4 παιδιά που είναι στο Δημοτικό Συμβούλιο Νέων περιγράφουν την Θεσσαλονίκη

Η Θεσσαλονίκη είναι μία πόλη η οποία ζει από τα παιδιά της. Φοιτητούπολη, με φρέσκα μυαλά, που συμμετέχουν στα κοινά, διεκδικούν, αγωνίζονται ο καθένας με τον τρόπο του για όλα εκείνα που πρέπει να αλλάξουν.

Μιλήσαμε με 4 παιδιά που συμμετέχουν ενεργά στο Δημοτικό Συμβούλιο Νέων και τους αφήσαμε να μας δείξουν την πόλη, μέσα από τα μάτια τους.  Μάκης Μπαρμπούνης, Πρόεδρος alumni ΔΣΝΘ

Είναι κοινή η παραδοχή πως η Θεσσαλονίκη αποτελεί μία από τις πιο δυναμικές πόλεις της Ελλάδας αναφορικά με τη δραστηριοποίηση των νέων ανθρώπων. Η πολυπληθής φοιτητική κοινότητα αποτελεί μήτρα νεανικών πρωτοβουλιών. Νεανικές οργανώσεις αναπτύσσονται διαρκώς επιχειρώντας να αφήσουν το στίγμα τους στην καθημερινότητα της πόλης.

Παρόλα αυτά, η δράση αυτή προσκρούει εύλογα σε εμπόδια, καθώς απουσιάζει σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο η θέληση να διαμορφωθεί ένα συνεκτικό όραμα για τους νέους ανθρώπους. Είναι χρήσιμο, λοιπόν, να αποσαφηνίσουμε εκείνες τις κατευθύνσεις που χρειάζεται η Θεσσαλονίκη, ώστε να καταστεί μια πόλη που θα δίνει ολοκληρωμένη προοπτική στους νέους ανθρώπους.

Ξεκινώντας πριν τέσσερα χρόνια τη δράση μας στο Δημοτικό Συμβούλιο Νέων Θεσσαλονίκης ήρθαμε αντιμέτωποι με την απουσία ενός Κέντρου Νεολαίας. Έκτοτε αποφασίσαμε να μην σταματήσουμε να αναδεικνύουμε την ανάγκη δημιουργίας ενός χώρου που θα αποτελεί κυψέλη νεανικών πρωτοβουλιών ενθαρρύνοντας τους νέους να συναντηθούν και να συμπράξουν.

Ταυτόχρονα, η καθημερινότητα των φοιτητών αναδεικνύει την ανάγκη για ένα Πανεπιστήμιο ανοικτό στους ανθρώπους της πόλης, γεμάτο καλλιτεχνικά δρώμενα, επιστημονικές εκδηλώσεις και βελτιωμένες υποδομές. Αυτή, ίσως να είναι η μόνη απάντηση στην απαξίωση των τελευταίων χρόνων. Έτσι, είναι εφικτό να πετύχουμε και τη διασύνδεση με την αγορά εργασίας και να ενθαρρύνουμε τους φοιτητές να αναπτύξουν τη δική τους κοινωνική και πολιτική δράση.

Τέλος, η βελτίωση των συγκοινωνιών και η δραστική μείωση της χρήσης του ΙΧ είναι παράγοντας ικανός να βελτιώσει συνολικά την ποιότητα ζωής των πολιτών. Στη Θεσσαλονίκη θα πρέπει ενδεχομένως να εξετάσουμε το πως θα αντιμετωπίσουμε εκείνες τις ανάγκες που δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει ούτε το μετρό, ώστε να περιορίσουμε μακροπρόθεσμα τη χρήση αυτοκινήτου στο μεγαλύτερο κομμάτι του πολεοδομικού συγκροτήματος.

Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν ένα μικρό κομμάτι των συζητήσεων που πραγματοποιήσαμε αυτά τα χρόνια στο ΔΣΝΘ και ενδεχομένως μια βάση, ώστε μέσα από την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής να πείσουμε τους νέους να μείνουν στην πόλη πετυχαίνοντας το στοίχημα για μια Θεσσαλονίκη που οι πρωτοβουλίες των ανθρώπων της θα αγκαλιάζονται και θα τροφοδοτούν με προοπτική κάθε πτυχή της καθημερινότητάς της. Μόδεστος Γαβαλάς- Συντονιστής Πολιτισμού ΔΣΝΘ

Όταν με ρωτάνε για την Θεσσαλονίκη αμέσως αναπολώ τα παιδικά μου χρόνια. Τα πάρκα όπου συνήθιζα να παίζω ποδόσφαιρο ή να αλωνίζω τα σαββατοκύριακα, τις γειτονιές και τα σοκάκια που δειλά δειλά με οδηγούσαν στο σχολείο μου, καθώς και τις οικογενειακές βόλτες στις καθιερωμένες υπαίθριες λαϊκές που σέρβιραν μια ποικιλία από μυρωδιές και εικόνες που εκπνέουν βαλκάνια. .

Έχοντας όμως πλέον κλείσει μια 20ετία σε αυτή την πόλη και αποβάλλοντας –μερικώς- την παιδική μου αθωότητα αντικρύζω πλέον την Θεσσαλονίκη με μια πιο ώριμη ματιά. Βιώνω στο πετσί μου την έλλειψη σοβαρής συγκοινωνίας κάθε φορά που για να πάω στην σχολή μου χρειάζομαι 30 λεπτά λόγω της κίνησης και της κυκλοφοριακής συμφόρησης. Παρατηρώ ποδηλάτες και οδηγούς πατίνι να στερούνται πλήρως των δικαιωμάτων τους, ενώ συνάμα να παίζουν κορόνα η γράμμα για το αν θα γυρίσουν σώοι πίσω-έχοντας συνάμα οικονομήσει και καμιά δεκαριά επίθετα από αγανακτισμένους με την κατάσταση οδηγούς αυτοκινήτων-.

Το χειρότερο όμως σκηνικό το αντικρύζω όταν έχω τις μαύρες μου, όταν δηλαδή νιώθω πως ο κόσμος δεν με χωράει και ψάχνω μάταια για έναν πράσινο χώρο ‘’διαφυγής’’. Τότε είναι που με πιάνω να μετράω στα δάχτυλα τις επιλογές μου και καταλήγω στο θλιβερό συμπέρασμα πως η πόλη αυτή ασφυκτιεί από άναρχα κτίσματα και πολεοδομικές πατέντες.

Για να μην είμαι όμως απόλυτα πεσιμιστής, η πόλη αυτή έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά. Κάθε βδομάδα ‘’τρέχει’’ και από ένα πολιτισμικό δρώμενο, ένα ξεχωριστό event που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και προσδίδει ζωντάνια στην πόλη. Δεν μπορώ να αμελήσω επίσης και περιοχές όπως η σβόλου και η ευρύτερη περιοχή γύρω από την Βενιζέλου όπου το χαμόγελο των ανθρώπων και η διακριτική ζωντάνια συνοικιακών παλαιοπωλείων και μικρών μαγαζιών μου φτιάχνει την διάθεση. Οφείλω δε να αναγνωρίσω και την πρόοδο στο κομμάτι της καθαριότητας. Η μετάβαση από μια Θεσσαλονίκη μάντρα σε μια Θεσσαλονίκη βιώσιμη είναι γεγονός.

Για να μη μακρηγορώ αυτή η πόλη έχει δομικά προβλήματα που μόνο με σοβαρές και ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες μπορούν να αντιμετωπιστούν. Η Θεσσαλονίκη μας όμως έχει και ένα στοιχείο που την κρατάει ζωντανή, ανθρώπους με μεράκι να κάνουν τον τόπο της καρδιάς τους λιγάκι πιο προσιτό.

Μάριος Σαπουντζάκης, Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Θεσσαλονίκης

Ζω 21 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, γέννημα θρέμμα παιδί του κέντρου. Λατρεύω τη Θεσσαλονίκη και νομίζω πως θα μπορούσα να ζήσω όλη μου τη ζωή εδώ. Θεωρώ πως είναι μια πόλη «τόσο – όσο». Έχει ευκαιρίες για τον καθένα και την καθεμία, τόσο από την ακαδημαϊκή σκοπιά, με 3 πανεπιστήμια, όσο και από την εργασιακή σκοπιά, οπού μπορεί τα πράγματα εκεί να είναι πιο δύσκολα, αλλά είναι σίγουρα καλύτερα από τις περισσότερες πόλεις στην Ελλάδα. Είναι μια πολυπολιτισμική πόλη εκατοντάδες χρόνια τώρα, μια πόλη για κάθε γούστο. Από τα μαγαζιά της παραλιακής μέχρι τη θέα της πόλης από τα κάστρα κι από το Λιμάνι και τα Λαδάδικα μέχρι το Μέγαρο Μουσικής και την Καλαμαριά, μέσα της καθένας μπορεί να βρει πράγματα που να του ταιριάζουν κι ευκαιρίες για κάθε είδους διασκέδαση. Κλείνοντας, ακόμη δεν ξέρω πόσο φιλική στους νέους είναι η πόλη εξ’ ορισμού, σίγουρα όμως είτε είσαι από εδώ είτε όχι, ζώντας στη Θεσσαλονίκη με την ανάλογη προσπάθεια πιστεύω βρίσκεις το δρόμο σου.

Μαριάννα Χατζηγεωργίου – Συντονίστρια επιχειρηματικότητας ΔΣΝΘ

Ονομάζομαι Χατζηγεωργίου Μαριάννα. Είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχω την τιμή και την χαρά να είμαι μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Νέων Θεσσαλονίκης. Θέλω να πιστεύω πως όλοι οι νέοι της πόλης μας ενδιαφέρονται για την ευημερία και την ανάπτυξη του τόπου μας. Μέσα από το Δημοτικό Συμβούλιο Νέων Θεσσαλονίκης καταφέρνουμε καθημερινά, αξιοποιώντας ο καθένας τις επικοινωνιακές του γνώσεις και τις ιδιαιτερότητες του, να συμβάλλουμε στην πρόοδο και την αναβάθμιση της Θεσσαλονίκης και την ενδυνάμωση της νεολαίας μας.

Ως συντονίστρια της Επιτροπής Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας, προσπαθώ να προάγω την έννοια του εθελοντισμού και της συνεργατικότητας. Ο εθελοντισμός βασίζεται στην ιδέα της ανιδιοτελούς προσφοράς, ουσιαστικά θέλεις να προσφέρεις κάτι που δεν υπάρχει ή υπολειτουργεί, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Αυτό είναι το ζήτημα με τις εθελοντικές οργανώσεις και τον εθελοντισμό γενικά, έρχονται για να καλύψουν τα κενά που υπάρχουν σε κρατικούς φορείς. Είναι πρωτοβουλίες που καλύπτουν το κενό.

Αποφάσισα να συμμετάσχω και να ασχοληθώ ενεργά με το ΔΣΝΘ διότι θέλω να είμαι μέρος της αλλαγής της Θεσσαλονίκης, θέλω να συμβάλλω στην λήψη καίριων αποφάσεων μεταρρύθμισης και επαναπροσδιορισμού. Μέσα από τις δράσεις του ΔΣΝΘ αισθάνεται κανείς ότι η πολύ μας είναι ζωντανός οργανισμός, ένας συνεχές, αεικίνητος πυρήνας, γεμάτος ανθρώπους και τις ιστορίες τους.

Ελπίζω στο μέλλον περισσότεροι νέοι και νέες να πάρουν την απόφαση να εμπλακούν με τα κοινά. Μόνο όταν είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας!