Ένας Θεσσαλονικιός φωτογράφος πρώτος στην Αυστραλία

Ο Γιάννης Γιασάρης ζει και εργάζεται στην Αυστραλία. Εκεί ξεκίνησε να φωτογραφίζει ερασιτεχνικά και κατάφερε μερικά χρόνια αργότερα να διακριθεί με τον τίτλο τού καλύτερου φωτογράφου της χώρας στην κατηγορία τής ασπρόμαυρης φωτογραφίας.

Στη Θεσσαλονίκη επιστρέφει συχνά και μάλιστα μια φωτογραφία του αποτέλεσε το εξώφυλλο της έκδοσης του λευκώματος για το πρώτο Paraliazo (2014), που περιλάμβανε τις φωτογραφίες ερασιτεχνών φωτογράφων, που συμμετείχαν στον ομώνυμο διαγωνισμό φωτογραφίας, με θέμα τη νέα παραλία της πόλης.

1. Πες μας λίγο για τη ζωή σου στην Αυστραλία και πώς βρέθηκες εκεί;

Δεν είχα ποτέ σκοπό να αφήσω την Ελλάδα και ιδίως την Θεσσαλονίκη αλλά έτσι που τα φέρνει η ζωή καμιά φορά τα πάντα έρχονται πάνω κάτω . Κάπως έτσι ήρθαν για μένα  πριν 16 περίπου χρόνια. Για καθαρά οικογενειακούς λογούς έπρεπε να φύγω από την Ελλάδα και να εγκατασταθώ  στην Μελβούρνη. Ζωή τελείως διαφορετική από αυτήν που είχα συνηθίσει και που ακόμη μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να συνηθίσω. Σίγουρα όμως η Αυστραλία είναι μια χώρα που σου δίνονται ευκαιρίες και έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου.

2. Όνειρο ζωής η φωτογραφία ή έτυχε κάποια στιγμή στη ζωή σου; Τι απαντούσες στην ερώτηση τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις και τι απαντάς τώρα;

Αν και λάτρης της φωτογραφίας γενικά από μικρός  δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ασχοληθώ με αυτήν. Έτυχε στην κυριολεξία  πριν μερικά χρόνια όταν έψαχνα ένα τρόπο να εκφράσω δικές μου προσωπικές ανησυχίες. Πάντως μικρός ήθελα να γίνω αστροναύτης και την ίδια απάντηση θα σου έδινα και τώρα.

3. Τι ακριβώς είναι αυτός ο διαγωνισμός αυτός φωτογραφίας που σε ανακήρυξε καλύτερο φωτογράφο της Αυστραλίας-για ασπρόμαυρη φωτογραφία;

Διοργανώνεται  κάθε χρόνο από το μεγαλύτερο περιοδικό  φωτογραφίας στην Αυστραλία  (ΑUSTRALIAN PHOTOGRPHY MAGAZINE) και την συγκεκριμένη χρόνια με κεντρικό σπόνσορα την Panasonic. Υπάρχουν 5 κατηγορίες και μέσα σε αυτές ήταν και η ασπρόμαυρη φωτογραφία. Την προηγούμενη χρόνια  το 2015 είχα επιλεγεί μέσα στους 10 καλυτέρους και το 2016 ήρθα πρώτος ανάμεσα σε 2000 φωτογράφους.

4. Ποιες πόρτες σε σχέση με τη φωτογραφία άνοιξαν μετά τη νίκη σου;

Δεν πιστεύω ότι άνοιξαν κάποιες πόρτες αν και η αλήθεια είναι δεν το κυνήγησα και ιδιαίτερα. Ίσως βοηθήσει όμως αργότερα για  διάφορα σχέδια που σκέφτομαι πάνω στην φωτογραφία.

5. Φωτογραφία δρόμου λοιπόν. Θα σε ενδιέφερε κάτι άλλο; Κι αν όχι γιατί. Αν ναι τι ακριβώς;

Προς το παρόν  με ενδιαφέρει να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο στην φωτογραφία δρόμου. Αν και σαν νέος φωτογράφος περνάς σχεδόν από όλα τα είδη φωτογραφίας αυτό που με κέρδισε τελικά ήταν η φωτογραφία του δρόμου. Να βρίσκεις κάτι όμορφο σε μια καθημερινή στιγμή και να προλαβαίνεις να την απαθανατίσεις. Αυτό με εξιτάρει.

6. Ασπρόμαυρη ή έγχρωμη;

Και τα δυο. Ανάλογα τι θέλω να μεταδώσω σε αυτόν που θα δει την φωτογραφία μου.

7. Άνθρωποι ή τοπία;

Άνθρωποι μέσα στα τοπία.

8. Θεσσαλονίκη ή Μελβούρνη;

Και τα δυο και με όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς.

9. Τι είναι αυτό που σου λείπει πιο πολύ από τη Θεσσαλονίκη;

Η Θεσσαλονίκη με ό,τι συνεπάγεται αυτό αλλιώς δεν θα τελειώσει ποτέ αυτή η συνέντευξη.

10. Με τι απασχολείσαι αυτή τη στιγμή για τα προς το ζην; Ελπίζεις και θέλεις κάποια στιγμή να γίνει η φωτογραφία το βιοποριστικό σου επάγγελμα;

Εδώ και πολλά χρόνια μεταφέρω τα προς το ζην άλλων. Δουλεύω σε χρηματαποστολές. Ποιος δεν θα ήθελε το πάθος του και το χόμπι του να είναι ταυτόχρονα και το επάγγελμα του.

11. Τι θα σημαίνει για σένα επιτυχία; Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου σαν φωτογράφος;

Θα συνδέσω αυτή την ερώτηση με την προηγούμενή μου απάντηση. Επιτυχία για μένα δεν είναι τόσο  οι χρηματικές απολαβές αλλά το να αγαπάς αυτό που κάνεις και να μπορείς να ζεις και να δημιουργείς μέσα από αυτό. Όσον αφορά το όνειρο μου σαν φωτογράφος είναι να γυρίσω όλο τον κόσμο με ένα βαν και στο τέλος να διοργανώσω μια τεραστία έκθεση με τις φωτογραφίες που έβγαλα.