«Πάντα ήμουν Μπασλάμ αλλά δεν τον ήξερα καλά. Τον αποδέχομαι σιγά σιγά»

Τα τελευταία ειδικά χρόνια, ήταν πολλές οι φορές που ακούσαμε ή είδαμε παιδικές παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη με την  υπογραφή του Δημήτρη Μπασλάμ. Κάτι, που συνεχίζει να γίνεται και μάλιστα, κάθε Κυριακή στην Μικρή Σκηνή στην Τούμπα όπου αυτόν τον καιρό παρουσιάζει την παράσταση «Τραγούδια δωματίου» ο σημαντικός συγγραφέας και μουσικός λέει Ιστορίες με Μουσική, όπου όλοι οι ήρωες του Μπασλάμ συναντιούνται και φτιάχνουν την πιο όμορφη γιορτινή ατμόσφαιρα για τα παιδιά και τους γονείς τους.

Με ρίζα στην Έδεσσα αλλά και καλλιτεχνική ρίζα στη Θεσσαλονίκη, ο Δημήτρης Μπασλάμ έχει φτιάξει ένα δικό του σύμπαν που όταν κάποιος μπει σε αυτό ανακαλύπτει τα όμορφα της ζωής, όχι μόνο όταν είναι παιδί αλλά και αργότερα σε κάθε ηλικία.

Συνεργάστηκε δισκογραφικά και σε ζωντανές παραστάσεις με τους: Θανάση Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Αγγελάκα, Σωκράτη Μάλαμα, Big Sleep, Μark Eitzel, Μανόλη Φάμελλο, Δήμητρα Γαλάνη, Μελίνα Κανά, Νίκο Ζιώγαλα, Παύλο Παυλίδη και πολλούς άλλους.

Με αφοεμή τα «Τραγούδια δωματίου» στη Μικρή Σκηνή, ο υπέροχος Δημήτρης Μπασλάμ μιλάει στην Parallaxi για… παραμύθια κάθε είδους!

Βιβλία, θέατρο, μουσική και μία ιδιότητα να μπλέκεται με την άλλη. Αν σας ρωτήσω τι νιώθετε ή τι απολαμβάνετε πιο πολύ από όλα όσα κάνετε τι θα μου λέγατε;  

Όλα ξεκινούν και καταλήγουν σε μία ιστορία. Περιστρέφονται γύρω από τον λόγο ο οποίος περιέχεται και περιέχει με την μορφή στίχων, παραμυθιών και σεναρίων. Αυτό με αφορά και με αυτό παιδεύομαι. Είναι αν θέλεις το  στοίχημα μου καθημερινά. Αν κάποιες φορές απολαμβάνω περισσότερο την μία  η την άλλη ενασχόληση είναι ξεκάθαρα ζήτημα συγκυρίας.

Πότε και πώς ξεκινάει η σχέση σας με τη Θεσσαλονίκη – Τι σας έφερε εδώ και όχι, ας πούμε, στην Αθήνα;

Αιτία ήταν η έλλειψη ωδείου εκείνη την εποχή στην Έδεσσα. Όταν οι γονείς σου δε, σου επιτρέπουν να μείνεις μόνος στα 16 σου ώστε να μάθεις μουσική, το πιο βολικό είναι να κατευθυνθείς στην Θεσσαλονίκη, την πλησιέστερη μεγάλη πόλη. Η Αθήνα ήρθε πολύ αργότερα

Ήταν μία εποχή που η μουσική στη Θεσσαλονίκη είχε τη δική της σχολή. Αυτό σας δημιουργούσε προσδοκίες ή και δέος για ανθρώπους που δρούσαν μουσικά στην πόλη;

Ήμουν πολύ μικρός για να καταλάβω την τότε σχολή και την αξία της. Παρακολουθούσα τους δασκάλους μου σε συναυλίες, έπαιζα με τους φίλους σε προβάδικα γεμάτα από μπάντες,  δούλευα σε νυχτερινά μαγαζιά με την αντίστοιχη νυχτερινή διασκέδαση, ηχογραφούσα στα στούντιο και άκουγα την δισκογραφία της εποχής.  Ένας καινούργιος κόσμος αναδυόταν γύρω μου. Παράλληλα η συναναστροφή μου μαζί τους συντέλεσε στην  απομυθοποίηση των προσώπων, των καλλιτεχνών και των ανθρώπων της μουσικής βιομηχανίας. Αυτό  με κράτησε και με κρατά γειωμένο ως προς τις προσδοκίες μου.

Από την περίοδο που δουλέψατε πολύ ως μουσικός, ποιες συνεργασίες θέλετε να θυμάστε μέσα σας ως σημεία αναφοράς;

Οι παρέες που μου επέτρεψαν να είμαι δημιουργικός είναι αυτές που με επηρέασαν και με διαμόρφωσαν περισσότερο. Για αυτό άλλωστε κράτησαν αρκετά χρόνια. Η συνεργασία μου με τον Μανώλη Φάμελλο και τον Πάνο Τόλιο, οι Big Sleep, οι Λαικεδέλικα και o Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Παύλος Παυλίδης και oi B – movies, ο Αγγελάκας και οι Επισκέπτες αλλά και παραγωγοί όπως ο Τίτος Καρυωτάκης, ο Χρήστος Χαρμπίλας και ο Χρήστος Μέγας.

Είναι μέσα σας το ίδιο η ροκ εκείνης της εποχής με την ροκ σήμερα;

Προτιμώ το σήμερα. Η τεχνολογία έφερε αληθινή ανεξαρτησία, μεγαλύτερη ελευθερία στην δημιουργία και άμεση  επικοινωνία με το κοινό.

Και πώς από την ροκ μουσική έρχονται τα παραμύθια;

Έγινα γονιός και κατάλαβα πόσο ευχάριστη (όχι πάντα) είναι η επικοινωνία με τα παιδιά. Επίσης κατάλαβα ότι σε αυτήν την «συνομιλία» μπορούν να υπάρχουν και γωνίες, δεν είναι όλα στρογγυλεμένα, και αυτό είναι κάτι που μου ταιριάζει.

Αλήθεια, πότε γίνεστε… Μπασλάμ και γιατί αυτή η επιλογή;

Πάντα ήμουν Μπασλάμ αλλά δεν τον ήξερα καλά. Τον αποδέχομαι σιγά σιγά, χωρίς να διώχνω βίαια τον Πασλαμούσκα που έχω μέσα μου.

Σας δυσκολεύει να γράφετε για παιδιά; – Υπάρχουν κόκκινες γραμμές υποθέτω που πρέπει να προσέξει κάποιος που ξέρει πως θα τον διαβάσει ένα παιδί.

Δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές, υπάρχει ο τρόπος που γράφει κάποιος ώστε το παιδί να διασκεδάσει και να κατανοήσει, όσα του επιτρέπει η ηλικία του, μία ιστορία. Καθαρές περιγραφές, ξεκάθαροι χαρακτήρες, με καθαρά νοήματα. Αυτό προσπαθώ να πετύχω. Το παιδί, έτσι κι αλλιώς, αυτά που προσλαμβάνει τα επεξεργάζεται συνειδητά η ασυνείδητα για πολύ καιρό έπειτα.

Τι θα λέγατε πως έχουν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τα βιβλία σας;

Νομίζω είμαι ο λάθος άνθρωπος για να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση. Όταν τελειώνω ένα βιβλίο μου προβληματίζομαι αν αυτό που έγραψα αφορά και κάποιον άλλον εκτός από εμένα.

Η μεταφορά των βιβλίων στις θεατρικές σκηνές πώς έγινε;

Από την ανάγκη μου να εμβαθύνω και να οπτικοποιήσω με κάποιον τρόπο τον κόσμο και τους χαρακτήρες των βιβλίων μου. Είναι μία βουτιά που θέλω να κάνω κάθε φορά σε νέες συνθήκες, νέους κώδικες επικοινωνίας, νέες παρέες-συντεχνίες  οπότε αν και είναι επίπονο καταλήγει πολύ διασκεδαστικό.

Βρίσκω πολύ δύσκολο να μπορείς να «κρατήσεις» ένα τετράχρονο παιδί, πώς διαχειρίζεστε εσείς τις πιο άβολες ενδεχομένως φορές που μπορεί να συναντήσετε «ατίθασους» θεατές;

Αυτοσχεδιάζοντας άλλοτε επιτυχώς και άλλοτε ανεπιτυχώς…

Στα Τραγούδια Δωματίου στη Μικρή Σκηνή πάντως, λέτε πως η παράσταση είναι από 4 χρονών και πάνω και είναι μία μουσική παράσταση για παιδιά και γονείς. Τι θα συμβεί λοιπόν τις Κυριακές;

Θα ακουστούν ιστορίες και τραγούδια από μία πολύ καινούργια, φρέσκια παρέα με πάρα πολύ καλή διάθεση και ολοκαίνουργιες ενορχηστρώσεις σε έναν χώρο που αγαπάει και φροντίζει για όλα αυτά. Επί σκηνής η ΑΝΘΗ ΚΥΡΚΟΥ – ΘΑΝΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ – ΕΥΑ ΝΤΟΥΡΟΥ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΣΛΑΜ, με κεφαλαία παρακαλώ!

Πάντως είναι δεκάδες τα παιδικά βιβλία που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια. Είναι μία καλή εκδοτική περίοδος δηλαδη ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Μοιάζει πως η αρχή και το τέλος της ερώτησης σου κρύβουν μία δυσπιστία. Θεωρώ πως οι συγγραφείς γράφουν, οι εικονογράφοι ζωγραφίζουν και οι εκδότες εκδίδουν βιβλία. Το κάθε μέρος αυτής της ομάδας έχει τις δικές του ανάγκες, τις δικές του πεποιθήσεις και τον λόγο για τον οποίο το κάνει. Πολλές φορές αυτά συγκρούονται μεταξύ τους. Είναι ανθρώπινες σχέσεις. Δεν κρατάνε όλες για πάντα, κάποιες τις προσπερνάς και σε προσπερνούν. Την δυσπιστία σου μάλλον την προκαλεί η έλλειψη σχεδιασμού  για το βιβλίο διαχρονικά από την πολιτεία και τα προβλήματα που προκαλούν ασφυξία σε  όλους μας.

Ποιον από τους ήρωες σας συμπαθείτε παραπάνω ή κάπως μπορεί να έχει πιο πολλά χαρακτηριστικά σας;

Το μικρό αγόρι στο πουλόβερ έχει ξεκάθαρα πολλά χαρακτηριστικά μου. Ο Αγησίλαγος επίσης. Ο κύριος Επιμένοντας στον Πιο Δυνατό Άνθρωπο του κόσμου, ο γαργαληστής, ο κύριος βαρύτονος. Όλες μου οι ιστορίες έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία και μέρος του εαυτού μου.

*Τραγούδια Δωματίου με τον Δημήτρη Μπασλάμ στη Θεσσαλονίκη στη Μικρή Σκηνή (Επταλόφου 14, Κάτω Τούμπα, Θεσσαλονίκη) | Κρατήσεις: 6944 503542 / Διάρκεια: 60 λεπτά / Εισιτήρια-Γενική είσοδος: 10 ευρώ / Προπώληση: more.com