H παράσταση από τα Ιωάννινα που έγινε talk of the town στη Θεσσαλονίκη

Επτά σκοτεινές ιστορίες από όλο τον κόσμο (Καημός, Λα Λόμπα, Γυναίκα Σκελετός, Μπλαβογένης, Κόκκινα Παπούτσια, Η Γιορόνα, Μάνα Φόνισσα και Ξυλουκανίκα), που μιλούν για τον ανθρώπινο καημό, τη βιαιότητα της ζωής, την «άγρια» γυναικεία φύση, την αγάπη και τον έρωτα, πλέκονται σε μια σύγχρονη παράσταση που αναμιγνύει τους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας με τις μουσικές, τις κινήσεις και τους χορούς των παραδοσιακών performers της Ηπείρου. Έτσι αναφέρεται το δελτίο τύπου στην παράσταση “Καημός” που παρουσιάζεται για μία τελευταία παράσταση απόψε, Κυριακή 2 Ιουνίου, στο Θέατρο Τ, αφήνοντας σπουδαίες εντυπώσεις σε όσους θεατές πήγαν να το δουν τις τρεις προηγούμενες βραδιές στο θέατρο της οδού Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 16, αλλά και όσοι ενδεχομένως την είδαν στα Ιωάννινα όπου παρουσιάστηκε στο κοινό από τον Φεβρουάριο μέχρι τον περασμένο Απρίλιο από το σημαντικό καλλιτεχνικό σχήμα “Θεατρική Συμπαιγνία”.

Δεν είναι τυχαίο πως ήταν αρκετοί που επικοινώνησαν μαζί μου για να μου μιλήσουν για αυτή την θεατρική δουλειά, τονίζοντας μου πόσο σημαντική είναι και, ίσως, και μία αλλιώτικη πρόταση για θέματα που θίγονται αλλού, αλλά εδώ δίνονται με έναν ξεχωριστό τρόπο μέσα από παλιές ιστορίες που ζωντανεύουν και φτιάχνουν ένα σπουδαίο θέαμα.

Η «Θεατρική Συμπαιγνία» επέλεξε επτά σκοτεινά λαϊκά παραμύθια, επτά ιστορίες, από διάφορα μέρη του κόσμου, να τις «πει» στη θεατρική σκηνή για το ενήλικο κοινό. Μια παράσταση για την άγρια γυναικεία φύση, για τη βιαιότητα, για τον έρωτα κλπ., με τίτλο «Καημός» όπως λέγεται ένα ελληνικό μαγικό παραμύθι.

Έξι ηθοποιοί πάνω στη σκηνή, επί 80’. Η αφήγηση, ο θεατρικός διάλογος και το σωματικό θέατρο πλέκουν ένα ξεχωριστό δημιούργημα, που με ενορχηστρωτή τον σκηνοθετικό δρόμο της Γιολάντας Καπέρδα συντελούν σε μία παράσταση που, στο τέλος της σεζόν, κάνει την διαφορά.

Για όλα αυτά, η Γιολάντα Καπέρδα μιλάει στην Parallaxi επιδιώκοντας μέσα από τη συζήτηση μας, να εξηγήσει πώς γίνεται μία παράσταση που προέρχεται από το παρελθόν, λόγω των παλιών ιστοριών που αφηγείται, να αφορά το σήμερα και, όπως όλα δείχνουν, και το μέλλον μας…

Στον «Καημό» αφηγείστε εφτά διαφορετικές ιστορίες. Τι λένε και που θα μπορούσατε να εντοπίσετε τα κοινά μεταξύ τους;

Πράγματι, αφηγούμαστε επτά διαφορετικά παραμύθια και ένα δημοτικό ποίημα, που μιλούν για την αγάπη και τον έρωτα, τη βία που συχνά υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις, την ενδοοικογενειακή βία, την αναζήτηση της ευτυχίας, τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, την άγρια γυναικεία φύση, την προδοσία, την εκδίκηση, τη δυστυχία και το κακό που μπορεί να φέρει μια λάθος επιλογή, αλλά και τα μαθήματα που παίρνουμε από την αποτυχία. Όλες οι ιστορίες μιλούν για βάσανα, τους πόθους και τους καημούς της ανθρώπινης ύπαρξης, γιατί η μοίρα των ανθρώπων σε όλες τις εποχές και σε όλους τους τόπους είναι κοινή.

Τι έπρεπε να προσέξετε νοηματικά και σκηνοθετικά φτιάχνοντας αυτή την παράσταση;

Δεν ήταν εύκολο εγχείρημα. Ήταν μια μεγάλη περιπέτεια που ξεκίνησε από την έρευνα των παραμυθιών. Δύσκολη η επιλογή. Αφού έγινε η επιλογή, ξεκίνησε το κομμάτι της δραματουργίας, όπου έπρεπε να αποφασίσουμε ποια μέρη του κάθε παραμυθιού θα είναι «αφήγηση», ποια «σώμα», ποια «διάλογοι», ποια «τραγούδι» και πώς φυσικά θα περνάμε από τη μια ιστορία στην άλλη, πώς θα βρεθεί αυτή η συνειρμική σύνδεση που θα βοηθά τον θεατή να ταξιδεύει αρμονικά από το ένα παραμύθι στο άλλο. Η μουσική έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο, τόσο στη δραματουργία όσο και στους αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών κατά τη διάρκεια των προβών. Στην πραγματικότητα, πολλές αποφάσεις σε σχέση με τα νοήματα των ιστοριών και ποιο από αυτά θα φωτίσουμε περισσότερο πάρθηκαν κατά τη διάρκεια των προβών και επηρεάστηκαν από τα σώματα και τις επιλογές των ηθοποιών. Στόχος ήταν να νοηματοδοτηθούν τα παραμύθια στο σήμερα, χωρίς όμως να ξεχαστούν οι ρίζες. Γι’ αυτό τον λόγο δουλέψαμε πολύ βιωματικά και σωματικά τη μνήμη/τις μνήμες.

Πρόκειται για παλιές ιστορίες που όμως, δείχνουν πολύ σύγχρονες καθώς μιλούν για θέματα που ακόμα απασχολούν τους ανθρώπους. Τι ακριβώς λοιπόν νομίζετε πως συμβαίνει στην ανθρωπότητα και δεν τα λύνουν παρά μοιάζουν να γίνονται μεγαλύτερα στο πέρασμα των χρόνων;

Ναι, τα παραμύθια είναι αρχετυπικές ιστορίες, μιλούν για «μεγάλα πράγματα», όπως το αρχαίο δράμα. «Μιλούσαν», «μιλάνε» και «θα μιλούν» κι όταν εμείς δεν θα είμαστε πια εδώ. Γιατί αφορούν στα βάσανα, τους καημούς, τις επιθυμίες και τους πόθους της ανθρώπινης ψυχής. Δεν είναι τυχαίο που χρησιμοποιούνται ως εργαλεία στην ψυχοθεραπεία. Με αυτή την έννοια, κάποια ζητήματα μπορούν να λυθούν, άλλα να βελτιωθούν. Ίσως αν ασχολούμασταν περισσότερο με τα παραμύθια, να λύνονταν περισσότερα, αλλά ποιος έχει χρόνο σήμερα να σταθεί ουσιαστικά στις «παλιές ιστορίες»;

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να σκηνοθετείτε και να παίζετε στην  ίδια παράσταση;

Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο, αλλά τώρα πια το βρίσκω γοητευτικό και προκλητικό. Είναι σαν να περπατάω συνέχεια σε τεντωμένο σκοινί, αλλά να μην φοβάμαι. Νομίζω τώρα με απασχολεί λιγότερο ο εαυτός μου.

Τι είναι το θέατρο για εσάς;

Το θέατρο είναι το μέσο που ταιριάζει σε μένα για να πω ιστορίες.

Μπορεί ο θεατής να πάρει απαντήσεις στα προβλήματα του μέσα από το θέατρο;

Απαντήσεις…όχι, δεν νομίζω. Μπορεί όμως να πάρει το κίνητρο, την επιθυμία να ΨΑΞΕΙ για απαντήσεις. Αυτό καμιά φορά μπορεί να γίνει επώδυνο, σίγουρα όμως είναι λυτρωτικό.

Υπάρχει ωστόσο ερώτηση που μπορεί να απαντήσει ο «Καημός» σε όσους έρθουν να σας δουν;

Ο «Καημός» δεν θα απαντήσει σε κάποια ερώτηση. Στόχος και επιθυμία μας είναι να έρθουν πολύ κοντά αυτά τα παραμύθια στους θεατές μας, να τα αγαπήσουν, όπως τα αγαπήσαμε κι εμείς, και για 80 λεπτά που διαρκεί η παράσταση να υπάρξει μια βαθιά επικοινωνία. Και μετά…θα δούμε τι θα γίνει. Μετά, όπως λένε και τα παραμύθια, «αγκαλιαστήκανε και μείναν αγκαλιασμένοι για χρόνια πολλά».

Πληροφορίες: Η παράσταση “Καημός” ανεβαίνει για μία ακόμα βραδιά στο Θέατρο Τ, την Κυριακή 2 Ιουνίου 2024 στις 20.00 | Παίζουν: Χρήστος Δημητρίου, Γιολάντα Καπέρδα, Στέλλα Κατσαρού, Τερέζα Παπακώστα, Βασίλης Σιάφης – Μουσικός επί σκηνής: Τερέζα Παπακώστα | Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Γιολάντα Καπέρδα | Μουσική σύνθεση: Κώστας Κωσταδήμας | Σκηνικά: Χρήστος Κόλλιας | Κοστούμια: Βέρα Εμμανουηλίδου | Κίνηση: Διονυσία Φειδοπούλου | Έρευνα παραμυθιών: Γιολάντα Καπέρδα, Βανέσσα Μπίντου, Κατερίνα Βασιλείου | Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βόσιος, Κωστής Εμμανουηλίδης | Βοηθός σκηνοθέτη: Θέμις Φούλια | Κατασκευή σκηνικών και σκηνικών αντικειμένων: Χρήστος Κόλλιας, Ελευθερία Σωτηρίου | Κατασκευή κοστουμιών: Βέρα Εμμανουηλίδου | Χειρισμός ήχου και φώτων: Νίκος Βόσιος, Ελευθερία Σωτηρίου | Video και φωτογραφίες: Κωστής Εμμανουηλίδης | Σχεδιασμός αφίσας: Ιωάννα Κολεγιώργου | Make-up artist: Βούλα Κοντογιάννη | Διεύθυνση επικοινωνίας: Βανέσσα Μπίντου | Οργάνωση παραγωγής: Γιολάντα Καπέρδα, Βανέσσα Μπίντου | Παραγωγή: Θεατρική Συμπαιγνία

Τιμές εισιτηρίων: 15€ κανονικό | 12€ άνω των 65 | 10€ φοιτητών, ανέργων, ΑμεΑ, ανέργων, πολυτέκνων & θεατρικές ατέλειες | Πληροφορίες / Κρατήσεις: 2310 854 333 | Προπώληση εισιτηρίων: https://www.more.com/theater/kaimos/