Πρόσωπα

Θεσσαλονικείς έστησαν το πιο h(art)dcore brand των ημερών

Τι συμβαίνει στο FUTURES PAST;

Έλενα Ταξίδου
θεσσαλονικείς-έστησαν-το-πιο-hartdcore-brand-των-η-343479
Έλενα Ταξίδου

Η Χριστίνα και ο Αναστάσης πήραν τις λεπτότερες ανησυχίες του σύγχρονου ανθρώπου και έστησαν το πιο φρέσκο art brand που κυκλοφορεί τώρα στο ελληνικό διαδίκτυο σπάζοντας με το απενοχοποιημένο πνεύμα τους την ακαμψία που δημιουργείται όταν τα σύγχρονα μέσα της τέχνης συναντούν συμπλεγματικά το μακρινό παρελθόν.

Το FUTURES PAST είναι το art studio το οποίο υπό τη μορφή ενός conceptual brand παράγει περιορισμένων αντιτύπων art prints, μοναδικά ζωγραφικά έργα και άλλα αντικείμενα — εστιάζοντας σε έννοιες όπως η επαναδιαπραγμάτευση ταυτοτήτων, οι διαπολιτισμικοί δεσμοί και η επαναπροσέγγιση ενός μακρινού αλλά πάντα παρόντος παρελθόντος, ενώ παράλληλα διερευνάται η σχέση μεταξύ χειροποίητου και ψηφιακού κατά τη μεταβιομηχανική εποχή. 

Μιλήσαμε με την Χριστίνα για το πρότζεκτ, για το πόσο πουλάει η “ταυτότητα” σήμερα, για το αν απευθύνονται σε ένα κοινό που τα θέλει όλα ακριβώς γιατί δεν μπορεί να διαλέξει αλλά και για το τι συμβαίνει τελικά όταν επαναπροσεγγίσεις με τα υπερσύγχρονά σου όπλα ένα πολύ μακρινό αλλά πάντα παρόν παρελθόν το 2018;

Mother Tongue #11, 2018, Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί. Παραχώρηση του FUTURES PAST. © FUTURES PAST

Η Χριστίνα Τζέκου είναι αρχιτέκτονας, 3D artist και επίδοξη κεραμίστρια, γεννημμένη  το 1987 στη Θεσσαλονίκη. Ασχολήθηκε με την παραγωγή γλυπτών και αντικειμένων design για λογαριασμό καλλιτεχνών και εταιρειών, ενώ από το 2013 μέχρι και σήμερα συν-διευθύνει την εταιρεία παραγωγής βιολογικών βοτάνων Tzekos Organic Herbs. Έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στην Ecole d’Architecture de Nancy.

Ο Αναστάσης Στρατάκης είναι εικαστικός και γραφίστας, γεννημένος το 1985 στη Θεσσαλονίκη. Αφότου σπούδασε Γραφιστική Εντύπου και Ηλεκτρονικών Μέσων, συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε γκαλερί και μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού, ενώ έργα του συμπεριλαμβάνονται σε σημαντικές συλλογές στην Ελλάδα, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, τις Ηνωμένες Πολιτείες κ.α. Το 2018 επιλέχθηκε από την ARTWORKS για το πρώτο πρόγραμμα στήριξης καλλιτεχνών του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Πώς γεννήθηκε η ιδέα και πώς στήθηκε το FUTURES PAST; 

FP: Η ιδέα ξεκίνησε αρχικά ως πείραμα, με τη λογική ενός συλλογικού side project όπου υπό τη μορφή ενός conceptual brand θα παράγαμε περιορισμένων αντιτύπων art prints, μοναδικά ζωγραφικά έργα και άλλα χρηστικά ή μη αντικείμενα.

Η ενασχόλησή μας με θέματα όπως η αρχιτεκτονική, το design και η τέχνη, μας οδήγησε αφενός σε μία διάθεση να ανακαλύψουμε περισσότερα για τις μεταξύ τους γκρίζες περιοχές, και αφετέρου στο να δουλέψουμε και σε κάτι μαζί — κάτι που είχαμε για καιρό στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως θέλαμε να κάνουμε.

Όσον αφορά το πως στήθηκε το όλο πράγμα, μιας και βασίστηκε σε μία προϋπάρχουσα σχέση, ήταν μάλλον αρκετά οργανικό. Πολλές συζητήσεις, πολύς καφές και πολλή δουλειά, ήταν όλα μέρος της διαδικασίας.

Ποιος είναι ο ρόλος του καθένα από εσάς σε αυτό;

FP: Προσωπικά έχω αναλάβει από τη μία χρέη management, από την παραγωγή, μέχρι την προώθηση και τη διάθεση, ενώ παράλληλα είμαι υπεύθυνη και για συγκεκριμένα κομμάτια του σχεδιασμού. Ο Αναστάσης συμπληρώνει τα υπόλοιπα, όντας επίσης υπεύθυνος για το documentation και την οπτική ταυτότητα του brand.

Δουλεύουμε ακόμη με πολλούς φίλους ως περιστασιακούς συνεργάτες, έχοντας πολλές συνεργασίες στο πρόγραμμα. Την ομάδα συμπληρώνουν ο Igor και η Cara, τα δύο σκυλιά μας, τα οποία έχουν και αυτά τη φάση τους.

Τι ακριβώς θα βρει αυτή τη στιγμή όποιος επισκεφθεί το site;

FP: Κατ’ αρχάς, τον κορμό της παραγωγής μας αποτελούν οι σειρές των ψηφιακών μας εκτυπώσεων. Δουλεύουμε με ιδέες οι οποίες σχετίζονται με την ευρύτερη θεματική μας, σε μία απόπειρα να καλύψουμε διαφορετικές πτυχές της. Χρησιμοποιούμε προϋπάρχον αρχειακό υλικό αλλά και δικές μας φωτογραφίες, εντάσσοντας στο σύνολο γεωμετρικά σχήματα και αυτοσχέδιες σχεδιαστικές χειρονομίες. Το αποτέλεσμα τυπώνεται ψηφιακά σε αρχειακά, 100% βαμβακερά χαρτιά, σε περιορισμένα, αριθμημένα αντίτυπα.

Επιπλέον, δημιουργούμε μοναδικά ζωγραφικά έργα τα οποία αποτελούνται από γεωμετρικές συνθέσεις, χρησιμοποιώντας επανερμηνευμένες μορφές αναπαραστάσεων και ζωγραφικές χειρονομίες — αντλούμε από ένα συντακτικό εννοιολογικών και φορμαλιστικών αναφορών, όπως ιερογλυφικές γραφές, φυσικά μοτίβα παρμένα από το μεσογειακό τοπίο, αρχιτεκτονικές μικρο-υφές και άλλα. Συνθέτοντας έτσι ένα οπτικό λεξιλόγιο, όχι πολύ διαφορετικό από ένα γλωσσικό, δομούνται «λέξεις» και «φράσεις», κρατώντας ένα ενστικτώδες, αυθόρμητο και γενικά απενοχοποιημένο πνεύμα.

Τέλος, παράγουμε διαφόρων ειδών περιφεριακά αντικείμενα και art gifts, όπως plexiglass face-mounts και notecard sets, ενώ σχεδιάζουμε να επεκταθούμε σύντομα στην παραγωγή μεταξωτών φουλαριών, tote bags και κεραμικών. Όλα τα παραπάνω μπορεί κανείς να τα προμηθευτεί απευθείας από εμάς από το online κατάστημά μας, ενώ έχουμε ήδη ξεκινήσει και τη διάθεση σε επιλεγμένα σημεία πώλησης.

Mother Tongue #01, 2018, Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί. Παραχώρηση του FUTURES PAST. © FUTURES PAST

Υπάρχει προγραμματισμός ή κάποια δέσμευση ως προς την περιοδικότητα της κυκλοφορίας των συλλογών και των προϊόντων;

FP: Η μόνη περιοδικότητα σχετικά με την κυκλοφορία της δουλειάς μας αφορά τις σειρές των ψηφιακών μας εκτυπώσεων, καθώς και όσα προϊόντα σχετίζονται με αυτές, οι οποίες είναι προγραμματισμένο να κυκλοφορούν ετησίως — τουλάχιστον έτσι λέμε για την ώρα. Στα υπόλοιπα έργα και προϊόντα μας, μιας και δεν υπάρχει ούτως ή άλλως κάποιου είδους ανάλογη σειριακότητα, προτιμήσαμε να διατηρήσουμε μία συνεχή ροή και ελευθερία.

Mother Tongue #03, 2018, Ψηφιακή εκτύπωση σε αρχειακό χαρτί. Παραχώρηση του FUTURES PAST. © FUTURES PAST

Αφορμή για την «ταυτότητα» του FUTURES PAST ήταν η τάση που παρατηρείται ως φαινόμενο γενικά εκεί έξω -απασχολεί ως θέμα πολύ- ή στριφογύριζε καιρό στο μυαλό σας; 

FP: Η έννοια της ταυτότητας, κυρίως εννοούμενης σε συλλογικά, εθνικά πλαίσια, είναι ένα ζήτημα το οποίο μας απασχολεί σταθερά εδώ και καιρό.

Σίγουρα ως συζήτηση σε πολιτική βάση, ειδικά στις μέρες μας όπου ο κίνδυνος της ολοένα αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης να οδηγεί σε ξενοφοβικά κύματα αντιδράσεων και «επιστροφής στις ρίζες» είναι παραπάνω από ορατός, αλλά και ως προσωπική αναζήτηση του καθενός μας στον τομέα του. Κάτι το οποίο παρατηρούσαμε δηλαδή για παράδειγμα, με αφορμή τη δουλειά με τα βότανα, ήταν η απουσία ενός συνεπούς ελληνικού branding στα πλαίσια της κουζίνας και γενικότερα της διατροφής.

Αναλόγως, και ο Αναστάσης στην προσωπική του δουλειά ασχολείται μεταξύ άλλων με πολύ παρόμοια ταυτοτικά ζητήματα εδώ και χρόνια, αν και από μία περισσότερο πολιτική, ιστορική σκοπιά. Τελικά πάντως, κατέληξαν τα ίδια, περισσότερο ως ερωτήματα και όχι ως απαντήσεις, να γίνουν το επίκεντρο της δουλειάς μας, παρά (ή και χάρη) στο πόσο βαθιά και επανειλημμένως έχουν εκφυλιστεί νοηματικά ανάλογες εικόνες-ορόσημα του αρχαίου κόσμου. Προσπαθήσαμε λοιπόν να συμφιλιωθούμε έτσι κι εμείς οι ίδιοι με κάποιες έννοιες, θέτοντας τα δικά μας ερωτήματα, με τη μέγιστη δυνατή απλότητα και αμεσότητα.

Χωρίς Τίτλο (Head), 2018, Aκρυλικό σε χαρτί, 59,4 x 42 cm. Παραχώρηση του FUTURES PAST © FUTURES PAST.

Από που αντλείται χρονικά η έμπνευσή σας;

FP: Η δουλειά μας δεν είναι δεμένη τόσο με συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, όσο με την ίδια την έννοια του χρόνου και κυρίως με τα πολιτισμικά παράδοξα στα οποία οδηγούμαστε λόγο της περίπλοκης σχέσης μας με αυτόν. Αυτό γίνεται ίσως εμφανές στην τρέχουσα σειρά μας με τίτλο Mother Tongue, η οποία βασίζεται από τη μία σε αρχειακό υλικό με αρχαιοελληνικές αναφορές και από την άλλη στην ανεπεξέργαστη φωτογραφική καταγραφή μίας μεγάλης βόλτας στο κέντρο της Αθήνας — συμπαραθέτοντας έτσι το αρχαίο ερείπιο με το σύγχρονο, όπως και το εξωτικοποιημένο ιδεώδες με τη φθορά του εδώ και τώρα.

Αρχαϊκές φόρμες, όπως μουσειακά εκθέματα και αρχαίοι ναοί, παντρεύονται τελείως οργανικά με το σύγχρονο αστικό τοπίο το οποίο συνθέτουν «πατίνες» πλακών πεζοδρομίων, τοίχοι καλυμένοι με graffiti και tags, γραμμένα εσωτερικά δημόσιων τουαλετών κ.ά. Επιχειρούμε έτσι να επανερμηνεύσουμε τα πρώτα επαναπλαισιώνοντας τα δεύτερα, δημιουργώντας ένα πάντρεμα των δύο αυτών χρονικών στιγμών οι οποίες λαμβάνουν χώρα στον ίδιο τόπο.

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ (Horse), 2018, Aκρυλικό σε χαρτί, 84.1 x 59.4 cm. Παραχώρηση του FUTURES PAST. © FUTURES PAST.

Το μέλλον ή το παρελθόν κερδίζει τη μάχη πάνω στα έργα σας;

FP: Η ουσία για εμάς είναι περισσότερο η σχετικότητα αυτών των όρων — το ότι το κάθε παρελθόν υπήρξε κάποτε ως μέλλον, αλλά και αντιστρόφως.

Υπάρχει μία ποιητικότητα σε αυτή τη σχέση, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν μιλάμε για απόλυτα, αλλά για ένα επίπεδο συνεχές όπου όμως η κάθε χρονική στιγμή αλληλεπιδρά με την άλλη, αφήνοντας πίσω της ίχνη.

Έτσι και εμείς στη δουλειά μας αποσκοπούμε ουσιαστικά στην περισυλλογή αυτών των ιχνών, τα οποία επανασυνθέτουμε και επαναπλαισιώνουμε, οδηγώντας τα σε νέους συσχετισμούς και νέα ενδιαφέροντα κράματα.

Χωρίς Τίτλο (Torso), 2018, Aκρυλικό σε χαρτί, 42 x 29.7. Παραχώρηση FUTURES PAST. © FUTURES PAST.

Χειροποίητο, ψηφιακό, και τα δύο; Δεν μπορούμε να διαλέξουμε ή τα θέλουμε όλα;

FP: Δεν θα λέγαμε πως τουλάχιστον για εμάς τους ίδιους τέθηκε ποτέ κάτι τέτοιο ως δίλημμα. Η προσωπική μας στάση γενικότερα ήταν πάντα το να κρατάμε ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει ο κάθε τομέας. Πιστεύουμε πως όταν υπάρχει καθαρή σκέψη πίσω από ένα concept αλλά ταυτοχρόνως και ευελιξία απέναντι σε νέους δρόμους και πιθανότητες, τότε όλα μπορούν να αποτελέσουν εν δυνάμει χρήσιμα εργαλεία στα χέρια σου, οπότε και τίθεται απλώς ζήτημα επιλογής.

Για παράδειγμα, εκτιμούμε αναμφίβολα τις δυνατότητες που προσφέρει ο ψηφιακός κόσμος — όπως η προσβασιμότητα που προσφέρει το διαδίκτυο, η γενικότερη αισθητική του pixel, απλούστερα πράγματα όπως η αμεσότητα της ψηφιακής φωτογραφίας, αλλά και η ταχύτητα ή η πιστότητα από πλευράς εκτύπωσης.

Από την άλλη, και αυτό ίσως να είναι προσωπικό ιδίωμα, δεν μπορούμε παρά να αγαπούμε κάτι που φέρει την οργανικότητα της ανθρώπινης χειρονομίας, με όλες τις ατέλειες οι οποίες του χαρίζουν a priori αυτή του τη μοναδικότητα. Συνεπώς, μιας και εκτιμούμε πραγματικά τις διαπροσωπικές σχέσεις, επιλέγουμε ως αρχή να συνεργαζόμαστε κατά τα στάδια της παραγωγής με ανθρώπους της τοπικής μας κοινότητας ενισχύοντας την, σεβόμενοι αυτούς, το κοινό στο οποίο απευθυνόμαστε και πρωτίστως το ίδιο μας το έργο.

Παραχώρηση του FUTURES PAST. © FUTURES PAST

Σε ποιον απευθύνεστε μέσα από το FUTURES PAST;

FP: Ένα από τα αγαπημένα μας πράγματα σε σχέση με το συγκεκριμένο project, είναι η δυνατότητα που σου δίνεται να επικοινωνήσεις με ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα ανθρώπων. Πιστεύουμε ότι τα υψηλότερης ποιότητας πράγματα είναι ωραίο να παράγονται τοπικά και να είναι οικονομικά προσιτά. Λιγότερα αλλά καλύτερα.

Πέρα από συλλέκτες και γενικότερα ανθρώπους που ψάχνουν κάτι ενδιαφέρον για τον χώρο τους, μας χαροποιούν ιδιαιτέρως οι δημιουργικές συνεργασίες με αρχιτέκτονες, διακοσμητές και επαγγελματίες εστίασης, τουρισμού κ.ά. οι οποίοι μπορεί να θέλουν κάτι πιο ιδιαίτερο — επίσης, είμαστε πάντα ανοιχτοί σε ιδέες όπως custom έργα, τοιχογραφίες ή environments για συγκεκριμένους χώρους.

Παραχώρηση του FUTURES PAST. © FUTURES PAST.

Με απλά λόγια τι συμβαίνει τελικά όταν επαναπροσεγγίσεις ένα πολύ μακρινό αλλά πάντα παρόν παρελθόν το 2018;

FP: Κι εμείς αυτό ψάχνουμε να βρούμε.

*Βρείτε το σε facebook και website

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα