Απολαμβάνοντας την «λευκή» κυκλική διαδρομή Χορτιάτη!

Το ραντεβού μου με τον Π. ήταν στις 08:00 στις κεραίες. Η θερμοκρασία ήταν στους -2,5 βαθμούς Κελσίου. Επιλέξαμε να ξεκινήσουμε την κυκλική διαδρομή από ανατολικά (από την άσφαλτο προς το φυλάκιο της Αεροπορίας). Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαμε να γευτούμε τις πρώτες ηλιαχτίδες του ήλιου, καθώς η σημερινή ημέρα, επέβαλε μια ηλιοθεραπεία. Αφού μπήκαμε στο κωνοφόρο κομμάτι της διαδρομής, αμέσως δεξιά πριν το φυλάκιο, είδαμε πως οι αέριες μάζες και οι καταιγίδες, ήταν πολύ έντονες το τελευταίο διάστημα επάνω στο βουνό, αφού πεσμένοι κορμοί δέντρων, υπάρχουν διάσπαρτοι σε εκείνο το σημείο της διαδρομής. Αφού φτάσαμε στην μεγάλη στροφή, ακριβώς κάτω από το ραντάρ, απολαύσαμε τη θέα προς τον Όλυμπο και τον Θερμαϊκό.

Αμέσως μετά πήραμε το ανηφορικό κομμάτι με θέα την κορυφή Λάναρη (ι),την Σουρωτή κ.τ.λ., το οποίο μας βάζει πάλι σε δάσος, φυλλοβόλο αυτή τη φορά. Μπαίνοντας στο δάσος πάλι, επιλέξαμε να τραβερσάρουμε αριστερά, θέλοντας να αποφύγουμε τις απότομες κατηφόρες, λίγο πριν το καταφύγιο του Σ.Ε.Ο. Χορτιάτη.

Το κομμάτι εκείνο, είναι συγχρόνως και ένα από τα πιo όμορφα, περπατώντας παράλληλα με την περίφραξη του στρατιωτικού χώρου του ραντάρ. Στρίβοντας δεξιά αργότερα, συναντήσαμε τον γνωστό χωματόδρομο προς το καταφύγιο και περπατώντας αριστερά, επιστρέψαμε στα αυτοκίνητά μας.

* Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται το βόρειο κοσμικό κομμάτι, από τις κεραίες μέχρι το καταφύγιο δηλαδή, καθώς είναι αρκετά ανήλιο και ο δρόμος είναι γεμάτος με κυριολεκτικά παγωμένα στρώματα χιονιού. Ιδίως για οικογένειες με μικρά παιδιά και αυτοκίνητα.

** Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με έναν από τους πιo ιστορικούς φακούς, ένα 50mm f1.4 manual focus της δεκαετίας του 1980.