Ο «εθισμένος» Nikos On The Run και η περιέργειά του, που αντικατοπτρίζεται σε μοναδικές φωτογραφίες

12 χρονών με την παρέα του γυρνούσε βίντεο και ήταν προσηλωμένος πως θα postαρει στο ίντερνετ τακτικά. Στα 16 αποφάσισε πως όλο αυτό δεν είναι παιχνίδι, αλλά αυτό που θα ακολουθήσει για το υπόλοιπο της ζωής του.

Πήγε στην Αμερική, συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα της ραπ σκηνής και επέστρεψε στη πόλη του γιατί εδώ νιώθει σπίτι του.

Ο Nikos On The Run, στα 26 του, ζει το όνειρο.

Βρεθήκαμε στην Toss Galery, εκεί, όπου ο Νίκος παρουσιάζει την δική του έκθεση φωτογραφίας που μαγνητίζει τα βλέμματα.

Δεν είναι μονάχα ένας χώρος με μερικές εικόνες. Με το που περάσεις το κατώφλι, εισέρχεσαι μέσα στο μυαλό του Νίκου, που μέσα από 21 φωτογραφίες παρουσιάζει όλες του τις σκέψεις και βρίσκεσαι απέναντι σε ένα μοναδικό έργο.

Στα εγκαίνια, ο κόσμος ήταν αμέτρητος. Φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι και οικογένεια ήταν δίπλα του σε αυτή τη σπουδαία δουλειά και ο Νίκος;

Έμεινε άφωνος.

Ο 26χρονος φωτογράφος από την πρώτη μέρα λειτουργίας της έκθεσης είναι εκεί. Όχι γιατί δεν κάτι άλλο να κάνει αλλά γιατί αισθάνεται την αγάπη του κόσμου και θέλει να τους το ανταποδώσει, προτιμά να εξηγεί το σκεπτικό του για τις εικόνες – για όποιον ενδιαφέρεται- παρά αυτές, να συνοδεύονται από μια μικρή λεζάντα.

Αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι το πάθος για την δουλειά του, που αυτός το βλέπει ως εθισμό.

Ο Νίκος είναι όντως On The Run. Φωτογραφίες, σκηνοθεσίες και πολλές δουλείες που για τον ίδιο σημαίνουν πολλά.

Λατρεύει το street photography και περνά αμέτρητες ώρες στους δρόμους. Εκεί βρίσκει αυτό που τον εξιτάρει: μοναδικές στιγμές, μια μίξη μεταξύ χιούμορ και σοβαρού και πρόσωπα με ιστορία, χαρακτήρες που ξεχωρίζουν.

Η έκθεση φωτογραφίας είναι θεματική. Χωρίζεται σε τρία μέρη και για αυτόν όλο το concept του Run For Your Life είναι ένα ταξίδι ωριμότητας και μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου.

Στην Toss Galery συναντάμε 21 κάδρα μιας ιστορίας που ο Νίκος επέλεξε ανάμεσα σε πάνω από 400 πιθανές φωτογραφίες.

Από τα πιο κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, στους εξωτερικούς παράγοντες, και από κει στα πράγματα που μπορεί να σε επηρεάζουν όσο μεγαλώνεις. Συνεχίζει με την “σύγκρουση” που βλέπουμε στην κεντρική εικόνα και από ‘κει και πέρα παρατηρείς τον εσωτερικό κόσμο του πρωταγωνιστή.

Ο Νίκος, είναι On The Run, μας φιλοξένησε στην έκθεση και συζητήσαμε για το πως έφτασε ως εδώ.

Μίλα μου λίγο για τα συναισθήματα που λαμβάνεις από τον κόσμο που έρχεται για να δει την έκθεση:

«Νομίζω πρώτη φορά νιώθω τόση αγάπη προς την δουλειά μου, τόσο καιρό το ένιωθα μέσω του ίντερνετ… και όλο αυτό είναι διαφορετικό. Μου φαίνεται σαν να έχω ένα μεγάλο -συνεχόμενο- πάρτι και απλά “σκάνε” άτομα από την ζωή μου και άτομα που δεν έχω γνωρίσει ποτέ.

Επειδή όλη αυτή η δουλειά είναι πολύ προσωπική νιώθω πως μοιράζομαι κάτι προσωπικό με τον κόσμο και όλο αυτό με συγκινεί». 

«Άτομα έρχονται και βλέπουν κομμάτια από την ζωή μου, παρόλο που μπορεί να μην εμφανίζομαι προσωπικά στις εικόνες νιώθω πως λένε πολλά για το πως βλέπω τον κόσμο. Στα εγκαίνια έγινε πραγματικά χαμός. Είχα στο μυαλό μου πως θα έρθει αρκετός κόσμος αλλά όλο αυτό ήταν μαγικό, και έκτοτε υπάρχει μια σταθερή ροή κόσμου»

Καταλήγει πως όλη αυτή την αγάπη που λαμβάνει, θέλει να την ανταποδώσει στον κόσμο με πράξεις. Για αυτό βρίσκεται συνέχεια στην έκθεση και κάνει tour τους θεατές εξηγώντας στον κόσμο τι πρεσβεύει η κάθε φωτογραφία.

«Εμένα μ’ αρέσει να είμαι εδώ, δεν θα μου άρεσε να υπάρχει ένα κειμενάκι που συνοδεύει τις φωτογραφίες, εγώ θέλω να τις δει ο κόσμος να βγάλει τα συμπεράσματά του και μετά αν βοηθάει και ενδιαφέρει τον κόσμο να πω και εγώ τις σκέψεις μου».

Για το προσωνύμιο “On The Run” εξηγεί:

«Το On The Run βγήκε όταν ήμουν 15. Τότε έμπαινα στον κόσμο που έκανα σοβαρές δουλειές και σκεφτόμουν διάφορα ονόματα, είχα ένα τετράδιο με 200 ονόματα και μια μέρα, πήγα στους γονείς μου και τους λέω “έχω αυτά τα top 10 ονόματα ποιο σας αρέσει;” και μου απαντάει ο μπαμπάς μου: “Δεν μου πολυαρέσουν, γιατί δεν πας με κάτι πιο απλό, όπως το Nikos On The Run;” και έτσι απλά βγήκε, και εγώ κατευθείαν έτρεξα έφτιαξα email και λογαριασμούς στα Social με αυτό το όνομα».

Ο Νίκος δίνει πολλές ερμηνείες στο όνομα του:

«Είναι η αναζήτηση από περιέργεια, από το νόημα της ζωής, από το να βρεις άτομα που ταιριάζετε και πάνω από όλα να βρεις που τοποθετείς τον εαυτό σου σε αυτόν τον κόσμο. Είναι η μόνιμη κίνηση. Είτε επειδή το γουστάρεις είτε επειδή έχεις μάθει να το κάνεις λόγω επιβίωσης…».

Οι γονείς του ήταν από την πρώτη στιγμή υποστηρικτικοί

«Οι γονείς μου ήταν supportive από την πρώτη στιγμή. Μου πήραν την πρώτη μου κάμερα, έβλεπαν πόσο το γουστάρω όλο αυτό. Έδειχναν δουλειές μου σε φίλους τους με περηφάνια και είδαν πως όλη η φάση… κυλάει!».

Στα εγκαίνια οι γονείς του, του έκαναν έκπληξη και ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος δίπλα του…

Όλοι από κάπου ξεκινάνε

«Όλα ξεκίνησαν γύρω στα 12. Τραβούσαμε με τους φίλους μου βιντεάκια με ένα IPhone 4 και κάναμε σκετσάκια με ιστορίες που φτιάχναμε εκείνη την ώρα και τα ανεβάζαμε στο ίντερνετ. Ανέβαζα ένα την εβδομάδα και το τηρούσα. Έμαθα έτσι μέχρι που σταμάτησα να παίζω στα βίντεο και ήμουν περισσότερο πίσω από την κάμερα και στη συνέχεια άρχισα λίγο πιο σοβαρές δουλειές».

Πότε κατάλαβες πως θα γίνει η κανονική σου δουλειά; 

«Από την αρχή γούσταρα πολύ, στα 16 όμως σκέφτηκα πως “αυτό θα κάνω”. Από την πρώτη στιγμή, ήξερα ότι αυτό το αγαπώ. Αν δεν ήταν αυτό δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να είναι».

Ο Νίκος βρέθηκε στις ΗΠΑ και το mindset του, άλλαξε

Έχεις ασχοληθεί με πολλούς ράπερς ακόμα και στην Αμερική όπως ο Cordae. Είχες βρεθεί με τον Juice WRLD. Για πολλούς αυτό είναι όνειρο, εσύ πως το βίωσες από μέσα όλο αυτό;

«Εγώ μεγάλωσα με αυτή τη φάση και είδα πράγματα που ονειρευόμουν να δω. Αυτό είχε τα καλά του γιατί έκανα τα όνειρα μου πραγματικότητα αλλά με έβαλε και σε σκέψεις του τύπου, “έκανα πράγματα που ήθελα από μικρός, αλλά δεν με κάλυπταν 100%” οπότε τώρα ξέρω πολύ καλά τι θέλω να κάνω και πως θέλω να κινηθώ, με έναν τρόπο που δεν στοχεύει σε επιτεύγματα και milestones αλλά σε μια πιο απλή ύπαρξη που καταγράφω αυτά που είναι σημαντικά για εμένα.

Θα συνεχίσω εννοείται και με την μουσική αλλά πλέον βλέπω τα πράγματα πιο ανοιχτά».

Η κάμερα, είναι η προέκταση του χεριού του Νίκου, έχει αδυναμίες αλλά και φοβίες.

«Εγώ γενικά ψάχνω μοναδικές ιστορίες που μπορεί να μην ξανά γίνουν και ιστορίες που καταγράφουν τον κόσμο γύρω μου, στιγμές που αν τις γράψεις σε μια εικόνα, μπορεί να καταγράψεις μια αλλαγή στον τρόπο που είναι η πόλη, η ανθρωπότητα.

Αυτό που με χαρακτηρίζει και με τραβάει είναι η περιέργεια μου και όλο αυτό με κάνει να αναλύω το περιβάλλον και να ψάχνω μέχρι να βρω κάτι αυτό είναι που μου αρέσει, απλά ταΐζω την περιέργεια μου».

Η φοβία σου;

«Γενικά έχω τύψεις αν δεν καταφέρω να βγάλω κάποια εικόνα που εξαφανίζεται εκείνη την στιγμή γιατί την βλέπεις και δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Να μην μου ξεφεύγουν οι στιγμές».

Αν ερχόταν ένας 12χρονος, όπως ήσουν και εσύ κάποτε, με μια κάμερα στο χέρι, τι θα του έλεγες;

«Να μην αφήσει την περιέργεια του να εξαφανιστεί, να νοιάζεται για τους συνανθρώπους του και να κάνει αυτό που του αρέσει, να ψάξει που ανήκει σε αυτό τον κόσμο και αν δει πως έχει κάποιο κενό να το γεμίσει και επιχειρηματικά και ως άνθρωπος, αν νιώσει πως υπάρχει μια ανισότητα, να κάνει κάποιες αλλαγές».

Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε και δούλεψε στην Αμερική, αλλά ο δρόμος τον οδήγησε να γυρίσει «σπίτι του».

Γεννήθηκες Θεσσαλονίκη έφυγες και γύρισες εδώ… Πώς πήρες αυτήν την απόφαση;

«Ένιωσα σαν να γυρνάω σπίτι μου. Νιώθω ότι εδώ ανήκω, πως έχω να πω πιο πολλά πράγματα για τον τόπο μου. Εδώ έχω μια προσωπική σύνδεση με την δουλειά και την πόλη, είμαι κοντά στους ανθρώπους μου σε αυτά που μεγάλωσα και αυτό είναι διαφορετικό από το να περνάς τις μέρες σου που είναι 10 ώρες μακριά από εδώ», λέει κοιτώντας τα διάφορα στενά της Συγγρού με αγάπη.

Σκηνοθετεί και φωτογραφίζει με το ίδιο πάθος

Είσαι φωτογράφος και σκηνοθέτης. Τι σου ταιριάζει πιο πολύ;

«Και τα δύο μου αρέσουν απλώς αυτήν την στιγμή είμαι τρελά παθιασμένος και εθισμένος στην φωτογραφία, έχω “πρόβλημα” είμαι όλη μέρα με μια κάμερα και μονίμως ψάχνω, τα μάτια μου παίζουν συνέχεια».

*Η έκθεση Run For Your Life θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι την Τρίτη 23/12 στον επάνω όροφο του La Doze so run!