«Υπηρετεί τη στιγμή και τον ρόλο»: Η Ειρήνη Μάκιου εξηγεί την τέχνη του μακιγιάζ στην Parallaxi

Η Ειρήνη Μάκιου ανήκει σε εκείνους τους ανθρώπους που κατάφεραν να μετατρέψουν το πάθος τους σε τρόπο ζωής και θα ήθελε ο κόσμος του μακιγιάζ να αποκτήσει το κύρος που του αρμόζει.

Στα χέρια της make up artist έχουν βρεθεί σπουδαία πρόσωπα από καλλιτέχνες και παρουσιαστές, μέχρι πολιτικούς ηγέτες και διεθνείς προσωπικότητες, που η ίδια κατάφερε να μεταμορφώσει μέσα από την τέχνη του μακιγιάζ.

Με ταλέντο, επιμονή και βαθιά αγάπη για την ομορφιά και την αισθητική, έχει καταφέρει να χτίσει μια λαμπερή πορεία ως make up artist, συνεργαζόμενη με ορισμένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.

Η ίδια μιλάει στην Parallaxi για το ταξίδι της στον χώρο του μακιγιάζ, αναλύει την τέχνη του make up, τη δύναμη των social media και των σημερινών προτύπων ομορφιάς της κοινωνίας ενώ ταυτόχρονα «σπάει» τα στερεοτυπικά «πρέπει». 

Το ταξίδι της στον κόσμο του μακιγιάζ ξεκίνησε από όταν ήταν μικρή – η ίδια θυμάται τον εαυτό της συνέχεια με ένα καθρεφτάκι στο χέρι. 

«Πάντα με γοήτευε η αρμονία, η περιποίηση και το να δίνω χαρά στους άλλους. Από μικρό παιδί κρατούσα ένα καθρεφτάκι στο χέρι και πειραματιζόμουν με τα χρώματα και τις υφές. Ήμουν τυχερή, γιατί είχα μια μητέρα που δεν με περιόρισε· με άφησε να εκφραστώ, να δοκιμάσω, να ανακαλύψω τον εαυτό μου».

Μεγαλώνοντας και φτάνοντας στα χρόνια των κρίσιμων αποφάσεων, αφού σπούδασε ως γραμματέας διοίκησης, σύντομα κατάλαβε ότι ο δρόμος αυτός δεν ήταν για εκείνη. Στη ζωή της, ο γάμος, η μητρότητα και το διαζύγιο ήρθαν σε μικρή ηλικία, όμως δεν στάθηκαν εμπόδιο για να κυνηγήσει το όνειρό της: 

«Ενώ πολλοί θεωρούν ότι μετά τη γέννηση ενός παιδιού σταματούν τα όνειρα, εγώ ένιωσα το αντίθετο. Είχα ολοκληρώσει έναν κύκλο,  ήταν ώρα να ανοίξω έναν καινούργιο — αυτόν του μακιγιάζ. Ήταν η στιγμή που αποφάσισα να κυνηγήσω με πάθος αυτό που πραγματικά με εξέφραζε, έτσι ένιωσα».

Οι σπουδές της στο μακιγιάζ, τις υποτροφίες που την οδήγησαν στην Ιταλία και τη Γαλλία, αλλά και η πρώτη της πρακτική άσκηση —μια ευκαιρία που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, παρά τις δυσκολίες— υπήρξαν σταθμοί καθοριστικοί:

«Ξεκίνησα από πωλήτρια καλλυντικών, αλλά πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι ήθελα να δημιουργώ. Η πρακτική μου, αν και αμισθί, έγινε το κλειδί που άνοιξε τις πόρτες σε συνεργασίες και εμπειρίες που δεν θα φανταζόμουν ποτέ».

Από τα τότε, η πορεία της ήταν μόνο ανοδική, με τις συνεργασίες να φτάνουν από την Ελλάδα μέχρι το Χόλυγουντ.

Μία από τις πρώτες εμπειρίες που χαράχτηκαν στη μνήμη της ήταν η Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής στο Πόρτο Καρράς το 2003, όταν εργαζόταν για την ΕΡΤ: «Ήταν η πρώτη φορά που βρέθηκα ανάμεσα σε τόσο σημαντικά πρόσωπα της δημοσιογραφίας και της πολιτικής. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα αναλάβει να τους προετοιμάσω για την κάμερα. Από τότε κατάλαβα πόσο μεγάλη ευθύνη έχει η δουλειά μας».

«Στα πολιτικά πρόσωπα υπάρχει μία πολύ έντονη ευθύνη λόγω της βαρύτητας του κύρους τους», εξηγεί η ίδια: «Οφείλεις να σεβαστείς τον τίτλο τους και να αναδείξεις με διακριτικότητα τη φυσική τους παρουσία. Δεν πρόκειται απλώς για αισθητική, αλλά για μια μορφή ευθύνης της εικόνας τους».

Από την Ελένη Βιτάλη, την Μαρία Φαραντούρη, την Ελεονώρα Ζουγανέλη, την Ελενα Παπαρίζου, μέχρι τον Μανώλη Ρασούλης, τον Γιάννη  Πάριο, τον Λάκη Λαζόπουλο, αλλά και διεθνή ονόματα όπως η Emeli Sandé, η λίστα των συνεργατών της είναι εντυπωσιακή.

«Οι άνθρωποι πρώτα έβαψαν τα πρόσωπά τους και μετά τους τοίχους. Το μακιγιάζ είναι μία πάρα πολύ σημαντική τέχνη». 

Για την Ειρήνη Μάκιου, το μακιγιάζ είναι μια τέχνη με ιστορία, ουσία και αξία: «Το μακιγιάζ είναι πολιτισμός, είναι έκφραση, ειναι φροντίδα , είναι τελετουργία. Κι όμως, παραμένει μια αδικημένη τέχνη». 

Στην καρέκλα της, όλοι οι πελάτες είναι ίσοι:

«Δεν υπάρχουν σημαντικοί και λιγότερο σημαντικοί άνθρωποι. Θέλω όποιος κάθεται απέναντί μου να νιώθει σεβασμό, εμπιστοσύνη και ασφάλεια», εξηγεί η ίδια.

Εκτός από το στούντιο της στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το οποίο χαρακτηρίζει ως ένα «πολυτελές καμαρίνι γεμάτο φως», η Ειρήνη Μάκιου αφιερώνει χρόνο στον εθελοντισμό, μέσα από τη συνεργασία της με την Ελληνική Ομοσπονδία Καρκινοπαθών στο Θεαγένειο Νοσοκομείο:

«Εκεί νιώθω πραγματικά πλούσια. Μακιγιάρω γυναίκες που παλεύουν με την ασθένεια και βλέπω στα μάτια τους τη λάμψη της αυτοπεποίθησης και να επιστρέφει. Μόλις κοιταχθούν στο καθρέφτη χαμογελάνε και λένε «Πρώτη φορά με βλέπω έτσι! Σ ευχαριστώ!»

«Αυτές οι στιγμές είναι άλλος ένας λόγος που αγαπώ τόσο τη δουλειά μου»

Η ίδια πιστεύει  ότι το μακιγιάζ δεν έχει φύλο, όρια ή «πρέπει»: «Το μακιγιάζ δεν έχει φύλο. Είναι μία μορφή έκφρασης και φροντίδας στην οποία όλοι έχουν το δικαίωμα»

Η δύναμη του μακιγιάζ στα social media, με τα αμέτρητα βίντεο, tutorials, how to’s και hacks σε Instagram, Youtube και Tik Tok μπορεί να αποτελέσει «ευλογία και παγίδα» για τους επαγγελματίες make up artist, σύμφωνα με την ίδια:

«Από τη μία, σου δίνουν τη δυνατότητα να δείξεις τη δουλειά σου. Από την άλλη, έχουν δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι η αναγνωρισιμότητα ισοδυναμεί με επαγγελματισμό. Το “ινσταγκραμικό” μακιγιάζ είναι μια ολόκληρη κατηγορία, αλλά δεν μπορεί να εφαρμοστεί παντού. Οι τάσεις έρχονται και φεύγουν – καλό είναι να της παρακολουθούμε ως έμπνευση και όχι ως αντιγραφή».

Σχετικά με τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής, η Ειρήνη Μάκιου διακρίνει δύο δρόμους:

«Από τη μία υπάρχει το τεχνητό, το υπερβολικό, το φιλτραρισμένο. Από την άλλη, βλέπεις όλο και περισσότερες γυναίκες να επιλέγουν τη φυσικότητα, να δείχνουν τις ρυτίδες τους, να ποστάρουν χωρίς μακιγιάζ. Αυτό είναι απελευθερωτικό. Οφείλεις να φροντίζεις τον εαυτό σου, να αγαπάς το πρόσωπό σου.

«Το make up δεν είναι μάσκα, είναι τρόπος να συστηθείς στον κόσμο χωρίς λόγια»