Ζac Dark: «Η Punk σίγουρα δεν έχει πεθάνει»

Εικόνες: Μαγδαληνή Βουδούρη(Schoolwave), Aptitude Design (Studio photos)

Οι Zac Dark,το Σάββατο (14/9) ανέβηκαν στη σκηνή του Schoolwave και έκαναν αυτό που ξέρουν καλύτερα: Έπαιξαν μουσική, υπενθυμίζοντας σε όλους πως η πανκ, όχι μόνο δεν είναι ξεπερασμένη, αλλά υπηρετείται από εικοσάρηδες γεμάτους όρεξη και έμπνευση για δημιουργία.

Μίλησαν στην Parallaxi καταθέτοντας την άποψή τους για τη σύγχρονη μουσική βιομηχανία, αλλά και τους στόχους τους.

-Ποιος είναι ο πυρήνας του συγκροτήματος και πως σμίξατε όλοι μαζί;

“Το project “Zac Dark ” ξεκίνησε σαν solo, το 2020. Μετά το πέρας των lockdown, σκέφτηκα πως ήθελα να κάνω κάτι συλλογικό και με το ενδεχόμενο των live”, θυμάται ο Χάρης, ιδρυτής, τραγουδιστής και δεύτερος κιθαρίστας της μπάντας. “Επέλεξα, πολύ προσεκτικά, προφανώς, τους καλύτερους μουσικούς του ΑΠΘ και έτσι σχηματίστηκε το συγκρότημα, με τον Αλέξη, τη Ζωή, τον Βασίλη και εμένα”, συνέχισε χαριτολογώντας. “Κινούμαστε στα είδη της pop punk και της punk rock, αλλά μας αρέσει να πειραματιζόμαστε. Ίσως φανεί εγωιστικό, αλλά έχω επιλέξει να γράφω εγώ τους στίχους. Το κάνω, κυρίως, επειδή θέλω να είμαι απολύτως σίγουρος πως θα αποτυπωθεί αυτό που έχω οραματιστεί. Τα παιδιά βέβαια, έχουν δώσει μια νέα και πλήρως ανανεωμένη χροιά στο συγκρότημα. Είναι όλοι φανταστικοί”.

“Όπως εγώ, για παράδειγμα, θα φτιάξω την μπασογραμμή με τον τρόπο που θεωρώ ότι θα λειτουργήσει καλύτερα, έτσι εμπιστεύομαι τον Χάρη να γράψει αυτό που ακριβώς επιθυμεί”, ανέφερε η Ζωή, η οποία παίζει ηλεκτρικό μπάσο στο συγκρότημα.

“Ο Χάρης το έχει. Αν επιχειρήσω εγώ να γράψω στίχους θα μας ακούνε δύο άνθρωποι”, αστειεύτηκε ο Αλέξης, lead κιθαρίστας και δεύτερη φωνή στο συγκρότημα.

Οι Zac Dark έχουν είδη κυκλοφορήσει ένα EP, με τίτλο ” i used to love you, but i guess i still do” και δύο singles, “you always find a way to creep into my lyrics” και το “Happiness”.

εξώφυλλο του ep album-aptitude design

-Τι είναι αυτό που σας κάνει να επιλέγετε σχετικά μεγάλους τίτλους για τα τραγούδια και τα album σας;

“Θεωρώ αρκετά έξυπνους του μεγάλους τίτλους, είναι σαν να λένε μια μικρή ιστορία, έχουν τη δική τους τέχνη”, δήλωσε ο Χάρης, εξομολογούμενος τη συμπάθειά του για τους μεγάλους τίτλους, την οποία απέκτησε από αγαπημένα του συγκροτήματα,  όπως τους Panic! at the disco και Fallout Boy. 

(Χάρης)

–Υπάρχει χώρος στη σημερινή μουσική βιομηχανία για να ακουστεί ο ήχος της punk;

“Για όλα τα είδη μουσικής υπάρχει χώρος να ακουστούν. Η “λεπτομέρεια” είναι στην αποδοχή, που θα δείξει η μουσική βιομηχανία”, τόνισε ο Αλέξης. “Σήμερα κυριαρχούν και προωθούνται άλλα είδη μουσικής, όπως η τραπ, για παράδειγμα. Ήχοι όπως πανκ ή ροκ, δεν πουλάνε δυστυχώς και αυτομάτως δεν συμφέρουν κανέναν παραγωγό, για να τους προωθήσει”. “Είδη όπως pop, trap, λαϊκά, είναι πιο εύπεπτα για το κοινό και συνήθως η φόρμουλά τους “δουλεύει”. Η πανκ έχει πιο ωμό ηχόχρωμα και στίχο”.

“Η punk μουσική, ανέβηκε στο προσκήνιο δύο φορές: Αρχικά, την περίοδο των 70s και 80s, αλλά και τη δεκαετία του 2000. Η pop punk είναι ουσιαστικά το “σουλούπωμα” της punk, το οποίο έχει περισσότερα στοιχεία της pop, διαδοχές, φόρμες κ.α. ,τόνισε ο Αλέξης.

(Αλέξης)

H punk μουσική έχει στον πυρήνα της εδραιωμένο το πολιτικό και κοινωνικό στοιχείο, αμφισβητώντας το κατεστημένο και ξεθάβοντας τα “κακώς κείμενα” της κοινωνίας.

-Ποια είναι τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα που αισθάνεστε ότι έφεραν το κοινό ,τόσο κοντά στην punk μουσική και ποιοι οι λόγοι, που μέρος του κοινού έχει απομακρυνθεί από αυτήν τα τελευταία χρόνια;

“Τη δεκαετία του 70, ο κόσμος χρειαζόταν μια μουσική σαν την punk, γιατί εξέφραζε και εκδήλωνε όσα φοβόταν η κοινωνία να ξεστομίσει. Το δεύτερο “κύμα”, της δεκαετία του 2000, είχε πιο συναισθηματικό στίχο και ήχο , χωρίς να διακρίνεται τόσο έντονα η πολιτική τοποθέτηση”, ανέφερε ο Χάρης. “Αυτό, είναι πολύ πιθανό να οφείλεται στην μόδα που επικράτησε εκείνη την περίοδο, με τα ιδιαίτερα χτενίσματα και τις φράντζες, το οποίο σίγουρα ωφέλησε οικονομικά και τον τομέα της βιομηχανίας της ομορφιάς και της ένδυσης. Θα ήταν πολύ φυσιολογικό να επηρεαστεί και ο προσανατολισμός του μηνύματος της μουσικής, για να ακουστεί πιο εύκολα, από μεγαλύτερη μερίδα κοινού.”, συνέχισε.

“Το παλιό ορθόδοξο πανκ, μπορεί να κούρασε λίγο την μουσική βιομηχανία. Ένας από τους λόγους για τους οποίους έχει μειωθεί το κοινό της μουσικής μας σήμερα, είναι η νοοτροπία του καπιταλισμού, αλλά και τα Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία προωθούν περισσότερο τα υπόλοιπα είδη, γιατί όπως αναφέραμε και πριν, δεν πουλάει τόσο”, εξήγησε ο Αλέξης.

“Όλα κάνουν τον κύκλο τους και με τη σειρά τους επιστρέφουν. Πάντα θα υπάρχουν πολιτικοί και κοινωνικοί λόγοι για να “αναστηθεί” η πανκ“, ανέφερε η Ζωή. “Το θέμα είναι, η μουσική βιομηχανία τι θα αποφασίσει πως είναι καιρός να υπερισχύσει, αλλά ταυτόχρονα, το “πράσινο φως” θα το δώσει και η διάθεση του κοινού απέναντι στο εκάστοτε είδος”.

(Ζωή)

“Η πανκ σίγουρα δεν έχει πεθάνει. Στην Ελλάδα, μπορεί να μην έχουμε, σήμερα, πολλά συγκροτήματα τα οποία να ακούγονται και να δείχνουν δείγματα “ζωής” του είδους, αλλά στο εξωτερικό δίνεται τεράστιο βήμα από φεστιβάλ, όπως το Slam Dunk και το Leeds, τα οποία κρατούν συντονισμένο και σε εγρήγορση, το φανατικό κοινό”, είπε ο Χάρης.

– Πώς ήταν η εμπειρία από την πρώτη σας συναυλία, ως “Zack Dark”; 

“Ως συγκρότημα, κάναμε το πρώτο μας live στο Eightball, αυτό το καλοκαίρι. Παρ’ όλο που ήταν τέλη Ιουνίου και ακόμη δεν είχαμε το μέγεθος του κοινού για το οποίο στοχεύουμε, κάτω από τη σκηνή ήταν δικοί μας άνθρωποι και μας υποστήριξαν”, συνέχισε ο τραγουδιστής. “Υπήρχε ένα πολύ ζεστό και φιλικό κλίμα, το οποίο μας ενθάρρυνε αρκετά στην πρώτη μας έκθεση ως συγκρότημα” . “Είναι αισιόδοξο να βλέπεις δικούς σου ανθρώπους, να μοιράζονται τον ίδιο ενθουσιασμό με εσένα, για αυτό που δημιουργείς” εξομολογήθηκε η Ζωή. “Το κοινό ήταν φιλόξενο, γούσταραν, χορεύανε, στοιχεία που έκαναν την εμπειρία μας εκπληκτική”, συμφώνησε ο Αλέξης. “Σε ένα τραγούδι μας, το “Eva”, το οποίο είναι μπαλάντα, υπήρξαν τρία-τέσσερα ζευγάρια τα οποία ξεκίνησαν να χορεύουν βαλς, σε έναν χώρο διαμορφωμένο σαν πίστα”, θυμήθηκε ο Χάρης.

Οι Zac Dark, έδωσαν το παρόν στο φετινό φεστιβάλ του Schoolwave, ανάμεσα σε πολλά ακόμη μαθητικά και φοιτητικά συγκροτήματα, από όλη την Ελλάδα.

-Ποια στάδια περάσατε ως συγκρότημα, πριν ανεβείτε στο stage του Schoolwave; 

“Ο μπαμπάς μου είχε ένα cd από μουσικές του Schoolwave του 2005 και έτσι ήρθα σε επαφή με τον θεσμό, για πρώτη φορά. Είχα, επίσης και ένα φίλο από τη σχολή μου, ο οποίος είχε ήδη συμμετάσχει στο φεστιβάλ και με ενθάρρυνε να δηλώσω κι εγώ συμμετοχή, εξιστορώντας μου απίθανες ιστορίες από την εμπειρία του”, ανέφερε ο Χάρης. “Σκέφτηκα, τι έχουμε να χάσουμε; Τίποτα απολύτως! Το πρότεινα στα παιδιά και ήταν θετικοί από την πρώτη στιγμή. Έτσι, έστειλα το mail για την αίτηση συμμετοχής”.

“Για τις audition, αποφασίσαμε να παίξουμε το “Happiness” και το “Blondie”. Για το πρώτο, είχαμε ακούσει πολύ θετικά σχόλια, από αρκετό κόσμο, οπότε αποφάσισα να εμπιστευτώ την κρίση του κοινού. Το δεύτερο, είναι το προσωπικό μου αγαπημένο και ήξερα ότι θα αγαπηθεί, οπότε θέλησα να του δώσω μια ευκαιρία”, είπε ο Χάρης.

“Κάναμε πρόβα μια φορά την εβδομάδα, σε ένα στούντιο της πόλης που νοικιάζουμε. Εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια τους μουσικούς της μπάντας μου και ήξερα πως το αποτέλεσμα θα μας δικαίωνε, έστω κι αν κάναμε πρόβα με αυτή τη συχνότητα”, ανέφερε ο Χάρης. ” Ενώ το πρωί, της ημέρας του live ήμουν γεμάτος αισιοδοξία και θάρρος, ομολογώ πως την τελευταία ώρα πριν ανέβουμε στη σκηνή, ξεκίνησα να αγχώνομαι αρκετά. Θα βγαίναμε στο stage στις 20:45 και ήδη από τις 19:00 έλεγα “Τι κάνουμε τώρα;” ,εξομολογήθηκε ο Αλέξης.

“Με το που ανεβήκαμε στη σκηνή και ξεκινήσαμε να παίζουμε, όμως, περάσαμε καταπληκτικά. Εγώ προσωπικά δεν έχω ζήσει κάτι αντίστοιχο”, συνέχισε. “Εκείνη την ημέρα, ξύπνησα από ένα όνειρο που έβλεπα, στο οποίο κρατούσα το μπάσο μου ανάποδα και δεν μπορούσα να παίξω, οπότε από την αρχή της ημέρας, υπήρχε το αίσθημα του άγχους, αλλά εν τέλει, υπερίσχυε ο ενθουσιασμός. Σημαντικό ήταν το γεγονός πως είχαμε επισκεφτεί το φεστιβάλ την προηγούμενη ημέρα, μπαίνοντας στη θέση του κοινού . Την ημέρα που παίξαμε, ο κόσμος ήταν τόσο θερμός και φιλόξενος, κάνοντάς μας να νοιώσουμε ότι μας περίμεναν καιρό”, ανέφερε η Ζωή.

“Είμαι γενικά αγχώδης άνθρωπος. Εκείνη την ημέρα ξύπνησα με ταχυπαλμία και σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να πάει στραβά την ώρα του live. Σκεφτόμουν παράλογα. Αγχωνόμουν μήπως μου πέσει η κιθάρα από τα χέρια ή μήπως ξεχάσω τους στίχους μου, το οποίο, παραδόξως, δεν συνέβη”, εξομολογήθηκε ο Χάρης. “Με το που ανέβηκα στη σκηνή και ένοιωσα τον παλμό του κοινού, ξέχασα κάθε αμφιβολία και άγχος. Υπήρχαν μερικές δεύτερες σκέψεις στο μυαλό μου και η προοπτική να μην ασχοληθώ με την μουσική μου περαιτέρω, αλλά όταν βίωσα τα πρώτα λεπτά στην συναυλία μας, είπα στον εαυτό μου :”Δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσω τώρα. Μόλις ξεκινήσαμε!”

-Πού οφείλεται το γεγονός ότι πολλές μπάντες, φοιτητικές, όπως εσείς, διαλύονται νωρίς;

“Οι μπάντες κρύβουν τις ίδιες παγίδες, που κρύβουν και οι ανθρώπινες σχέσεις. Ο κυριότερος παράγοντας διάλυσης, δεν είναι άλλος από τον εγωισμό. Όταν κάποιο μέλος αφήνει το “εγώ” του να τον κυριεύσει και υπονομεύει τη γνώμη και τη θέση των άλλων μελών, οι υπόλοιποι καταλήγουν να κουράζονται ψυχικά”, εξήγησε ο Αλέξης. “Επίσης, πολλές λυκειακές μπάντες “έσπασαν”, λόγω των Πανελληνίων και των διαφορετικών Σχολών που πέρασε ο καθένας, καθιστώντας ανέφικτη μια καλλιτεχνική συνύπαρξη και πορεία”.

-Έχετε σκεφτεί να απευθυνθείτε σε δισκογραφική εταιρεία ή επιθυμείτε να το κυνηγήσετε μόνοι σας;

“Θεωρώ πως έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και αποφάσεων, δουλεύοντας μόνοι μας. Σίγουρα μια δισκογραφική μπορεί να σε αναδείξει με πιο επαγγελματικές τεχνικές, αλλά θα σε εντάξει έμμεσα σε ορισμένα καλούπια, στα οποία δεν είμαι σίγουρος πως θέλω να προσαρμοστώ ακόμη”, δήλωσε ο Χάρης.

-Τι έχετε στα σκαριά για το μέλλον;

“Αυτή την περίοδο, γράφουμε το επόμενό μας album, το οποίο θα έχει τίτλο: “i hope my absence brings you comfort”, αποκάλυψε ο Χάρης. “Κρύβει λίγο παράπονο ο τίτλος, όπως και οι στίχοι, οι οποίοι θα έχουν μια “τοξική” χροιά, αλλά δεν γράφτηκαν με κακή πρόθεση. Γίνονται κάποιες συζητήσεις και για επερχόμενες συναυλίες στη Θεσσαλονίκη, με συγκροτήματα της πόλης, αλλά και εκτός, ωστόσο είναι νωρίς ακόμη για να ανακοινώσουμε κάτι”.

(aptitude)

Περισσότερα για τους Zac Dark εδώ