποία εταιρίες στρέφονται σε χειρότερα ή εξίσου κακά υποκατάστατα. Οι πρώτες χημικές κατηγορίες που θα εξεταστούν σε προϊόντα περιλαμβάνουν φθαλικές ενώσεις, PFAS, PCB, αιθοξυλική αλκοφαινόλη και διφαινόλη”. Το κράτος έχει λάβει σημαντικά μέτρα για να αντιμετωπίσει την έκταση της χημικής ρύπανσης, αλλά σε γενικές γραμμές, οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως πολλές άλλες χώρες, αγωνίζονται για μια χαμένη μάχη λόγω της αδύναμης, ανεπαρκούς νομοθεσίας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, τις προάλλες, εκατοντάδες κάτοικοι που ζουν κοντά στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας Luke στην Αριζόνα πληροφορήθηκαν πως δεν θα πρέπει να πίνουν το νερό της περιοχής, όταν κάποια τεστ ανίχνευσαν υψηλά επίπεδα τοξικών χημικών. Οι επιστήμονες έχουν βρει αυτές τις ουσίες στο αίμα σχεδόν όλων των ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε τεστ στις ΗΠΑ. Καμία χώρα ή περιοχή στη γη δεν είναι ανέγγιχτη από τη μόλυνση των PFAS. Είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Τα χημικά PFAS έχουν βρεθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Και μας σκοτώνουν, κυριολεκτικά, καθώς “επιτίθενται” στην ίδια την πηγή της ζωής: τις αναπαραγωγικές μας ικανότητες. Ο “γρήγορος θάνατος” και η πτώση του σπέρματος πρέπει να αντιμετωπιστούν και πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα. Δεν πρέπει να πάει άλλος χρόνος χαμένος.

Πηγή: The Guardian