Τα πρόσωπα που ξεχωρίσαμε το 2017 στην πόλη

Έξι πρόσωπα που μας γοήτευσαν φέτος στο θέατρο, τη μουσική και τη λογοτεχνία

Γιάννης Παρασκευόπουλος

Από την εποχή των Νέων Μορφών μέχρι σήμερα ο δρόμος του στα θεατρικά πράγματα της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο ήταν ιδιαίτερος  και άνοιγε δρόμους θέασης μιας θεατρικής παράστασης. Από τη Ρουμανία και το Εθνικό της θέατρο επιστροφή στη Θεσσαλονίκη για την πιο ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία της χρονιάς στις σκηνές της πόλης με το Festen. Μια ακροβασία αισθημάτων ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας που κουβαλούν δεκαετίες καλά κρυμμένα μυστικά. Ένα παιχνίδι με τη σκοτεινή πλευρά του μυαλού μας που καθοδήγησε εξαιρετικά πάνω στη σκηνή  ηθοποιούς που υπηρέτησαν το όραμα του με πάθος. Η παράσταση της χρονιάς στην πόλη.

Χρήστος Στυλιανού

Ένας σπουδαίος ηθοποιός του ΚΘΒΕ στην καλύτερη του στιγμή.  Με σπουδές Πολιτικών Επιστημών, και θεάτρου στην Κύπρο και την Θεσσαλονίκη, τον απολαύσαμε στους Μπανταρισμένους, στο Επτά επί Θήβας και στο Festen όπου πραγματικά έλαμψε. Τον περιμένουμε με τεράστιο ενδιαφέρον το επόμενο καλοκαίρι στην Επίδαυρο να ερμηνεύει Ορέστη υπό την καθοδήγηση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ Γιάννη Αναστασάκη. Το μεγάλο ερμηνευτικό στοίχημα του 2018.

Βασίλης Πετρίδης

Με τοκετό πέντε χρόνων γεννήθηκε ένας σπουδαίος δίσκος από τον Βασίλη Πετρίδη και το σχήμα του τους Γκαϊλέ, το Δανεικά και Κλεμμένα. Γεννημένος στους Αμπελοκήπους το 1987, γράφει στίχους και συνθέτει από τότε που έπιασε το πρώτο πιάνο/τσέλο/μπάσο/κιθάρα/μπουζούκι/λαούτο και ηλ. υπολογιστή στα χέρια του όπως λέει και συμπληρώνει πως τον απέφευγαν τα ωδεία και έτσι τα απέφευγε κι αυτός. Παιχτικά, λοιπόν, είναι θα λέγαμε αυτοσχέδιος μουσικός. Μετά από μια περιπλάνηση στο εξωτερικό με διαμονές χρόνων επέστρεψε και δημιούργησε ένα δίσκο που φέρνει μια μοναδική δροσιά στο έντεχνο, το παραδοσιακό και το ροκ ήχο της πόλης και της χώρας, τα Δανεικά και Κλεμμένα.

Αντώνης Σουσάμογλου

Μια σπουδαία περίπτωση μουσικού και ένας από τους πιο δημιουργικούς σολίστ σήμερα στην Ελλάδα. Ο Εξάρχων βιολονίστας της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, συνθέτης και ενορχηστρωτής, βλέπει τα τραγούδια του σαν μικρούς αφηγηματικούς πυρήνες, όπου με λόγο βιωματικό, σχεδόν ημερολογιακό, αποτυπώνει την κρυφή του σχέση με τις λέξεις, τη μουσική, το σινεμά, τη σχέση του με τους ανθρώπους και τους τόπους, όπως συνηθίζει να λέει. Εκτός από τις δεκάδες σπουδαίες εμφανίσεις του με την ΚΟΘ φέτος μας χάρισε δυο μοναδικές βραδιές αφιερωμένες στο Μάνο Λοΐζο με αφορμή τα 80 χρόνια από τη γέννηση του στις οποίες ακούσαμε για πρώτη φορά την εξαιρετική συμφωνική σουίτα ‘Loizos Recomposed’,  βασισμένη σε μουσικά θέματα του τιμώμενου συνθέτη.

Κωνσταντίνος Αποστολόπουλος (Stereomatic)

H σχεδόν εμμονική και γεμάτη προσήλωση ενασχόληση με το έργο του Μίκη ώστε να παρουσιαστεί εντελώς φρέσκο, με τον ήχο και την τεχνική του 21ου αιώνα, απέδωσε στο τέλος της χρονιάς ένα σπουδαίο δίσκο. Το Mikis 21 των Stereomatic είναι ένα έργο τρυφερό, γεμάτο σεβασμό για τον σημαντικότερο εν ζωή των Ελλήνων συνθετών, ένα δώρο στα μουσικά πράγματα της χώρας. Το ταξίδι για εμάς ήταν υπέροχο και η μουσική του είναι εδώ, πάντα καινούρια, για να μας ταξιδεύει… για πάντα, λένε. Η επανασύσταση με όρους του σήμερα του έργου του Θεοδωράκη κατατάσσει το δίσκο στους κορυφαίους της χρονιάς.

Μετά το νέο κύμα και την ελληνική κοσμοπολίτικη μουσική του 50 και του 60 που ασχολήθηκε τα τελευταία χρόνια ήρθε η ώρα του Μίκη. Ο Κωνσταντίνος Αποστολόπουλος (Constantin Lennoir) είναι ένας πολύ ταλαντούχος άνθρωπος. Και εδώ είναι στην καλύτερη στιγμή του.

Σοφία Νικολαϊδου 

Ένα κορίτσι που ξεκίνησε στα γράμματα με τη συλλογή Ξανθιά Πατημένη πριν είκοσι χρόνια και κατάφερε να διανύσει έναν πραγματικό μαραθώνιο με σπουδαίες νουβέλες, ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για το δικό της καρκίνο που βραβεύτηκε φέτος με Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και μας χάρισε στο τέλος της χρονιάς το πιο ώριμο βιβλίο της μέχρι σήμερα. Το ”Στο τέλος νικάω εγώ” (Εκδόσεις Μεταίχμιο) είναι το απόσταγμα μιας συναρπαστικής αναζήτησης και έρευνας. Εποχών, ανθρώπινων συμπεριφορών, γεγονότων. Της ίδιας μας της πόλης και της παλλόμενης ιστορίας ενός αιώνα. Η Σοφία σπούδασε κλασική φιλολογία (προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές) και αξιοποίηση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας (διδακτορική διατριβή). Διδάσκει δημιουργική γραφή,  Λογοτεχνία στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Κ.Θ.Β.Ε, εργάζεται ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και γητεύει τις λέξεις.