«Γνώρισα ανθρώπους που μου έδειξαν ότι υπάρχει υγεία στον χορό» – Ο Βαγγέλης Καμπίτσης μέσα από δικά του λόγια

Τον Βαγγέλη τον είδα πρώτη φορά εκείνο το Σάββατο του Σεπτέμβρη που η Parallaxi διοργάνωσε μία ξενάγηση στις ιστορικές αγορές της Θεσσαλονίκης, με δεκάδες ανθρώπους να ακολουθούν τη διαδρομή μέχρι το Μπεζεστένι και το πάρτι που ακολούθησε επί της Οδού Κουντουρά.

Με ένα δρώμενο εμπνευσμένο από την ιστορία και το σήμερα της περιοχής των αγορών, η Τατιάνα Παπαδοπούλου και οι Χορευτές του Βορρά της, παρουσίασαν ένα από τα εντυπωσιακότερα μέρη εκείνης της μέρας, με τους χορευτές να κινούνται στο κλειστό από αυτοκίνητα τμήμα της Βασιλέως Ηρακλείου υπό τον ήχο της πρωτότυπης μουσικής του Αλέξανδρου Ραϊδη. Μεταξύ αυτών, ο Βαγγέλης ως η νέα εποχή μίας τέχνης που αξίζει να αναδειχθεί στη Θεσσαλονίκη.

Ακολούθησε η συμμετοχή του στο σπουδαίο «Κουκλόσπιτο» της Τατιάνας Παπαδοπούλου στο ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη στην Αθήνα, σε μουσική του Μανώλη Φάμελλου, και ένα μέλλον που μοιάζει να το κυνηγά και εκείνο με τη σειρά του να του δίνει ευκαιρίες να φωτίσει το ταλέντο του.

«Ξεκίνησα χορό το 2020 και το 2023 έδωσα εξετάσεις όπου και πέρασα στην Εθνική Λυρική Σκηνή όπου εκεί έκανα τον πρώτο χρόνο της σχολής. Μετά συνέχισα σε άλλες σχολές της πόλης μου. Από χορογράφους έχω συνεργαστεί με τον Russell Maliphant, την Τατιάνα Παπαδόπουλου και την Diana theocharidis» μου λέει στην πρώτη μας συνάντηση.

Ποιος είναι όμως ο Βαγγέλης Καμπίτσης; – Περισσότερα γι’ αυτόν μαθαίνουμε μέσα από εφτά ερωτήσεις που δέχτηκε να απαντήσει για τα «Νέα Πρόσωπα» στην Parallaxi

1. Αν έπρεπε να συστηθείς σε κάποιον, τι θεωρείς πως θα έπρεπε να ξέρει για σένα;

Αν έπρεπε να συστηθώ σε κάποιον θα του έλεγα : “Γεια, είμαι ο Βαγγέλης, είμαι 25 ετών. Είμαι χορευτής και στιχουργός. Με τον χορό ασχολούμαι από 2020, πιο πριν ήμουν αθλητής στο handball, Taekwondo και στην κολύμβηση. Στίχους γράφω από το σχολείο. Τώρα σπουδάζω σε επαγγελματική, για να γίνω δάσκαλος χορού και χορογράφος.”

2. Τι χρειάζεται για να πάρει κάποιος χαρές από μία τέχνη σαν τη δική σου σήμερα;

Θεωρώ πως για να πάρει κάποιος χαρές στον χώρο πρέπει να κάνει πολύ σταθερά βήματα και σωστές επιλογές χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα ρισκάρει. Για να γίνω λίγο πιο κατανοητός, σίγουρα όταν ανεβαίνεις πάνω στην σκηνή γεμίζεις χαρά και συναισθήματα . Βέβαια ο χορός δεν είναι μόνο αυτό. Οπότε για μένα, αν καταλάβεις τι θέλεις και ποιους ανθρώπους θέλεις να έχεις για να δουλεύεις και να πορεύεσαι, τότε κάθε στιγμή θα έχει μέσα της χαρά. Αυτό μπορεί κάποιος να του φανεί περίεργο και εμένα το ίδιο περίεργο θα ήταν πριν 10 μήνες, αλλά γνώρισα τους ανθρώπους που μου έδειξαν ότι υπάρχει και η υγεία μέσα στον χορό, τα χαμόγελα, οι πλάκες ,οι αγκαλιές, οι φωνές ,τα κλάματα και τα γέλια και μέσα από όλα αυτά κατάλαβα ότι δεν έχει σημασία το που βρίσκεσαι ή για ποια ομάδα χορεύεις, αλλά με ποιους το κάνεις. Οπότε οι άνθρωποι δίνουν τις στιγμές χαράς στον χώρο μας.

3. Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή επαγγελματικά με τον χώρο και τι θυμάσαι από εκείνη τη μέρα;

Η πρώτη μου επαφή επαγγελματικά ήταν πολύ πρόσφατα συγκεκριμένα, 4 Οκτωβρίου του 2025. Ήταν μια μέρα όμορφη διότι ήταν κάτι που το ήθελα πολύ και ήρθε όπως το ήθελα. Χορεύοντας σε μια ομάδα που όταν τους έβλεπα εγώ από το κοινό έλεγα “ θα ήθελα να μπω σε αυτή την ομάδα” και τα κατάφερα και ήταν η τύχη μου τέτοια να έχω και την πρώτη μου παράσταση ως επαγγελματίας με τους χορευτές του βορρά. Όλη η διαδικασία για μένα ήταν αρκετά απαιτητική και με γέμιζε ευθύνες για να φέρω εις πέρας αυτό που μου ανατέθηκε. Αλλά πάμε στην μέρα της παράστασης γενικά ήμουν ήρεμος, χαρούμενος και ανυπόμονος για να το ζήσω. Όσο περνούσε η ώρα και έφτανε η ώρα της παράστασης ξεκίνησα να αγχώνομαι και να αμφισβητώ την ετοιμότητα αλλά έμεινα πιστός στην προετοιμασία μου και εν τέλει με το που άναψαν τα φώτα και βγήκαμε όλα αυτά ανήκαν στο παρελθόν και μόνο η χαρά και ο ενθουσιασμός είχανε μείνει. Η παράσταση δεν κατάλαβα ποτέ τελείωσε αν και ήταν παράσταση περίπου μιας ώρας εγώ την έζησα λες ήταν 10 λεπτά. Μετά που βγήκαμε έξω ο κόσμος μας αγκάλιασε με τα καλά και όμορφα λόγια. Εγώ να σας πω την αλήθεια, αν και δεν έχω δει ακόμα βίντεο από την παράσταση είναι η μοναδική παράσταση που έμεινα ευχαριστημένος από την εαυτό μου, αυτό νομίζω λέει πολλά.

4. Τι σε ενθουσιάζει στη ζωή, στη δουλειά σου, στην πόλη που ζεις;

Στην ζωή γενικά με ενθουσιάζουν οι έξυπνοι και οι όμορφοι ψυχικά άνθρωποι. Έτσι όταν καταφέρνω και έχω έναν τέτοιο άνθρωπο για συνομιλητή μου και παρέα μου είμαι ενθουσιασμένος. Στην δουλειά μου ενθουσιάζομαι ως συνήθως πώς μια ίδια οδηγία μπορεί ο καθένας να την εξέλιξη τόσο διαφορετικά και τόσο όμορφα που όταν το ζεις αυτό σε βάζει σε μονοπάτια άγνωστα έτοιμα για εξερεύνηση. Όσο αφορά την πόλη που ζω, δεν νομίζω ότι μπορώ να το εξηγήσω διότι δεν είναι οι άνθρωποι, δεν είναι η πόλη και η ιστορία της που ζει μέσα της μέχρι σήμερα. Ίσως μπορώ να πω πως είναι το σύνολο όλων αυτών που βγάζει ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα.

5. Τι σε ενοχλεί ή σε φοβίζει;

Με ενοχλεί και με φοβίζει η βλακεία και η μη χρήση του μυαλού. Αυτό το λέω είτε σε κοινωνικό επίπεδο είτε σε επίπεδο χορού. Νιώθω ότι όλοι δρουν 100% με το προσωπικό τους συμφέρον δίχως να νοιάζονται για τον δίπλα και αυτό με το πέρας του χρόνου βλέπω ότι αυξάνεται ραγδαία και πολλές φορές με ακραίες συμπεριφορές. Με φοβίζει αρκετά που δεν ξέρουμε να χρησιμοποιήσουμε την πληροφορία και την γνώση που μας δίνει η τεχνολογία. Που αντί να εξελίσσεται η κοινωνία την βλέπεις να κάνει άλματα προς τα πίσω. Επίσης με ενοχλεί που πλέον φοβόμαστε να μιλήσουμε στον διπλανό μας , να φλερτάρουμε με έναν άνθρωπο που μας αρέσει. Η απλά να πούμε ένα όμορφο λόγο…

6. Ποιο θα έλεγες πως είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο σου όνειρο;

Δεν κάνω όνειρα αλλά θέτω στόχους. Μεγαλύτερος μου στόχος για τον χορό είναι να μπορέσω να βγω στο εξωτερικό. Όσο αναφορά την ζωή ο μεγαλύτερος μου στόχος είναι να έχω τους ανθρώπους μου και να περνάμε μαζί τα καλά και τα άσχημα και σε 10-15 χρόνια θα ήθελα να έχω αρχίσει την δικιά μου οικογένεια.

+1. Είσαι στους Χορευτές του Βορρά της Τατιάνας Παπαδοπούλου και πρόσφατα παρουσιάσατε το «Κουκλόσπιτο» σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Τι σου αφήνει αυτή η δουλειά και τι σου προσφέρει συναισθηματικά και καλλιτεχνικά η ομάδα αυτή;

Αυτή η εμπειρία, μου αφήνει μόνο καλά συναισθήματα γιατί αρχικά χόρεψα με κάποια άτομα που ήθελα να χορέψω και συνεργάστηκα με μια χορογράφο που βλέποντας της δουλειές της ήθελα να δουλέψω μαζί της και την ευχαριστώ πολύ για αυτό. Επίσης μου αφήνει μια πολύ γλυκιά γεύση γιατί για πρώτη φορά χορέψαμε μαζί με τον πολύ καλό μου φίλο Γιώργο Τσίγγο. Ο καιρός της δουλειάς για αυτό το έργο με ώθησε να ωριμάσω τόσο σαν άνθρωπος όσο και σαν χορευτής και να καταλάβω προς τα πού θέλω να χαράξω τον δρόμο μου και με ποιους ανθρώπους. Οπότε αυτή η εμπειρία μου άφησε χαρά , έμπνευση, μια αίσθηση ολοκληρώσεις και ευγνωμοσύνη προς όλους και προς τον εαυτό μου.