Ένα διαχρονικό παραμύθι γίνεται μιούζικαλ στη Θεσσαλονίκη για την διαφορετικότητα και την αποδοχή
Ο σκηνοθέτης Πασχάλης Αραμπατζής και ο συνθέτης Αίσωνας μιλούν στην Parallaxi για την νέα παράσταση του Metropolitan: The Urban Theater
Αυτή την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου, αλλά και μετά από τη νέα χρονιά, το Metropolitan: The Urban Theater παρουσιάζει το φαντασμαγορικό μιούζικαλ «Η Πεντάμορφη και το Τέρας», σε σκηνοθεσία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή Πασχάλη Αραμπατζή, με μουσική και τραγούδια του Αίσωνα και χορογραφίες του Δημήτρη Μέξη.
Το θρυλικό παραμύθι της Γαλλίδας μυθιστοριογράφου Γκαμπριέλ-Σουζάν Μπαρμπό ντε Βιλενέβ ζωντανεύει ξανά στη σκηνή και απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους που επιθυμούν να μάθουν να κοιτούν τον κόσμο με την καρδιά!
Με έναν θίασο εννιά ταλαντούχων ηθοποιών, ευφάνταστα σκηνικά και κοστούμια και την υπογραφή του Αίσωνα στη μουσική και τους στίχους των τραγουδιών, το «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» είναι ένα μιούζικαλ που παρασέρνει στον ρυθμό του, εμπνέοντάς τους να βρουν το φως στο σκοτάδι, να θαυμάσουν τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να κρατήσουν στην καρδιά τους ένα μήνυμα: ότι η αγάπη ευνοεί τους τολμηρούς! Γιατί, «σ’ αυτόν τον κόσμο, όποιος δεν τολμά, ποτέ του δεν θα μάθει ν’ αγαπά» όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου της παράστασης.
Για αυτή την αγάπη, όσα θα δούμε και πάλι από Γενάρη και το παιδικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη, μιλούν στην Parallaxi δύο από τους βασικούς συντελεστές, ο σκηνοθέτης Πασχάλης Αραμπατζής και ο συνθέτης Αίσωνας.
Στην «Πεντάμορφη και το Τέρας» καλείται μικρούς και μεγάλους να μάθουν να κοιτούν τον κόσμο με την καρδιά, όπως λέτε χαρακτηριστικά. Νιώθετε πως ζούμε σε μία σκληρή εποχή που πρέπει να τα δούμε όλα με περισσότερη αγάπη;
Πασχάλης Αραμπατζής: Ζούμε σε μία εποχή που τα πάντα αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς. Ζούμε σε μία εποχή όπου μέσα σε αυτούς τους ρυθμούς το «φαίνεσθαι» κερδίζει καθημερινά έδαφος και έχουμε ξεχάσει το ποιοι πραγματικά είμαστε. Δεν ακούμε τις ανάγκες και τα θέλω μας αλλά συμπεριφερόμαστε ανάλογα με το πώς θα ήμασταν ιδεατά αρεστοί στους άλλους. Τα κρίνουμε όλα από την εικόνα και η ενσυναίσθηση χάνεται. Ανοίγοντας στο τέλος την πόρτα, στη βία και σε συμπεριφορές πιο ακραίες. Κι αυτό σίγουρα είναι μια πλευρά της ανθρώπινης φύσης μας αλλά ο άνθρωπος έχει επίσης την ανάγκη να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Είναι κι αυτό στη φύση του και δεν πρέπει να το αμελεί. Πρέπει να δώσει αρχικά περισσότερη αγάπη και φροντίδα στον ίδιο. Και μετά θα είναι έτοιμος να αγαπήσει και να αγαπηθεί και από τους άλλους. Η αγάπη είναι απαραίτητο συστατικό στις ζωές μας. Ήταν, είναι και θα είναι.
Αίσωνας: Νιώθω πως ζούμε σε μια εποχή, που τα «συστατικά» τα οποία απαρτίζουν τη λέξη «αγάπη», μας απασχολούν – ως κοινωνία – περισσότερο από ποτέ. Πίσω από τις σημερινές τάσεις, όπως το “political correct” και η “woke κουλτούρα”, θεμελιώνονται οι βάσεις για έναν καλύτερο κόσμο. Πότε ξανά μας απασχόλησε τόσο έντονα η έννοια της Ενσυναίσθησης; Η Συμπεριληπτικότητα; Η Αποδοχή και η Φροντίδα; Δεν είναι σκληρή η εποχή! Ίσως είναι κάπως σκληρή η μετάβαση στη νέα εποχή… για κάποιους
Νιώθω πως στις μέρες μας το παραμύθι της Γκαμπριέλ-Σουζάν Μπαρμπό ντε Βιλενέβ έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς μιλάμε συνεχώς για συμπερίληψη και αποδοχή. Ήταν από τους λόγους που το επιλέξατε;
Π. Α. : Ήταν ένας από τους κυριότερους λόγους επιλογής του έργου. Και επειδή μας είναι αρκετά δύσκολο να αποδεχτούμε τη μοναδικότητα ενός ανθρώπου αλλά πιο εύκολο να διακρίνουμε τη διαφορετικότητά του, έργα όπως αυτό νομίζω πως χρειάζονται για να μας θυμίζουν τη σημαντικότητα της συμπερίληψης και της αποδοχής. Το πόσο απαραίτητη είναι η αναγνώριση της αξίας του κάθε ατόμου και η ανάγκη μιας κοινωνίας που υποστηρίζει τη συνύπαρξη όλων των ατόμων χωρίς διακρίσεις, ταμπέλες και στερεότυπα. Και στο κομμάτι της αποδοχής είμαι αρκετά αισιόδοξος, γιατί βλέπω τις νέες γενιές να χτίζουν κοινωνίες όπου όλοι οι άνθρωποι μπορούν να αποτελούν ισότιμα μέλη.
Πόσο καιρό σας πήρε να οραματιστείτε και να «ντύσετε» τελικά με μουσική την παράσταση;
Αισ. : Μου πήρε αρκετούς μήνες, γιατί παράλληλα με τη μουσική έγραφα και τους στίχους των τραγουδιών. Όταν αποφασίσαμε με τον Πασχάλη να διασκευάσουμε την «Πεντάμορφη και το Τέρας», σκεφτήκαμε πως το χιούμορ είναι ένα ελκυστικό καμουφλάζ για να περάσουμε τα μηνύματα που θέλουμε. Ε, η «μουσική κωμωδία» θέλει χρόνο. Αλλά, είναι τέρμα απολαυστική διαδικασία, οπότε χαλάλι!
Ένα μιούζικαλ για παιδιά, τι δυσκολίες έχει για κάποιον που το γράφει;
Αισ. : Στα παιδιά πρέπει να λέμε μόνο αλήθεια και η αλήθεια πρέπει να είναι ωμή, αλλά όχι σκληρή. Η μουσική – ευτυχώς – έχει μια μαγεία, που το εξυπηρετεί αυτό.
Ποια σημεία της παράστασης έπρεπε να προσέξετε περισσότερο κ. Αραμπατζή σκηνοθετικά και γιατί;
Π. Α. : Δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά. Σε κάθε στάδιο της δουλειάς με απασχολεί κάθε φορά και κάτι άλλο στο οποίο πρέπει να δώσω την ίδια προσοχή, όπως και στο προηγούμενο. Όλα λειτουργούν σαν μία μεγάλη αλυσίδα. Κάτι, για παράδειγμα, που προσέχω πάντα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα αποδώσω σκηνοθετικά τα μηνύματα του έργου. Αλλά εξίσου σημαντικά για μένα είναι η μαγεία με την οποία πρέπει να ντύσω την παράσταση, η συναρπαστική και γρήγορη εξέλιξή της, η καθοδήγηση των ηθοποιών. Όλα όμως συνδέονται με τέτοιο τρόπο που απαιτούν ανάλογη και ισότιμη προσοχή, με σκοπό πάντα να έχεις το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Είναι μία παράσταση που μπορεί να δει άνετα όλη η οικογένεια;
Αισ. : Όταν ήμουν παιδί, οι περισσότερες παιδικές παραστάσεις μου προκαλούσαν έντονη ενόχληση, γιατί ένιωθα πως κάτι «δεν πήγαινε σωστά». Πώς να το πω; Λες και με αντιμετώπιζαν ως υποδεέστερο θεατή, μειωμένης αντίληψης, λόγω ηλικιακού προφίλ. Ευτυχώς, όλη η ομάδα πίσω από αυτή την παράστασή μας, αντιμετωπίζει τα παιδιά ως «γενομένους» νέους ανθρώπους. Οπότε, ναι, η δική μας «Πεντάμορφη και το Τέρας» απευθύνεται σε όλη την οικογένεια. Κάθε παιδί θα βρει τον ενήλικα που κρύβει μέσα του… και το ανάποδο.
Π. Α. : Αν και το κύριο μέλημά μας είναι τα παιδιά, στόχος μας είναι να δημιουργούμε παραστάσεις που αφορούν όλη την οικογένεια και όλες τις ηλικίες. Να μπορούν να τις απολαύσουν και να διασκεδάσουν το ίδιο και οι μικροί αλλά και οι μεγάλοι μας φίλοι. Δουλεύουμε πολύ σ’ αυτό το κομμάτι και τολμώ να πω πως τα έχουμε καταφέρει να απευθυνόμαστε σε όλους τους θεατές ανεξαρτήτου ηλικίας.
Πόσο δύσκολο είναι να κάνει κάποιος μία παιδική παράσταση σήμερα;
Π. Α. : Το θέατρο για παιδιά είναι δύσκολο και απαιτητικό. Απαιτεί σοβαρή αντιμετώπιση και πολλές ώρες δουλειάς. Όπως ακριβώς θα δούλευες και σε μια παράσταση για το ενήλικο κοινό, μόνο που πολλές φορές οι μικροί μας φίλοι ως θεατές μπορεί να σε εκπλήξουν άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά. Είναι πιο απαιτητικοί και την ώρα που βρίσκεσαι πάνω στο σανίδι, αν τους αρέσει αυτό που βλέπουν θα δηλώσουν τον ενθουσιασμό τους αλλά αν δεν τους αρέσει και πάλι δεν θα διστάσουν να δηλώσουν τη δυσαρέσκεια τους. Είναι ο απόλυτος καθρέφτης της δουλειάς σου.
Ήταν εύκολο να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι που παίζουν και τραγουδούν στην παράσταση;
Αισ. : Γενικά είναι πανδύσκολο! Αλλά εμείς είμαστε ομάδα πια. Οι ηθοποιοί που παίζουν στην παράσταση είναι υπερταλαντούχα παιδιά, αγαπούν – με την ψυχή τους – την τέχνη που υπηρετούν και τους ευχαριστώ βαθιά, γιατί με τις φωνές τους με κάνουν «μάγκα»!
Αναλαμβάνοντας κ. Αραμπατζή την καλλιτεχνική διεύθυνση του Metropolitan: The Urban Theater, υπήρχε κάποιο στοίχημα που βάλατε με τον εαυτό σας;
Π. Α. : Δεν μου αρέσουν τα στοιχήματα. Το να θέτω στόχους ναι, αλλά στοιχήματα όχι. Παίρνω πολλά ρίσκα σαν άνθρωπος αλλά πάντα μέσα από την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους, στις καταστάσεις και στα πράγματα. Στο Metropolitan: The Urban Theater θέλουμε να αναβαθμίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό του θεάτρου. Κι αυτό προσπαθούμε να το πετύχουμε με την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων που αξιοποιούν το καλλιτεχνικό δυναμικό της Θεσσαλονίκης, τη φιλοξενία και ανάδειξη θεατρικών παραστάσεων τοπικών καλλιτεχνικών σχημάτων, τη σύμπραξη με φορείς και εταιρείες παραγωγής από την Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας, δημιουργώντας σταθερές σχέσεις και συνεργασίες. Και φυσικά ένας από τους κυριότερος στόχους μας, είναι να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κοινού. Να ξέρει ότι το Metropolitan είναι ένας χώρος τέχνης και πολιτισμού όπου μπορεί κανείς να δει καλό θέατρο.
Είναι το μουσικό θέατρο – ανηλίκων και ενηλίκων – ένα είδος που θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο μέρος στη Θεσσαλονίκη;
Αισ. : Το εύχομαι! Γενικά, η γνώμη μου είναι πως η Θεσσαλονίκη βλέπω να αναπτύσσεται «επικίνδυνα» τα επόμενα χρόνια. Υπάρχει χώρος για όλα! Αν μη τι άλλο, είμαστε φιλόξενη ράτσα!
Είναι καλό το επίπεδο των παιδικών παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη;
Π. Α. : Υπάρχουν παραστάσεις εξαιρετικές, με συναδέλφους που κάνουν πολύ όμορφα πράγματα και μέσα στις παραστάσεις τους βρίσκω κι εγώ την παιδικότητα μου. Δυστυχώς όμως είναι κι εκείνοι που δεν το έχουν πάρει στα σοβαρά και αντιμετωπίζουν το θέατρο για παιδιά ως ένα μέσο εύκολου εισοδήματος. Θεωρούν ότι δεν χρειάζεται αρκετός κόπος για να έχεις ένα θεμιτό αποτέλεσμα. Το να ασχολείσαι όμως με το όποιο επάγγελμα έχει να κάνει με παιδιά, κουβαλάει μια τεράστια ευθύνη και αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα αντιληπτό σε όλους. Πιστεύω πως πρέπει να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για το πώς πρέπει να είναι μια παιδική παράσταση και να την αντιμετωπίζουμε με περισσότερο επαγγελματισμό.
*Το “Πεντάμορφη και το τέρας” επιστρέφει κάνει μία τελευταία παράσταση, την Κυριακή 15/12 στις 11.30 και μετά, επιστρέφει από Τετάρτη 1 Ιανουαρίου στο METROPOLITAN: The Urban Theater.
Πληροφορίες : Χώρος: Metropolitan: The Urban Theater, Βασ. Όλγας 65 & Φλέμινγκ 2, Θεσσαλονίκη Διάρκεια : 90 λεπτά (με διάλειμμα) Εισιτήρια : Α’ Ζώνη: 15 ευρώ | Β’ Ζώνη: 13 ευρώ Προπώληση : μέσω more.com & καθημερινά από το ταμείο του θεάτρου Τηλέφωνο: 2311 284 773 Parking: Ιδιωτικοί χώροι parking πλησίον του θεάτρου