Χίλια μύρια χρώματα για το Παιδικό χωριό SOS Πλαγιαρίου
Όλα τα έσοδα από την πώληση των 40 φωτεινών και αισιόδοξων καμβάδων της Έφης Αθανασιάδου – Ταμπουρή θα διατεθούν για να στηρίξουν τις ανάγκες του ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ SOS στο Πλαγιάρι.
της Αγγελικής Αλεξίου
Αφορμή για τη συνάντησή μου με την Έφη Αθανασιάδου – Ταμπουρή στάθηκαν τα εγκαίνια μιας …ιδιαίτερης Έκθεσης Ζωγραφικής με έργα της, το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου. Όλα τα έσοδα από την πώληση των 40 φωτεινών και αισιόδοξων καμβάδων της θα διατεθούν για να στηρίξουν τις ανάγκες του ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ SOS στο Πλαγιάρι. Ανάγκες αυξημένες, αμείλικτες και επιτακτικές λόγω των δύσκολων καιρών που ζούμε.
Τα εγκαίνια θα έχουν τον τόνο της γιορτής. Με θαυμάσιες μουσικές από την Μυρτώ Ταλακούδη στο βιολοντσέλο και τον Ντέιβιντ Μπόγκοραντ στο βιολί, με Glühwein -ζεστή πινελιά Χριστουγέννων, με γούρια για τους καλεσμένους φτιαγμένα με αγάπη από τις εθελόντριες της ΧΕΝ και συντροφιές γυναικών…
«Γιατί ζωγραφίζετε», ήταν η αυτονόητη ερώτηση γνωριμίας με την Έφη Ταμπουρή. Τη βρήκα στο εργαστήριό της, χαμένη ανάμεσα σε τελάρα γεμάτα χρώματα, σε πίνακες με ανάγλυφες δίνες που αντανακλούν ένταση και δύναμη, σε εικόνες με πρόσωπα που υπονοούν πολλά περισσότερα από όσα δείχνουν. Τακτοποιούσε τα έργα της και, συγχρόνως, μου μιλούσε γι αυτά με αγάπη. Μου αποκάλυπτε τα μικρά μυστικά του καθενός και …κάποια από τα δικά της που περίτεχνα τα κρύβει η μέθη των χρωμάτων. «Ζωγραφίζω για να ξεχνώ», μου απάντησε.
Με τις ερωτήσεις μου ήθελα να ερμηνεύσω αυτό που ξετυλίγονταν μπροστά μου, αυτό που …έκλεβε τη ματιά και το ενδιαφέρον μου. «Και η ένταση; Αυτή η δυναμική που αποτυπώνεται σε κάθε έργο;»
«Η ένταση που βγαίνει στο τελάρο είναι ένταση ψυχής. Δουλεύω μόνο με τα χέρια, έχοντας άμεση επαφή με το υλικό. Είναι μια σωματική διαδικασία στην οποία συμμετέχω ολόκληρη. Με διαπερνά αυτή η ένταση καθώς ζωγραφίζω .»
Τα χρώματα είναι κυρίαρχο στοιχείο στους πίνακες της Έφης Ταμπουρή. Άλλοτε συνδυάζονται αρμονικά και άλλοτε … «συγκρούονται» προκλητικά, στήνουν παιχνίδι με όγκους και σκιές, υπονομεύουν με φως το σκοτάδι..
«Τι σημαίνει χρώμα για σας», τη ρώτησα. «Είναι η χαρά της ζωής. Με τα χρώμα καταπραΰνεις οξυμένα συναισθήματα και νοιώθεις πιο έντονα τις παραλλαγές της ψυχής σου.»
«Πώς αποφασίσατε αυτήν την ευαίσθητη προσφορά προς το ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΩΡΙΟ SOS στο Πλαγιάρι», τη ρώτησα. «Όταν κάνεις κάτι το κάνεις με την ψυχή σου. Και επιλέγεις ανάγκες. Πετάς από κλαδί σε κλαδί και δίνεις κάθε φορά κάτι από την ψυχή σου. Όχι από φιλανθρωπία. Αυτή κρύβει μεγάλο εγωισμό. Το κάνεις από αγάπη.»
«Τι περιεχόμενο δίνετε εσείς στην αγάπη;»
Η απάντηση κύλησε σαν το νερό. «Αγάπη είναι το ενδιαφέρον για κάθε πλάσμα που υπάρχει στη φύση. Είναι η φροντίδα για τους γύρω μας. Είναι το υπέρτατο δώρο. Ευλογημένοι όσοι την έχουν μέσα τους.»
Λίγο πριν φύγω κι αφού είχαμε περιηγηθεί επί ώρα στους καμβάδες και στις ιστορίες τους, η Έφη μου είπε: «Θα ήθελα η ζωγραφική μου να ταξιδεύει τους ανθρώπους κι ο καθένας να μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία σε αυτό που βλέπει.»
Ραντεβού, λοιπόν, το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015. Με χίλια μύρια χρώματα για το ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΩΡΙΟ SOS στο Πλαγιάρι.
*Εγκαίνια της έκθεσης: Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015, στις 7.30 το απόγευμα, στο Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκη –Μέγαρο Μπίλλη.
