Σε μια απάτητη κορυφή στα Ιμαλάια
Ο άνθρωπος που έφτασε στα 8.126 μέτρα.
Εικόνες: Φασούλας Θοδωρής
Nanga Parbat. Το ένατο ψηλότερο βουνό στη Γη, με ύψος 8.126 μέτρα. Το όνομά του σημαίνει «Γυμνό βουνό». Μία από τις 13 κορυφές του κόσμου που είναι πάνω από 8.000 μέτρα και μάλιστα είναι ξακουστή γιατί την λένε mountain killer, διότι έχουν πεθάνει πολλοί ορειβάτες κυρίως Γερμανοί.
Μπορεί για κάποιους να φαίνεται ένα άπιαστο όνειρο να καταφέρουν να φτάσουν σε μία από τις κορυφές τους, όμως για άλλους είναι μία αποστολή που τους πρόσφερε αμέτρητες αναμνήσεις.
Ο Θοδωρής Φασούλας μαζί με την Ελληνογερμανική Ορειβατική Παρέα και 30 άτομα περίπου που βοήθησαν στο κουβάλημα των πραγμάτων κατάφεραν να φτάσουν στην τελευταία απάτητη κορυφή του βουνού.
Όπως μας εξηγεί: «είμαστε μία παρέα Ελληνογερμανική. Βασικά είναι Γερμανοί φιλέλληνες, που έρχονται κάθε χρόνο και σκαρφαλώνουμε στα λουτρά της Αγίας Παρασκευής στη Χαλκιδική, όπου έχουν ανοίξει πολλές διαδρομές. Την συγκεκριμένη αποστολή την σχεδιάζαμε εδώ και αρκετά χρόνια, όμως πέρσι την προσπαθήσαμε για πρώτη φορά αλλά εγκαταλείψαμε 70 μέτρα πριν την κορυφή. Εκεί είναι αναρρίχηση και όχι απλό περπάτημα και γι’ αυτό ήταν απάτητη – είναι δύσκολη. Άλλες κορυφές που είναι πιο ψηλά στο βουνό είχα πατηθεί εδώ και χρόνια.
Μας πήρε 3 βδομάδες. Για να ανέβεις ένα τόσο ψηλό βουνό πρέπει να πας σταδιακά. Αρχικά ανεβοκατεβαίνεις στα 3.000-4.000 μέτρα, έπειτα πας στα 5.000 μέτρα και όταν νιώσεις έτοιμος τότε κάνεις την τελική προσπάθεια για την κορυφή»
Όπως δηλώνει φέτος όλα πήγαν καλά και δεν ήρθαν αντιμέτωποι με δυσκολίες όπως πέρσι.
«Οι δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε ήταν πέρσι που συνεχώς χαλούσε ο καιρός και κάποια στιγμή κοντέψαμε να μην γυρίσουμε. Γι’ αυτό εγκαταλείψαμε λίγο πριν την κορυφή και πάλι καλά που το σκεφτήκαμε και δεν συνεχίσαμε γιατί κάποιες φορές σε πιάνει το πείσμα και υπερεκτιμάς τις δυνάμεις σου. “Λες είναι κρίμα για λίγα μέτρα, να μην ξανά έρθω του χρόνου”»
Μιλώντας για τα μελλοντικά του σχέδια επισημαίνει πως μαζί με την παρέα του έχουν βαρεθεί τα κλασσικά.
«Επειδή κάνουμε χρόνια ορειβασία έχουμε βαρεθεί τα κλασσικά και συνέχεια κοιτάμε για κάτι καινούργιο. Βέβαια καινούργια δεν υπάρχουν πολλά γιατί όλα έχουν παλιώσει. Μέσα στη διάρκεια της καραντίνας ανοίξαμε γύρω από τη Θεσσαλονίκη 10 καινούργια αναρριχητικά πεδία, ενώ είχε μόνο ένα. Δεν έχουν μείνει πολλές απάτητες κορυφές στον κόσμο, αλλά όλο και κάποιος ορειβάτης κάθε τόσο προσπαθεί να φτάσει εκεί»
