Μία ομάδα νέων ανθρώπων που ήθελε να κάνει γιορτή όλη την πόλη (και τα καταφέρνει)
Η Έλενα, η Τέση, ο Μάκης και η Ανδριάνα είχαν όνειρο να κάνουν μικρές και μεγάλες γιορτές στη Θεσσαλονίκη που αγάπησαν. Τώρα που το κατάφεραν, μιλούν για όλα αυτά και για όσα ακόμα ονειρεύονται
Με ένα κάλεσμα σε όσους θέλουν να καταθέσουν ιδέες για μία ακόμα πιο καλλιτεχνικά δραστήρια πόλη, ξεκίνησε η συζήτηση με δύο από τα τέσσερα ιδρυτικά μέλη της καλλιτεχνικής ομάδας OliPoli που διοργανώνει το φεστιβάλ της Άνω Πόλης τα τελευταία χρόνια με μεγάλη επιτυχία, ενώ οι παράλληλες δράσεις της και το όραμα της, ξεπερνάει τους λόγους που έγιναν γνωστοί, ελπίζοντας πως τα επόμενα χρόνια θα δούμε πολλά σημαντικά πράγματα στη Θεσσαλονίκη από αυτή την ομάδα.
H Έλενας Μουδίρη Χασιώτου, η Τέση Γιαννακίνα, ο Μάκης Μπακλατζής και η Ανδριάνα Αχιτζάνοβα – Πεταλά είχαν μία κοινή ιδέα το καλοκαίρι του 2020 στη Θεσσαλονίκη. Μία ιδέα που ξεκίνησε λίγους μήνες αργότερα ως ανάγκη δική τους να δημιουργήσουν μια κοινότητα μουσικής έκφρασης και δημιουργίας στην πόλη, που θα αποτελέσει βασικό σημείο αναφοράς του πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και ερευνητικού οικοσυστήματος της.
Από τότε μέχρι σήμερα, με κορυφαία τους διοργάνωση μέχρι τώρα το αγαπημένο Anopolis World Festival σε πλατείες, κρυμμένες γωνιές και μνημεία της Άνω Πόλης που μετράει τρία χρόνια και συγκεντρώνει καλλιτέχνες και κοινό από όλη την πόλη και όχι μόνο, η υπέροχη ομάδα, δε μένει σε αυτά που έχει κάνει, αλλά αναζητά πάντα νέες ιδέες και τρόπους να αναδειχθούν άνθρωποι και σημεία της Θεσσαλονίκης.
Η Τέση και η Έλενα, εξηγούν στην Parallaxi το όραμα μίας παρέας που θέλει να μείνει, να δημιουργήσει και να κάνει γιορτή όλη την πόλη, ακριβώς όπως αναφέρουν στο όνομα τους, χωρίς βέβαια να αγνοούν τα σοβαρά κοινωνικά θέματα, στηρίζοντας τα με διοργανώσεις, όπως αυτές που έκαναν στην Βόρεια Εύβοια.
«Η OliPoli είναι μία μη κερδοσκοπική εταιρεία στην νομική μορφή της, η οποία ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2021 εμάς τους τέσσερις. Πέρα από το φεστιβάλ, γίνονται κατά διαστήματα εργαστήρια, θεατρικές και μουσικές παραστάσεις, διαλέξεις, σεμινάρια. Πέρυσι στην Βόρεια Εύβοια έγινε ένα φεστιβάλ ως απάντηση στις καταστροφικές πυρκαγιές που συγκέντρωσε θεατές από όλο τον κόσμο. Μία ακόμα πολύ ιδιαίτερη συνθήκη που έχουμε, είναι οι συναυλίες σε σπίτια που στον πρώτο κύκλο, πήγε εξαιρετικά καλά. Τώρα ξεκινήσαμε συναυλίες σε καλλιτεχνικά στούντιο μη μουσικών όπου με αυτό αφορμή γνωρίζουμε τη δουλειά καλλιτεχνών της πόλης» αναφέρει η Τέση ξεκινώντας την συζήτηση μας, ενώ η Έλενα αβναφέερι πως στην απόφαση τους δεν έπαιξε ρόλο η περίοδος της πανδημίας, αλλά ήταν μία δική τους, εσωτερική ανάγκη για τέχνη στη Θεσσαλονίκη, «Ενώ ήταν η δεύτερη χρονιά του κορονοιου, εμείς ξεκινήσαμε ανεξάρτητα από αυτό. Η σκέψη μας ήταν το πώς θα μπορέσει να γίνει όσο πιο δραστήρια πολιτιστικά γίνεται η περιοχή της Θεσσαλονίκης σε σχέση με τις δικές μας ανάγκες που είχαμε ως μουσικοί οι τρεις μας και ως άνθρωπος που δουλεύει στο χώρο του πολιτισμού η Τεση».
Ποιες είναι οι ιδιότητες σας;
Τεση: Εγώ είμαι υπεύθυνη πολιτιστικής διαχείρισης και επικοινωνίας. Οι άλλοι τρεις είναι μουσικοί και υπεύθυνοι ανοικτών μουσικών συνόλων και επιπλέον η Έλενα ασχολείται και με το θέατρο.
Πώς βρεθήκατε μεταξύ σας;
Έλενα: Σίγουρα υπήρχε μεγάλη εκτίμηση του ενός προς το πρόσωπο και το έργο του άλλου, αλλά είχαμε και μία αρκετά καλή επικοινωνία ως καλοί γνωστοί μεταξύ μας. Κάποιοι από μας είχαμε συνεργαστεί μάλιστα και στο παρελθόν.
Το ότι δεν ήσασταν φίλοι από πριν, το θεωρείται στα συν της πορείας σας;
Τεση: Εν τέλει καταλήγω να θεωρώ ότι είναι στα συν, γιατί η αρχική σύνδεση αφορά ένα όραμα που φεύγει από το πλαίσιο της φιλίας και οριοθετείται τέτοιο ως ένα βαθμό. Δηλαδή και τις διαφωνίες μας σε αυτό το πλαίσιο τις χειριζόμαστε διαφορετικά φαντάζομαι από το αν είχαμε να διαχειριστούμε διαφωνίες που εμπλέκονταν με το φιλικό, και το κομμάτι το επαγγελματικό υπερέχει.
Έλενα: Σκέφτομαι πως αυτό επιτρέπει την προσήλωση στον στόχο του οράματος και ανοίγει την προοπτική σε ένα επίπεδο πέρα από το φιλικό στο κομμάτι της συνεργασίας. Δηλαδή μπορεί να ξεκινήσαμε εμείς οι τέσσερις με ένα κοινό όραμα αλλά οποιαδήποτε συνεργασία η εξτρά δράση που δεν σχεδιάστηκε εξ αρχής και έχει στόχο το όραμα, μπορεί να προκύψει κατά την πορεία και έτσι γίνεται κιόλας τον τελευταίο χρόνο. Και αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο γιατί ό, τι συμβαίνει είναι προς όφελός του οράματος.
Ποιο ήταν το κενό που εντοπίσατε στην Θεσσαλονίκη ώστε να θέλετε να δημιουργήσετε αυτή την ομάδα;
Τεση: Αρχικά η πρώτη μας δράση αφορούσε το φεστιβάλ, το Anopolis world music Festival που έγινε και πρόσφατα, οπότε πάτησε την ανάγκη μας να υπάρχει τέχνη και δη μουσική τέχνη στον δημόσιο χώρο, να φτάνει νέα μουσική νέων καλλιτεχνών και καλλιτεχνικού δυναμικού της πόλης στο κοινό, σε ένα πιο ευρύ και ανοιχτό πλαίσιο. Θέλαμε λοιπόν να δημιουργήσουμε μία κοινότητα ανοιχτή και να δημιουργούμε δράσεις έξω από τα συμβατικά πλαίσια σε ανοιχτό χώρο, σε άλλα σκηνικά που θα σας μιλήσουμε στη συνέχεια.
Έλενα: Το ένα είναι αυτό που είπε η Τεση και το άλλο, από τη μεριά των μουσικών ήταν το να δημιουργηθούν εστίες και χώροι ποιοτικής συναυλιακής αξίας, που να μπορούν οι μουσικοί να εκφράζονται. Να υπάρχει τόπος για αυτούς. Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα της πόλης, που όμως μοιάζει να αλλάζει πλέον μετά τον κορονοϊό και είναι ευχάριστο αυτό. Σίγουρα ωστόσο υπάρχει κενό. Δεν υπάρχει μία μεσαία μουσική σκηνή. Οπότε μέσα από τη δράση μας, σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε και χώρους καλλιτεχνικής εκτόνωσης ακόμα και για ανθρώπους που δεν είναι απαραίτητα επαγγελματίες. Άνθρωποι που έχουν αγωνία για τη μουσική, έχουν ανάγκη να είναι ενεργοί ώστε να δρουν και όχι μόνο να ακουν. Να δημιουργήσουμε δράσεις και συνθήκες που να καλούν όλο τον κόσμο να συμμετέχει ενεργά.
Τέση: Ένας βασικός σχεδιασμός της επικοινωνίας μας μάλιστα, είναι να φτάσει η πληροφορία σε όσο το δυνατόν περισσότερες κοινότητες, δομές, οργανώσεις. Ειδικά για δράσεις που είναι δωρεάν, όπως το Φεστιβάλ μας. Βασικός λόγος μας είναι και η συνύπαρξη και οι συνθήκες προσωρινής συνοχής γιατί αυτό λείπει από την πόλη.
Φέτος ήταν η τρίτη χρονιά για το Φεστιβάλ. Πώς είναι η πορεία του για εσάς. Σας ικανοποιεί το αποτέλεσμα μέχρι σήμερα;
Τέση: Φέτος ειδικά νιώθουμε πολύ ικανοποιημένοι, γιατί υπήρχε πολύ μεγάλη προσέλευση με πολλά θετικά σχόλια. Αυτό που θέλουμε είναι να συνεχιστεί, να εξελιχθεί περισσότερο, να μεγαλώσει.
Έλενα: Ένας από τους στόχους μας ήταν να απευθυνθεί το Φεστιβάλ σε ένα ακόμα μεγαλύτερο κοινό και επειδή είναι δωρεάν και επειδή προσφέρει μουσικές που σπάνια θα δεις και θα ακούσεις τόσες πολλές μαζί σε τρεις ημέρες. Μάλιστα, φέτος καταφέραμε να καλέσουμε και κόσμο που δε ζει στην Άνω Πόλη, που δε ζει ούτε καν στο κέντρο. Οπότε σίγουρα πετύχαμε στόχους μας μέχρι τώρα.
Με ποια κριτήρια επιλέγετε τις μουσικές του φεστιβάλ;
Τέση: Αρχικά βγαίνει ένα ανοιχτό κάλεσμα προς μουσικούς της πόλης και όχι μόνο. Μετά, κάνουμε την επιλογή βάσει κριτηρίων που έχουμε συνεννοηθεί μεταξύ μας. Μάλιστα, αυτά διαφοροποιούνται χρόνο με τον χρόνο καθώς μετά από κάθε διοργάνωση υπάρχει ένας απολογισμός.
Έλενα: Σίγουρα ακούμε και τη γνώμη του κοινού που μέσω social media μπορεί να λέει τι θέλει να ακούσει κατά καιρούς. Που δε πάει να πει πως πάντα μπορούμε να κάνουμε αυτά που θέλει το κοινό, αλλά σίγουρα τα λαμβάνουμε υπόψη μας. Σύμφωνα όμως με το feedback διαμορφώνουμε τα κριτήρια μας κάθε χρονιά.
Είστε δύο νέες γυναίκες. Πώς βλέπετε τις τέχνες στην Θεσσαλονίκη;
Τέση: Εγώ ως μη καλλιτέχνης, βλέπω πως υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες και καλλιτέχνιδες γεμάτοι όρεξη και ιδέες και ταλέντα. Παρόλα αυτά νιώθω πως δεν υπάρχουν οι δομές. Σκεφτείτε ότι από τον κύκλο μας, εννιά στα δέκα άτομα έχουν φύγει εκτός, είτε στην Αθήνα είτε στο εξωτερικό. Αυτό από μόνο του λέει πολλά. Δηλαδή, νιώθω ότι η Θεσσαλονίκη έχει το δυναμικό της που όμως, δεν μπορεί να το κρατήσει.
Έλένα: Είναι πολύ μεγαλύτερο το δυναμικό που έχει η πόλη, σε σχέση με αυτό που μπορεί να καλύψει επί της ουσίας. Τον χώρο που μπορεί να δώσει, τις πραγματικές ευκαιρίες, αφορμές που πραγματικά να συμπεριλαμβάνει τους καλλιτέχνες της πόλης. Είναι κρίμα, επειδή η Θεσσαλονίκη είναι ένας τόπος που είναι αρκετά κοντά σε άλλες χώρες και μπορεί να αποτελέσει σταθμό, να έρθει κι από το εξωτερικό κόσμος. Αν όμως, πραγματικά υπήρχαν εστίες. Ώστε έτσι και να συνεργαστούν οι τοπικοί καλλιτέχνες με ανθρώπους του εξωτερικού και να μην είναι το καλλιτεχνικό κέντρο στην τελική η Αθήνα μόνο, ώστε ο καλλιτέχνης να έχει στόχο την πρωτεύουσα για να καταφέρει να παρουσιάσει έργο στην Ελλάδα.
Μπορεί η πόλη να «σηκώσει» μεγάλα καλλιτεχνικά έργα;
Ελενα: Δε ξέρω αν μπορεί ως προς υποδομές αλλά ως προς το κομμάτι του αριθμού των καλλιτεχνών και της ποικιλίας τους, πιστεύω πως σίγουρα μπορεί να υποστηρίξει.
Νιώθετε ως υποχρέωση σας να πάτε ένα βήμα πιο πέρα την πόλη καλλιτεχνικά;
Τέση: Εγώ νιώθω πως είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε με υγεία. Να διατηρήσουμε δηλαδή σε καλά επίπεδα την ψυχολογία μας, να προσπαθήσουμε να πάμε ένα βήμα μπροστά εμάς τους ίδιους μέσα σε αυτή την πόλη, σε μία περίοδο που νιώθω πως είναι η πιο σκοτεινή της.
Έλενα: Είναι κι ένας τρόπος να δούμε κι εμείς οι ίδιοι καλύτερα πράγματα. Δηλαδή, ακόμα και ως κοινό να δημιουργήσουμε ακόμα καλύτερες καταστάσεις.
Θα σκεφτόσασταν να φύγετε από την πόλη;
Τέση: Εγώ το έχω κάνει και για σπουδές και για εργασία κάποιο διάστημα. Εντέλει αποφάσισα πολύ συνειδητά να επιστρέψω, μέσα σε αυτόν τον υπερομαντισμό που με διακατείχε τότε. Ήθελα να γυρίσω και να προσφέρω κάτι στην πόλη. Θέλω λοιπόν να είμαι μέσα σε αυτή τη προσπάθεια που προφανώς δε ξέρω που θα με βγάλει.
Έλενα: Ήμουν κι εγώ αρκετά χρόνια στο εξωτερικό και για ένα μικρό διάστημα στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι πολύ συνειδητά επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη, γιατί θέλω να προσπαθήσω εδώ. Υπάρχει δηλαδή η βαθιά επιθυμία να μείνω. Ονειρεύομαι μία πολύ μεγάλη πολιτιστική κοινότητα στη Θεσσαλονίκη για όλους μας. Δεν ξέρω λοιπόν αν είναι χρέος μου ή αν πρέπει, αλλά σίγουρα θέλω. Οπότε μένω εδώ, επιμένω και μου αρέσει αυτό.
Τι ονειρεύεστε για την OliPoli;
Τέση: Εγώ θα ήθελα να μεγαλώσει κι άλλο η ομάδα και να εδραιωθεί, πράγμα που έχει αρχίσει ήδη να συμβαίνει. Να είμαστε με ανθρώπους που μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα ώστε να γίνονται δράσεις. Να είναι η OliPoli κάτι ζωντανό που θα λειτουργεί από πολλές υποομάδες με κάποιον τρόπο.
Έλενα: Θα ήθελα και νέα άτομα με ιδέες που θα συμπληρώνουν τις δικές μας. Που θα έρθουν και θα δουλέψουμε από κοινού για το όραμα της ομάδας.
*Περισσότερα για τις δράσεις την ομάδας, θα βρείτε στη σελίδα τους, πατώντας ΕΔΩ