Πώς τρία νέα αγόρια φτιάχνουν τα δικά τους comics
Στον κόσμο των manga παλεύοντας με υπερφασικά πλάσματα για μία μόνο συνέντευξη!
Πόσες ώρες έχεις αφιερώσει σκυμμένος πάνω από κλασσικά comics; Πόσα comics έγιναν ταινίες και τα αγαπήσαμε ακόμα περισσότερο από την μεγάλη οθόνη;
Η μαγεία των σκίτσων, οι διάλογοι σε φούσκες, η μυρωδιά του χαρτιού είναι συναίσθημα.
Αλλά τελικά πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθεί ένα comic;
Την απάντηση θα δώσουν οι “LoudMouse Crew” τρία νέα αγόρια τα οποία δημιούργησαν τα δικά τους comics manga επιστημονικής φαντασίας.
Όλα ξεκίνησαν από τον Στέλιο Πλιάτσικα που ζήτησε από τον Θάνο Κυρατζή να γράψει λεζάντες και διαλόγους για ένα webcomic.
Από το 2020 η “δουλειά” γινόταν πιο συστηματικά και τον τελευταίο χρόνο στα βασικά μέλη της ομάδας έχει προστεθεί και ο Νίκος Τσικούρας από Θεσσαλονίκη.
“Το πως ενωθήκαμε είναι αστείο… ο Στέλιος με εμένα ήταν φίλοι από παιδιά και μετά από πολλούς καυγάδες και διαφωνίες, ο Στέλιος με έβαλε στο δρόμο των κόμικς και των manga και ξεκίνησε αυτή η περίεργη δυναμική. Ο Νίκος ήταν απλά άτυχος, γιατί βρέθηκε να με γνωρίσει σε μία έκθεση κόμικς και μου είπε ότι ήθελε να ασχοληθεί με κόμικς. Του έστειλα 3 σενάρια, ο Νίκος τα εικονογράφησε και έτσι και οι 3 βγάλαμε ένα τομάκι με αστείες περιπέτειες στο διάστημα.” λέει ο Θάνος.
Ο Στέλιος ξεκίνησε σαν αυτοδίδακτος δημιουργός και εικονογράφος από το λύκειο – σε κάποια φάση έκανε στριπάκια με stick figures και μετά ανακάλυψε ότι μπορεί να σχεδιάσει ιππότες, πειρατές και μάγους και αποφάσισε ότι δε θέλει να κάνει κάτι άλλο.Έχει σπουδάσει στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής στο ΤΕΙ Λάρισας και του αρέσει να μαγειρεύει, να εικονογραφεί και να δημιουργεί κόμικς και μάνγκα.
Ο Θάνος έχει σπουδάσει στο Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ και με κάθε ευκαιρία ταξιδεύει. Στα χόμπι του είναι να κοιμάται με κάθε ευκαιρία και να θυμάται να τρώει. Ο Νίκος έχει σπουδάσει στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. Μετά τη σχολή εργάστηκε στο τομέα της γραφιστικής και της τυπογραφίας. Η επαφή με το κόμικ ξύπνησε το όνειρο του να εικονογραφεί ιστορίες και το τελευταίο χρόνο ασχολείται αποκλειστικά με αυτό. Χομπι του είναι η φωτογραφία, η ποδηλασία και πεζοπορίες στο βουνό.
“Η ιδέα με τα κόμικς ξεκίνησε όταν ο Στέλιος αποφάσισε ότι αυτό ήταν το μέσο για να εκφραστεί καλύτερα. Ο Νίκος αποφάσισε ότι ήθελε να ασχοληθεί με αυτό πειραματικά για ένα διάστημα. Αυτή τη στιγμή το LoudMouse Crew έχει 3 σειρές που τρέχουν – DREAMLANDS: Lives and Epics, noHeroes και HELLDIEVERSE. Το DREAMLANDS: Lives and Epics είναι μία ιστορία dark fantasy όπου στον κόσμο των DREAMLANDS, ένας τελευταίος άνθρωπος συλλέγει όλες τις ιστορίες για να δημιουργήσει το απόλυτο βιβλίο.
Και όταν τα καταφέρει κάτι γίνεται…Ο κόσμος του noHeroes είναι το Nameless Isle, ένα μαγικό νησί με έναν μυστηριώδη πύργο στο κέντρο. Πιο πάνω από τα σύννεφα και βαθιά μέσα στις σκιές ο King κυβερνάει αυτό το μαγικό βασίλειο με διάφορα Bosses (ή Αφεντικά) σαν λοχαγούς στο στρατό του. Στόχος του Poupan και της Karmala; Να εξερευνήσουν το νησί και να φτάσουν στην κορυφή του πύργου … σαν ήρωες ή όχι. Όσο για το HELLDIEVERSE – στο μέλλον η ανθρωπότητα έχει φτάσει στο διάστημα και εξερευνεί τους γαλαξίες. Όλη η ανθρωπότητα; Όχι. Ο Rooks και ο Vets,δύο ταλαιπωρημένοι στρατιώτες του διαστήματος τρέχουν συνεχώς σε αποστολές που τα πάντα πάνε στραβά και καταλήγουν να πεθαίνουν – απλά για να ξεκινήσουν ξανά.”
Αυτή τη στιγμή σαν ομάδα έχουνε 10 εκδόσεις, με τον τελευταίο χρόνο να έχουνε εκδώσει 3 τόμους μεταξύ 90 και 112 σελίδες ο καθένας. Τα manga είναι μία από τις 3 βασικές κουλτούρες συνεχικής αφήγησης (sequential storytelling) στον κόσμο.
“Δε γίνεται να μην επηρεαστείς από αυτά. Το θέμα είναι ότι τα τελευταία χρόνια manga θεωρούνται και τα κορεάτικα και κινέζικα κόμικς (τα πάντα είναι κόμικς) όπου διαβάζονται και από τα δεξιά στα αριστερά. Είναι ένας πολύ ρευστός όρος που αλλάζει και μας επηρεάζει τόσο αισθητικά όσο και παραγωγικά – σαν κουλτούρα των studio του πως τα δημιουργούν.
Τώρα δουλεύουμε σε ένα καινούργιο mang-ικο project με ένα νέο συνεργάτη εκτός Ελλάδος – αλλά περισσότερα όταν βγει το έργο. Το υπερφυσικό έχει μία ελευθερία. Είναι εκεί που τα πάντα μπορούν να συμβούν και μπορείς να εξερευνήσεις οτιδήποτε. Πάντα με πυξίδα τη λογοτεχνία και όριο τη φαντασία, στόχος μας είναι να βλέπουμε πως χτίζουμε κομμάτι-κομμάτι έναν (ή περισσότερους) κόσμους από την αρχή.” λέει ο Νίκος.
Όπως λένε τα αγόρια όλοι οι χαρακτήρες τους έχουν περίεργα ονόματα, αλλιώς δεν είναι δικοί τους.
“Περνάθορις (Pernathoris), Παραμυθ’ας (ParaMyth’As), Θράσιμαξ (Thrasimax), Πουπαν (γιατί όταν αρχίσαμε να γράφουμε δεν ξέραμε που παν οι ήρωες). Οι χαρακτήρες μας είναι ως κυρίως τραγικοί και ανθρώπινοι – τραγικοί με την έννοια ότι δεν μπορούν να αποφύγουν τα εμπόδια της ζωής τους και ανθρώπινοι με την έννοια ότι έχουν όρια τα οποία δεν μπορούν να ξεπεράσουν (ακόμα και αν κάποιοι από αυτούς δεν είναι άνθρωποι).
Το βασικό κομμάτι είναι η δύναμη των ιστοριών που έχουν στις ζωές των ανθρώπων και στην αντίληψη τους για αυτή. Οι ιστορίες, οι αφηγήσεις και οτιδήποτε λέμε μας βοηθούν να κατανοήσουμε και να προχωρήσουμε. Έτσι ακριβώς είναι και με τους χαρακτήρες μας. Πολλοί χαρακτήρες μας είναι αρχέτυπα «ηρώων» τα οποία θέλουμε να δούμε να εξελίσσονται και να προχωρούν. Αυτήν τη στιγμή κάνουμε 3 διαφορετικές σειρές με 10 ίσως και παραπάνω χαρακτήρες. Ο τόνος και η εξέλιξη του καθενός έρχεται μέσα από διαφορετικές οπτικές και χροιές του καθενός. Κάθε ένας μας δίνει ζωές με έναν μοναδικό τρόπο στους χαρακτήρες μας.” σχολιάζει ο Στέλιος.
Για το DREAMLANDS: Lives and Epics, ο Θάνος επηρεάστηκε πολύ από το πως διδάσκει. Για το noHeroes, ο Στέλιος αποδόμησε τι χρειάζεται ένας «ήρωας», θάρρος, συμπόνοια, αλλαγή, και τα βάζει σαν εμπόδια απέναντι στον Πούπαν. Για το HELLDIEVERSE, o Νίκος έκανε τον έναν ήρωα να έχει πρόσωπο, εκφράσεις και να αντιδρά στους τρόμους και στις προκλήσεις των αποστολών του ενώ το δεύτερο να φοράει πάντα κράνος, να είναι ανέκφραστος αντιπροσωπεύοντας το μιλιταριστικό τρόπο σκέψης. Πέρα από τους τρεις, έχουν υπάρξει και guest μέλη στο LoudMouse Crew. Παράδειγμα είναι η Abriele Skaite με την οποία ο Θάνος έχει κάνει το BORDERS: Illustrated Discussions, ένα εικονογραφημένο βιβλίο βασισμένο σε 15 συνεντεύξεις από άτομα από όλον το κόσμο για το πως αντιλαμβάνονται τα σύνορα και πως επηρεάζονται από αυτά. Είναι ένα βιβλίο με κοινωνικό τόνο και χαρακτήρα.
“Με την Abriele Skaite έχουμε κάνει το I Guess This Is What Elections In Belarus Look Like, ένα κόμικ ρεπορτάζ για την βία μετά τις εκλογές της Λευκορωσίας το 2020. Πιο πρόσφατα με το Νίκο δημιουργήσαμε την ΛΕΞΟΠΛΑΣΤΙΚΗ, ένα εικονογραφημένο βιβλίο που έχει 20 λέξεις από Λάρισα και κοντινά χωριά όπου δίνουμε ένα δείγμα εικονογραφημένης ντοπιολαλιάς και εκφράσεων. Καταλαβαίνουμε το πως δουλεύει το comic και η συνεχική αφήγηση σαν μέσο. Υπάρχουν στάδια και όρια τα οποία καλούμαστε να σεβαστούμε για να παραχθεί ένα κόμικ. Και το πιο σημαντικό – όλοι το κάνουμε επειδή το γουστάρουμε. Οπότε ο καθένας σέβεται τη δημιουργία και τη διαδικασία του άλλου.” Όσον αφορά τα αγαπημένα comics των τριών, σχολιάζουν πως η λέξη “αγαπημένο είναι περίεργη ειδικά όταν εμπλέκονται 3 άτομα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
“Για εμένα Hellboy, One Punch Man και Rumble. Επίσης το Full Metal Alchemist. Α, και το Spider-Man…και θα συνεχίσω γιατί έχω πολλά. Για μένα είναι η ιστορία και η πλοκή η οποία ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά και σου δίνει μία πλήρωση στο τέλος.” αναφέρει ο Θάνος.
Για τον Στέλιο: “Eίναι το One Punch Man, το Gurren Lagann, το Rumble και το Levius.Για μένα είναι το ότι έχει αρχή-μέση-τέλος και κάθεται με τέτοιον τρόπο ώστε στην τελευταία σελίδα να έχεις «χορτάσει». Τα εντυπωσιακά panel και η γεμάτη κίνηση δράση που έχει σε κρατάνε και σε κάνουν να θέλεις να γυρίσεις τη σελίδα αλλά θέλει και μικρές λεπτομέρειες να νιώσεις ότι παίρνεις κάτι από αυτό.”
Eνώ από την πλευρά του ο Νίκος λέει: “H ARMADA των Morvan και Buchet , το GODS IN CHAOS του Bilal και οι φανταστικοί κόσμοι του Moebius. Είναι τα πρώτα κόμικ με τα οποία ήρθα σε επαφή στην προεφηβική ηλικία μετά τα ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ τα οποία έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις σχεδιαστικές μου επιρροές αφου δε μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου απο πάνω τους.”
Aλλά πως αυτοί οι δύο φτιάχνουν στην πραγματικότητα ένα comic;
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
“Συνήθως με φωνές, μπύρα και βρισίδια στο Θάνο που γράφει όπως να΄ναι. Γενικά θέλει υπομονή γιατί οι ρυθμοί του κάθε ρόλου είναι πολύ διαφορετικοί. Το σενάριο και η πλοκή μπορεί να βγουν σε μία με δύο μέρες. Η εικονογράφηση, το σκανάρισμα και η επεξεργασία είναι κάτι που θέλει χρόνο και υπομονή. Και σε αυτό δεν βάζουμε το lettering (να στήσεις τα συννεφάκια και λεζάντες), να επιμεληθείς την έκδοση, να μιλήσεις με τυπογραφείο. Γενικά είναι μία δουλειά με 10-13 στάδια από την αρχή μέχρι το τέλος. Στόχος είναι να μην τρελαθείς.
Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχει μία έλλειψη κουλτούρας. Δηλαδή, υπάρχει ένα στίγμα απέναντι στα κόμικς, και ιδιαίτερα αυτά των ανεξάρτητων δημιουργών (indie creators). Το κοινό κινείται λίγο-πολύ στον αυτόματο για αυτά που γνωρίζει – κυρίως manga, fan arts και κόμικς από μεγάλους εκδοτικούς. Τώρα αυτό μεν φαίνεται να αλλάζει γιατί πολλοί περισσότεροι νέοι ασχολούνται με τη σκηνή των κόμικς, αλλά το βασικό είναι ο κόσμος να κάνει ένα βήμα εμπιστοσύνης απέναντι σε νέους δημιουργούς. Οι «φούσκες» δε βοηθάν κανέναν. Δηλαδή ναι μεν, φαίνεται να ανεβαίνει η σκηνή αλλά το θέμα είναι να χτιστεί μία κουλτούρα αναγνωστικού κοινού που στηρίζει τους δημιουργούς όχι επειδή είναι μόδα, αλλά επειδή καταλαβαίνει αυτό που κάνει.” Σχετικά με το τί συμβαίνει στον χώρο του comics στο εξωτερικό και ποιες είναι οι διαφορές με την Ελλάδα τα παιδιά αναφέρουν πως όταν κάτι είναι αναγνωρισμένο ως λογοτεχνικό είδος ψυχαγωγίας δεν παλεύεις να κάνεις τον άλλο να το αγοράσει και να το διαβάσει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
“Οι διαφορές με το εξωτερικό… στο εξωτερικό είναι χάος – είμαστε από τους λίγους Έλληνες δημιουργούς που πάνε σε cons και φεστιβάλ του εξωτερικού – Malta Comic Con, Thought Bubble Festival, σύντομα και αλλού. Όπως ανέφερα και πριν υπάρχουν 3 μεγάλες κουλτούρες στις οποίες τόσο λόγω κατανάλωσης, όσο και δυνατότητας αγοραστικού κοινού, οι «φούσκες» δεν ισχύουν τόσο πολύ. Δηλαδή όταν κάτι είναι αναγνωρισμένο ως λογοτεχνικό είδος ψυχαγωγίας δεν παλεύεις να κάνεις τον άλλο να το αγοράσει και να το διαβάσει. Όταν για άλλους οι ανεξάρτητες εκδόσεις είναι επίσημη μορφή τέχνης και πάει κόσμος σε φεστιβάλ ακριβώς για αυτό, είναι διαφορετική η αντιμετώπιση που έχεις.”
Αυτή την στιγμή τα παιδιά έχουν τρεις σειρές manga που τρέχουν.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
“Για όσους πήραν το DREAMLANDS: Lives and Epics από εμάς πέρυσι, φέτος πήραν τον επόμενο τόμο και του χρόνο θα έχουν και τον επόμενο στα χέρια τους. Το ίδιο και με το noHeroes – το πρώτο τεύχος βγήκε και τώρα έχουμε τα 2 επόμενα συγκεντρωμένα στα χέρια μας – όπως και με το HELLDIEVERSE που είναι έτοιμο και προχωράμε στα επόμενα. Στόχος μας είναι να βγάζουμε κόμικς και manga. Υπάρχει ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί και ο κόσμος να ανακαλύψει ότι θα βγαίνουν κόμικς από Έλληνες δημιουργούς σε τακτική βάση. Σε καμία περίπτωση δε γίνεται να κάνουμε αυτήν την αλλαγή μόνοι μας. Αλλά σίγουρα θα συνεισφέρουμε σε αυτό.”
