Daemonia Nymphe || Mιλούν στην Parallaxi λίγο πριν έρθουν Θεσσαλονίκη!
«Η Θεσσαλονίκη θα έλεγα ότι είναι μια πόλη που απροσδόκητα μπορεί να σου προκαλέσει ένα συναίσθημα απέραντης αισιοδοξίας».
Λέξεις: Ιωάννα Μ. Κωστοπούλου
Ένα από τα πιο ιδιαίτερα group του καιρού μας που πατά στιβαρά στην αρχαία Ελλάδα, σε μυστικιστικά τοπία και ανεξερεύνητες περιοχές, επιστρέφουν για μια εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη στις 7 Φεβρουαρίου και μιλούν στην parallaxi λίγο πριν την άφιξη τους.
«Ήχοι κρουστών σε ένα φοιτητικό διαμέρισμα της Κασσάνδρου, ενθουσιασμός για μια κραυγή διονυσιακή, έμπνευση σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί το καλοκαίρι, ο ερχομός της αρχαίας λύρας και της βαρβίτου, ατελείωτες ώρες σε ένα θεοσκότεινο στούντιο ηχογραφήσεων, η αίσθηση ότι η μουσική σου ταξιδεύει στον κόσμο όλο, όμορφες συνεργασίες, η επιθυμία να μην ακολουθήσεις τον ίδιο δρόμο, σημείο επανέναρξης, επαναπροσδιορισμός ταυτότητας μέσα σε ένα πολύχρωμο σύμπαν, κοντινά και μακρινά ταξίδια, η πρώτη μας μουσική για αρχαία τραγωδία, το θέατρο, ο εκστατικός ήχος της κρητικής λύρας, η φωτιά κι ο αέρας».
Αυτοί είναι οι “Daemonia Nymphe”. Του Σπύρου Γιασαφάκη και της Εύης Στεργίου. Σε μια ιδιαίτερη συνέντευξη για την Parallaxi.
Και είστε πάλι εδώ. Έναν χρόνο μετά από τις τελευταίες και επιτυχημένες σας συναυλίες στην Ελλάδα. Σε λίγες ημέρες στη Θεσσαλονίκη κι έπειτα στην Αθήνα. Πόσο έτοιμοι είστε; Τι αισθάνεστε;
Η αίσθηση ότι το στοίχημα πρέπει να ξανακερδιθεί παραμένει. Το κοινό ποτέ κανείς δεν πρέπει να το θεωρεί δεδομένο. Οπότε όσο έτοιμοι κι αν είμαστε υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μέχρι την τελευταία στιγμή θα μας «αγχώνουν». Για μας οι συναυλίες αυτές είναι πολύ διαφορετικές από αυτές του 2019 τόσο συναισθηματικά, όσο και πρακτικά.
Θεσσαλονίκη. Μια από τις πόλεις που σας «έθρεψε» καλλιτεχνικά. Εδώ όπου ξεκινήσατε τις πρώτες σας συναυλίες ως ολοκληρωμένο σχήμα. Λίγες λέξεις για την πρώτη σας συναυλία στο Ξυλουργείο του Μύλου, για το κοινό της Θεσσαλονίκης και την πόλη την ίδια.
Στο Ξυλουργείο του Μύλου ήταν υπέροχα. Νιώθαμε ότι όλο αυτό είναι πολύ ωραίο για να’ ναι αληθινό. Το κοινό της Θεσσαλονίκης αφέθηκε να το συνεπάρουμε, να το ταξιδέψουμε, να το συγκινήσουμε και του είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό. Όσο για τη Θεσσαλονίκη, έχοντας ζήσει σ’ αυτήν αρκετά χρόνια, θα έλεγα ότι είναι μια πόλη που απροσδόκητα μπορεί να σου προκαλέσει ένα συναίσθημα απέραντης αισιοδοξίας. Το συναίσθημα αυτό δεν το έχω νιώσει πουθενά αλλού, όσο όμορφα κι αν ήταν.
Οι “Daemonia Nymphe” του Σπύρου Γιασαφάκη και της Εύης Στεργίου σε 88 λέξεις.
Ήχοι κρουστών σε ένα φοιτητικό διαμέρισμα της Κασσάνδρου, ενθουσιασμός για μια κραυγή διονυσιακή, έμπνευση σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί το καλοκαίρι, ο ερχομός της αρχαίας λύρας και της βαρβίτου, ατελείωτες ώρες σε ένα θεοσκότεινο στούντιο ηχογραφήσεων, η αίσθηση ότι η μουσική σου ταξιδεύει στον κόσμο όλο, όμορφες συνεργασίες, η επιθυμία να μην ακολουθήσεις τον ίδιο δρόμο, σημείο επανέναρξης, επαναπροσδιορισμός ταυτότητας μέσα σε ένα πολύχρωμο σύμπαν, κοντινά και μακρινά ταξίδια, η πρώτη μας μουσική για αρχαία τραγωδία, το θέατρο, ο εκστατικός ήχος της κρητικής λύρας, η φωτιά κι ο αέρας.
Η Αρχαία Ελλάδα, ο παγανισμός και η folk metal. Οι επιρροές των “Daemonia Nymphe”, οι «εξερευνήσεις» σας και το σήμερα. Πως γίνεται το «πάντρεμα»;
Οι επιρροές μας είναι ποικίλες και αλλάζουν ανάλογα με τα βιώματά μας. Έχουμε κατά καιρούς «χαθεί», εξερευνώντας το launeddas της Σαρδηνίας, τους τουβανέζικους λαρυγγισμούς, τα πορτογαλέζικα fados, τις βαλκανικές γκάιντες, τα πολυφωνικά ηπειρώτικα τραγούδια. Το «πάντρεμα» γίνεται ασυνείδητα, σε βαθμό που μπορεί να ξεχάσουμε τελείως από πού ξεκινήσαμε.
Οι μάσκες που φοράτε πάνω στην σκηνή και οι «μάσκες» που φοράμε καθημερινά οι Άνθρωποι. Ποια η αξία τους;
Οι μάσκες της καθημερινότητας δεν έχουν καμία αξία. Δεν σε ταξιδεύουν, δεν σε απελευθερώνουν, δεν σε μεταμορφώνουν, όπως οι μάσκες της σκηνής.
Η μουσική ζωή στην Αγγλία. Η έδρα του σχήματος μεταφέρθηκε στο Λονδίνο το 2008. Δώδεκα χρόνια μετά πως είναι; Ευκαιρίες, συνεργασίες, επιτυχίες ή και αποτυχίες. Θα αλλάζατε την Αγγλία για την Ελλάδα ή άλλη ευρωπαϊκή χώρα, τώρα ή και μελλοντικά; Και γιατί.
Το Λονδίνο είναι μια μαγική πόλη με πολλά πρόσωπα. Καθένας που ζει σ’ αυτή τη βιώνει διαφορετικά και για ορισμένους είναι πολύ σκληρή και αφιλόξενη. Για μας το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ζωής στο Λονδίνο είναι οι συνεργασίες και όλα αυτά τα χρόνια είχαμε την τύχη να συναντήσουμε πολύ ταλαντούχους καλλιτέχνες από όλους τους χώρους. Μετά όμως από αρκετά χρόνια σ’ αυτήν την πόλη που συνεχώς αλλάζει, μπορώ να πω πως τώρα πια είμαστε με το ένα πόδι στην Ελλάδα. Αλλά και πάλι τίποτα δεν είναι μόνιμο για κανέναν μας. Όλα θα μπορούσαν να αλλάξουν.
Από το 1998 έως και σήμερα. Έχετε κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ: 1. ο «Βακχικός Χορός των Νυμφών», που πρωτοκυκλοφόρησε σε βινύλιο το 1998 και επανακυκλοφόρησε 2004), 2. το μίνι cd «Τυρβασία» (1999), 3. το ομώνυμο «Δαιμονία Νύμφη» (2002), 4. η «Κραταιά Αστεροπή» (2007), 5. η «Ψυχοστασία» (2013) και 6. το άλμπουμ “Macbeth” (2016). Διαλέγω το τελευταίο. Το «καταραμένο» έργο του Σαίξπηρ. Το «παραμύθι» του για την βία, την εξουσία και την τρέλα. Πως η τραγωδία αυτή βοήθησε την μουσική ψυχοσύνθεσή σας; Λέξεις σας για το συγκεκριμένο άλμπουμ και την θεατρική συνεργασία στην παράσταση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ σκοτεινό έργο, που σίγουρα έχει μεγάλη επίδραση στην ψυχοσύνθεση του ηθοποιού, που μπαίνει μέσα στο ρόλο ξανά και ξανά. Για εμάς, ως συνθέτες, λειτούργησε ως πολύ δυνατή πηγή έμπνευσης, γιατί συνδέσαμε την μουσική με πολύ δυνατές εικόνες. Για τον λόγο αυτό και το ομώνυμο άλμπουμ είναι πολύ κινηματογραφικό. Η παράσταση αυτή του ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία της Αναστασίας Ρεβή, είναι από τις αγαπημένες δουλειές μας στο θέατρο και μας αντιπροσώπευε απόλυτα αισθητικά.
Διαλέξτε το δικό σας «ένα». Αυτό το άλμπουμ που διατάραξε τον ύπνο σας, που έκανε και τα μάτια σας να χαμογελούν, που σας προσέφερε τις μεγαλύτερες συγκινήσεις.
Blade Runner Original Soundtrack, η εκπληκτική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου για την ταινία Blade Runner (1982).
«Τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Με την δική σας συμβολή και υποστήριξη συνεχίζουμε, αναζητώντας νέους δρόμους… για να δημιουργήσουμε εικόνες και ήχους που φανταζόμαστε», γράφατε στην σελίδα σας στο Facebook αρχές Γενάρη. Θέλετε να μας περιγράψετε κάποιους από αυτούς τους δρόμους και το τι φαντάζεστε; Για το μέλλον.
Δεν φανταζόμαστε το μέλλον, εξερευνούμε το τώρα. Αυτό που θέλουμε είναι να μην μένουμε στάσιμοι μουσικά, αλλά και στη ζωή. Θέλουμε να αναγνωρίζουμε τα κρυμμένα μονοπάτια που συναντάμε και να τα διαβαίνουμε.
Σας ευχαριστούμε πολύ. Η Θεσσαλονίκη σας περιμένει!
Κι εμείς σας ευχαριστούμε!
Daemonia Nymphe || Δαιμονία Νύμφη
Ετών 26. Οι “Daemonia Nymphe” σχηματίστηκαν το 1994, οπότε και ξεκίνησαν μια μαγική περιπλάνηση ανάμεσα στους μύθους και τους ήχους της ελληνικής αρχαιότητας. Ιδρυτικά μέλη, ο Σπύρος Γιασαφάκης και η Εύη Στεργίου.
Η μουσική τους προσεγγίζει, άλλοτε μια τελετουργική και άλλες φορές μια πιο θεατρική ματιά. Όργανα όπως η λύρα, η αρχαία κιθάρα και η βάρβιτος, κατασκευασμένα σύμφωνα με τα πρότυπα των αντίστοιχων αρχαίων ελληνικών οργάνων από τον Νικόλαο Μπρα, ξεδιπλώνουν τον δικό τους ήχο και αποζητούν νέα υπόσταση.
Το 2008 η έδρα τους μεταφέρθηκε στο Λονδίνο, ενώ μέχρι σήμερα έχουν εμφανιστεί στα πιο δημοφιλή μεσαιωνικά, folk, fairy world φεστιβάλ της Ευρώπης και της Αμερικής, αλλά και σε πολλές θεατρικές σκηνές του Λονδίνου.
Πλέον, οι “Daemonia Nymphe” αποτελούν μια κολεκτίβα μουσικών και χορευτών, από διαφορετικές γωνιές του κόσμου, που συνεργάζονται για να δημιουργήσουν πάνω στη σκηνή μια μυστικιστική βακχική τελετουργία.
Οι συνεργασίες τους
Έως σήμερα, οι “Daemonia Nymphe” έχουν κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ, με πιο πρόσφατη δουλειά τους το «Μάκμπεθ» (2017). Έχουν προηγηθεί τα: Ψυχοστασία» (2013), «Κραταιά Αστεροπή» (2007), το ομώνυμο «Δαιμονία Νύμφη» (2002), το μίνι cd «Τυρβασία» και ο «Βακχικός Χορός των Νυμφών» (1998-2004) που πρωτοκυκλοφόρησε σε βινύλιο.
Οι συνεργασίες τους, εντός και εκτός στούντιο, πολυάριθμες. Ενδεικτικά, αναφέρουμε τους: Δήμητρα Γαλάνη, Ψαραντώνη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Αναστασία Έδεν (εξ Άβατον), Φένια Παπαδόδημα, Peter Ulrich (Dead Can Dance, This Mortal Coil) και Dessislava Stefanova.
Σημαντική είναι και η πορεία τους στο θέατρο, η οποία ξεκίνησε στο Λονδίνο, όπου σε συνεργασία με το Theatre Lab Company και τη σκηνοθέτη Αναστασία Ρεβή, συνέθεσαν και παρουσίασαν ζωντανά τη μουσική σε τέσσερις θεατρικές παραγωγές στη βρετανική πρωτεύουσα.
Το 2016, πάλι σε συνεργασία με την Αναστασία Ρεβή, συνέθεσαν τη μουσική για την παράσταση «Μάκμπεθ» που ανέβηκε στο ΚΘΒΕ κατά τη χειμερινή περίοδο. Η δουλειά αυτή κυκλοφόρησε σε cd το 2017 και ένα χρόνο αργότερα επανακυκλοφόρησε με την προσθήκη τριών νέων κομματιών.
Οι “Daemonia Nymphe” έχουν γράψει, επίσης, μουσική για ταινίες («Ζωή σε πέντε πράξεις» κ.ά), ντοκιμαντέρ ( “The Τreasures of Athens and Olympia”, Channel 5, UK), ) για stand-up comedy (“Long story short”, Colin Quinn, Broadway, New York) και για fashion shows (Gucci – Spring Summer 2016, Milan, Paris Fashion Week 2018).
Τον Δεκέμβριο του 2019 η μουσική τους συμπεριλήφθηκε στο πρόγραμμα των εκδηλώσεων που οργανώθηκαν στη Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας στα πλαίσια του θεσμού «Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης».
Save the date
Θεσσαλονίκη Πού: Principal Club Theater, Fix, 26ης Οκτωβρίου 15, τηλ.: 2310 428088 Πότε: Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου, στις 22:00 Προπώληση εισιτηρίων: 10 ευρώ Ταμείο: 13 ευρώ Σημεία προπώλησης: viva.gr, Ticket House (Μητροπόλεως 102, τηλ.: 2310 264880) & Rover Bar (Σαλαμίνος 6, τηλ.: 2310 544304)
Αθήνα Πού: Piraeus 117 Academy, Πειραιώς 117, τηλ.: 210 3608366. Πότε: Σάββατο 8 Φεβρουαρίου Προπώληση εισιτηρίων: 12 ευρώ (στο κατάστημα) και 13,20 ευρώ (online) Ταμείο: 14 ευρώ Σημεία προπώλησης: www.hunteragency.gr και Hunter Agency, Πανεπιστημίου 42 (εντός στοάς), τηλ.: 210 360 8366
