(Κονσταντίν Στανισλάβσκι (1863-1938) Σκηνοθέτης, ηθοποιός και θεωρητικός του θεάτρου. Σύμφωνα με τη μέθοδο Στανισλάβσκι, τα βασικότερα ερωτήματα που πρέπει ο κάθε χαρακτήρας να μπορεί να απαντήσει ώστε να θεωρείται ολοκληρωμένος και αληθινός, είναι: Ποιος είμαι, που είμαι, τι κάνω, τι θέλω και το μαγικό Εάν που ορίζει μια φανταστική συνθήκη).
Ποιος είσαι;
Είμαι ο Ντάνιελ και είμαι καλά! Γεννήθηκα στην Αθήνα αλλά μεγάλωσα, σπούδασα και έκανα οικογένεια στη Θεσσαλονίκη. Είμαι νομικός μεταφραστής, διερμηνέας, συνιδρυτής του εκδοτικού οίκου Lex Graeca, που μεταφράζει ελληνικούς νόμους στα αγγλικά, πατέρας, γατοπατέρας, DJ, άλλοτε συνυπεύθυνος για τον Σύλλογο Φίλων Κακής Μουσικής και συν-δημιουργός – συνεχιστής των ΛΕ.ΠΑ.ΝΚ. που ξεκίνησε ο φίλος Γιώργος, άλλοτε των Χατ Τρικ.
Πού είσαι;
Είμαι αποκλειστικά και μόνο στη Θεσσαλονίκη. Δεν έζησα ποτέ αλλού, ούτε ένιωσα ποτέ την ανάγκη ή την επιθυμία να ζήσω αλλού, όσο κι αν έχω ταξιδέψει. Σε κάθε ταξίδι, από ένα χωριό μία ώρα μακριά μέχρι τη Νέα Υόρκη, σε 3-4 ημέρες με πιάνει νοσταλγία και θέλω να γυρίσω στη Θεσσαλονίκη, στο σπίτι μου, στην οικογένειά μου και στα γατιά μου. Ό,τι όμορφο βλέπω σε άλλους τόπους δεν με προσελκύει να μείνω εκεί, αλλά μου γεννά την επιθυμία να υπήρχε κάτι παρόμοιο στη Θεσσαλονίκη και να σκέφτομαι πώς μπορεί να βελτιωθεί η πόλη μας. Τα πρωινά είμαι στο γραφείο, τα Παρασκευοσάββατα είμαι στο Eightball στα Λαδάδικα ή σε κάποιο άλλο μαγαζί της πόλης (συνήθως Γιαπί) και παίζω μουσική.
Τι κάνεις;
Μάλλον περισσότερα απ’ όσα προλαβαίνω. Τη μέρα μεταφράζω, τα απογεύματα παίζω με το παιδί μου, και όταν έχω ελεύθερο χρόνο ίσως να ακούω ή να γράφω μουσική. Τα βράδια, Παρασκευή ή Σάββατο, παίζω στο Eightball 80s και ντίσκο ανελλιπώς εδώ και 18 χρόνια, με εξαίρεση την περίοδο της πανδημίας. Είχα θητεύσει στο X club την περίοδο 2001 με 2004 περίπου, πάλι σε 80s/ντίσκο βραδιά, έπειτα με άλλους ήχους σε άλλα μαγαζιά της πόλης, μέχρι και σήμερα (Face, Τρυποκάρυδος, Daily, Berlin, Residents, Coo, Ypsilon, Γιαπί), αλλά όταν με πήγαν φίλοι στο Eightball, ο ξακουστός πλέον Βαγγέλης δέχτηκε να πιάσω την παλιά μου τέχνη και στέριωσα εκεί. Πιθανώς να είναι το μακροβιότερο residency στην πόλη.
Τα σαββατοκύριακα αναρρώνω από το ξενύχτι και από Δευτέρα επιστρέφω στο γραφείο μου, όπου ανάμεσα στις καθημερινές μεταφράσεις που αναλαμβάνω, συνεχίζω με τον συνεργάτη μου την αγγλική μετάφραση του «Τετρακώδικα» ή «Quadricodex», των τεσσάρων βασικών κωδίκων της ελληνικής νομοθεσίας, Αστικό Κώδικα, Ποινικό Κώδικα, Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Έχουμε ήδη εκδώσει μεταφράσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, καθώς και του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου. Αυτή τη στιγμή βάζουμε τις τελευταίες πινελιές (ελέω ατελείωτων τροποποιήσεων) στη μετάφραση του Ποινικού Κώδικα που θα εκδοθεί τις επόμενες ημέρες, και μας μένει ο Αστικός Κώδικας, που έχει μεταφραστεί και βρίσκεται στο στάδιο της επιμέλειας.
Έχουν ήδη μεταφραστεί και περιμένουν τη σειρά τους για επιμέλεια και έκδοση ο Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας, ο Σωφρονιστικός Κώδικας, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας και ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας, μεταξύ άλλων.
Όταν έχω λίγο ελεύθερο χρόνο, φτιάχνω edits τραγουδιών για να παίξω στο Eightball, ξαναπιάνω κάποια ξεχασμένα κομμάτια ΛΕ.ΠΑ.ΝΚ. που έμειναν ακυκλοφόρητα αφού έγινε κατά λάθος viral η φάση (τονίζω ότι ΔΕΝ είναι mash-up, είναι εναλλακτικό καραόκε), ή συνεχίζω να γράφω κάποια δικά μου κομμάτια.
Τι θέλεις;
Περισσότερες ώρες στη μέρα, περισσότερες μέρες στο μήνα, και περισσότερους μήνες στα χρόνια. Δεν μου φτάνει ο χρόνος για όσα θέλω να κάνω. Προσπαθώ να ζυγοσταθμίσω τα πρέπει και τα θέλω, να τελειώνω με τις υποχρεώσεις μου για να μου μένει χρόνος για όσα αγαπώ, οικογένεια και μουσική.
Η μουσική, είτε ψωνίζω δίσκους, είτε παίζω σε κάποιο μαγαζί, είτε γράφω, είναι από τα σπουδαιότερα πράγματα για μένα. Από μικρό παιδί χάνομαι όταν ακούω μουσική. Αν ακούγεται κάποια μελωδία ή κάποιο τραγούδι, τα αφτιά μου εστιάζουν κατευθείαν εκεί και μου είναι αδύνατο να συγκεντρωθώ στο τι μου λέγεται. Γι’ αυτό και δεν ακούω ποτέ μουσική όσο δουλεύω.
Να μάθω λίγο την υπομονή. Και στις δουλειές μου, και στις επιθυμίες μου, και στις σχέσεις μου με τους άλλους. Μου είναι δύσκολο να κάνω την παύση ή το βήμα πίσω που πολλές φορές απαιτείται.
Επίσης να μάθω να κινούμαι με τους ρυθμούς των άλλων. Δεν συμβαδίζουν πάντα οι απόψεις μας με αυτές των άλλων ανθρώπων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συμπορευτούμε. Άλλοτε πιο μπροστά ο ένας, άλλοτε ο άλλος. Η ουσία βρίσκεται στην αέναη κίνηση.
Λίγο περισσότερο ύπνο, μόνο και μόνο για να έχω την ενέργεια για να κάνω όσα πρέπει την επόμενη μέρα. Ο χρόνος είναι πάντα απαραίτητος, αλλά και η δύναμη για να καταπιάνεσαι με όσα έχεις να αντιμετωπίσεις άλλο τόσο. Οι μεταφράσεις μου να βοηθούν τον κόσμο, είτε χρειάζονται τη μετάφραση του πτυχίου τους για να πιάσουν μια δουλειά, είτε συμβουλεύονται ένα από τα βιβλία μας για να κατανοήσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους ως αλλοδαποί στην Ελλάδα, κάτι που γνωρίζω καλά, ή για να μάθουν πώς να αποδώσουν κάτι δυσνόητο στα αγγλικά αν είναι νομικοί ή φοιτητές ή συνάδελφοι.
Περισσότερες νύχτες έξω σε παγκάκια με φίλους. Καλά τα μαγαζιά, καλές οι εκδρομές, καλά τα εστιατόρια και τα κλαμπ και τα ξενύχτια, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το πεζούλι, το περίπτερο και την παρέα. Έτσι πέρασα την εφηβεία μου στη Ναυαρίνου, έτσι θα ήθελα να περνάω τον χρόνο μου με τους φίλους μου.
Η μόνη μου άλλη επιθυμία θα ήταν να ήμουν λίγο περισσότερο εκδηλωτικός. Ωραίο το «λάθε βιώσας», αλλά σήμερα είμαστε, αύριο δεν είμαστε. Θα ήθελα να μπορεί στο μέλλον να διαβάσει το παιδί μου κάτι που έγραψα δημοσίως, κάτι που να λέει (ή να λέω έστω εγώ υποκειμενικά) ποιος ήμουν. Πίεσα αρκετά τον εαυτό μου να συμμετάσχω σε αυτή τη στήλη της Νόπης, κάτι που το γνωρίζει και η ίδια, καθώς μου πήρε χρόνια να το σκεφτώ και εν τέλει να δεχτώ.
Εάν… θα…
Εάν ερχόμουν εγώ στα πράγματα, – θα απαγόρευα στα μαγαζιά κάθε τραγούδι τύπου «Χρόνια πολλά / happy birthday» (μου καταστρέφουν τη ροή όταν παίζω μουσική), – θα ενημέρωνα κάθε άτομο που θέλει να κάνει παραγγελιά σε DJ πως το λιγότερο που οφείλεις να κάνεις είναι να περπατήσεις μέχρι το DJ booth (και όχι να τον τυφλώνεις με τον φακό του κινητού ή γράφοντας την παραγγελιά σε big text app του κινητού και κουνώντας το μανιωδώς μέχρι να σε προσέξει – είμαστε και κάποιας ηλικίας και δεν βλέπουμε μακριά), να είσαι σύντομος και ευγενικός («Γεια, μήπως μπορείς να βάλεις το [όνομα τραγουδιού] από [καλλιτέχνη] αν κολλήσει κάπου στο πρόγραμμα; Ευχαριστώ!»), να αφήσεις στην άκρη τον πρόλογο («είναι τα γενέθλια μου» / «θα φύγουμε σε λίγο» / «είμαι κι εγώ DJ, ξέρεις, και νομίζω πως…») και τις γενικότητες («μπορείς να βάλεις κάτι πιο χορευτικό / ανεβαστικό / κατεβαστικό / ρετροφουτουριστικό»), και να σέβεσαι το ύφος της βραδιάς. Όπως δεν θα ζητούσες σούσι σε γυράδικο ή γύρο σε σουσάδικο, μην ζητάς τραπ σε disco βραδιά, – θα υπήρχε μετρό δυτικά χθες, – θα υπήρχε μηναία αμοιβή από το κράτος για κάθε καλλιτέχνη μόνο που υπάρχει ως καλλιτέχνης. Και συμπεριλαμβάνω σε αυτούς και τους λογοτεχνικούς μεταφραστές.
Selfie:
Ο Daniel Webber γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982, αλλά μεγάλωσε και ζει στη Θεσσαλονίκη από το 1987. Είναι νομικός μεταφραστής με έδρα τη Θεσσαλονίκη, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταφραστών (www.pem.gr), και συνιδρυτής του εκδοτικού οίκου Lex Graeca που εκδίδει μεταφράσεις ελληνικών νόμων στα αγγλικά (www.lexgraeca.com). Έχει μιλήσει για τη νομική μετάφραση στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι επίσης DJ στο Eightball στα Λαδάδικα.
Latest publications:
The Greek Code of Civil Procedure
The Greek Code of Private Maritime Law
The Greek Code of Criminal Procedure
