Πολυξένη Καράκογλου: Έχουμε πια τις αποδείξεις ότι όταν μια δυσκολία την μοιράζεσαι, γίνεται κάτι καλό

Η Πολυξένη Καράκογλου ανήκει σε μία νέα γενιά καλλιτεχνών που τραγουδούν αλλά και γράφουν μουσική για να κάνουν λίγο καλύτερο τον κόσμο, με τραγούδια που περιγράφουν τα όμορφα αλλά και τα δύσκολα της κοινωνίας. Την γνωρίσαμε πρώτη φορά στην θρυλική 4η ακρόαση Νέων Δημιουργών και ερμηνευτών της Μικρής Άρκτου, αλλά και αργότερα όταν κυκλοφόρησε τα δικά της τραγούδια.

Ερμηνεύτρια, τραγουδοποιός και ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, η Πολυξένη κυκλοφόρησε πρόσφατα το τραγούδι “Του Κόσμου η Ρότα” με στοιχεία από την ελληνική παράδοση αλλά και σύγχρονα, ενώ ξεκίνησε μία περιοδεία φτάνοντας και στη Θεσσαλονίκη στην εμβληματική Μικρή Σκηνή στην Τούμπα την Παρασκευή 23 Μαΐου, μιλώντας γι’ αυτό αλλά και για άλλα πολλά στην Parallaxi

Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω την πορεία σου από την αρχή, πόσο έχει αλλάξει η Πολυξένη σε αυτά τα χρόνια, καλλιτεχνικά αλλά και προσωπικά;

Και σε καλλιτεχνικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο πιστεύω πως έχω ωριμάσει και έχω κατασταλάξει στο ποια θέλω να είμαι και πώς θέλω να είμαι. Έχω απαντήσει ερωτήματα όπως «γιατί βρίσκομαι σε αυτή τη δουλειά και ποιος είναι ο στόχος μου». Παρ’ όλα αυτά ο πυρήνας μου έχει παραμείνει ο ίδιος, το μεράκι, η αγάπη που έχω γι’ αυτό που κάνω καθώς κι αυτή η παιδική ανυπομονησία είναι ακριβώς η ίδια.

Αν έπρεπε κάπως να χαρακτηρίσεις το είδος που τραγουδάς, ποιο θα έλεγες πως είναι;

Δεν μου είναι εύκολο να κολλήσω μία ταμπέλα σε αυτό που κάνω ως προς το μουσικό είδος γιατί γράφω ποπ μουσική, λαϊκά τραγούδια αλλά και rap. Όλα τα παραπάνω μπορεί να συνυπάρχουν ακόμα και σε ένα τραγούδι.

Μέσα από την επαφή και τη συνεργασία σου με πολύ μεγάλα ονόματα, νιώθεις να έχεις μάθει καλύτερα τον χώρο ή αυτό είναι μία προσωπική επιλογή το πώς θα επιλέξεις εσύ να είσαι;

Κάθε συνεργασία μου έχει διδάξει κάτι, είτε αυτή είναι με ένα μεγάλο όνομα είτε αυτή είναι με τους μουσικούς μου. Όπως το βλέπω, το σημαντικό είναι σε κάθε βήμα και σε κάθε συνεργασία με κάθε άνθρωπο να είμαι ειλικρινής, σωστή στην συνεργασία μου και να ρουφήξω όσα όμορφα έχει να μου προσφέρει κάθε άνθρωπος που συναντώ.

Τι είναι το «Του Κόσμου η Ρότα» για σένα; 

Ένα τραγούδι γραμμένο από καρδιάς που περιλαμβάνει κάθε μου προβληματισμό ως μια νέα γυναίκα εργαζόμενη και μητέρα το 2025. Δεν παύω ποτέ να είμαι αισιόδοξη και να παλεύω για κάτι όμορφο και πιστεύω, με πρόσφατη απόδειξη το έγκλημα στα Τέμπη και την συσπείρωση, πως αν «βρούμε το χέρι ο ένας του άλλου και πιαστούμε» με «κόπο θα αλλάξει του κόσμου η ρότα».

«Η ελπίδα πάντα σημαία μου, στα σκοτεινά του κόσμου βρώμικα σοκάκια που παραπατάω» έχεις γράψει και νιώθω πως είμαστε σε μία εποχή που έχει σκοτάδι. Τι μπορεί να μας κρατήσει στο φως;

Η ελπίδα αλλά όχι με την παιδική έννοια της τυχαίας ελπίδας σε κάτι. Έχουμε πια τις αποδείξεις ότι όταν μια δυσκολία την μοιράζεσαι και διεκδικείς κάτι πιο όμορφο με συλλογικά χαρακτηριστικά έχει πιθανότητες, αν όχι απόλυτη σιγουριά, ότι θα γίνει ένα βήμα προς το καλύτερο. Το πρόβλημα όπως το αντιλαμβάνομαι είναι πως δεν έχουμε όλοι ακόμα πειστεί ότι αυτός είναι ο τρόπος. Η ασχήμια με την οποία ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι καθημερινά, είναι πολύ δύσκολο να την παραβλέψεις και να φανταστείς και να ονειρευτείς κάτι διαφορετικό.

Η ανάγκη σου να γράψεις τραγούδια, από τι ξεκίνησε;

Ξεκίνησα σε τόσο μικρή ηλικία που δεν είχε συνειδητά χαρακτηριστικά. Ήμουν ακόμα στο δημοτικό όταν ξεκίνησα να γράφω μουσική και λίγο καιρό μετά και στίχο. Η δημιουργία για εμένα είναι ένας τρόπος  ψυχοθεραπείας και με βοηθάει να σηκώνομαι και να συνεχίζω, να ερωτεύομαι και να το τραγουδάω, να αγαπώ και να το λέω, να θυμώνω και να μετατρέπω το θυμό σε χρήσιμα υλικά.

Κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες ένας δίσκος με ποίηση του Φώντα Λάδη και μουσική του Γιώργου Κομπογιάννη και ετοιμάζεις και άλλον έναν δίσκο για το φθινόπωρο με τίτλο «Υπόσχεση». Το κοινά έχουν αυτοί οι δύο δίσκοι και τι διαφορετικό;

Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι προσπαθούν και οι δύο να μιλήσουν για το σήμερα και να το προσεγγίσουν από την πλευρά της καλύτερης κατανόησης του. Στους δίσκους που γράφω την μουσική αλλά και κάποιους στίχους, το στοιχείο του πολιτικού και κοινωνικού τραγουδιού, που έχει και ο δίσκος με τον Φώντα Λάδη, έχει διαφορετική μορφή παρότι το περιεχόμενο είναι σχετικά κοινό σε κάποια κομμάτια .

Έρχεσαι στη Μικρή Σκηνή, έναν χώρο που έχει ιδιαίτερη σημασία για τη Θεσσαλονίκη επειδή εκεί ήταν το στούντιο Αγροτικόν του Νίκου Παπάζογλου. Τι θα ακούσουμε εκείνο το βράδυ;

Μία συναυλία είναι μία ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα και με τα δικά μου κομμάτια αλλά και με άλλα τραγούδια που συνθέτουν το παζλ της Πολυξένης Καράκογλου. Η χαρά μου να έρθω στη Θεσσαλονίκη και πόσο μάλλον στη Μικρή Σκηνή είναι απεριόριστη καθώς η ενέργεια των ανθρώπων είναι πάντα τέλεια! Πιστεύω πως αξίζει πάρα πολύ να έρθει κάποιος σε αυτή τη συναυλία καθώς το να ακούς νέους καλλιτέχνες έχει δύο μεγάλα καλά. Το πρώτο είναι ότι στηρίζεις την νέα δημιουργία στην Ελλάδα και το δεύτερο είναι ότι γνωρίζεις ένα νέο άνθρωπο μέσα από την τέχνη του.