Η δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο ξαπλώστρες και μπιτσόμπαρα…/ Γιώργος Κόγιας
Λέξεις – εικόνες: Γιώργος Κόγιας
Στη Χαλκιδική, στο δεύτερο πόδι, είναι το δεύτερο σπίτι μου. Από τα οκτώ μου χρόνια ζω όλα μου τα καλοκαίρια εκεί και, σιγά-σιγά, αυτά τα δυο, Χαλκιδική και σπίτι, έγιναν έννοια κοινή. Η Χαλκιδική, λοιπόν, είναι το δεύτερο σπίτι μου και σαν σπίτι μου το πονάω και μου αρέσει όπως “το έστησα – έζησα” εγώ, δεν μου αρέσουν οι παρεμβάσεις.
Στα χρόνια που περάσαν, με τους τουρίστες κάθε χρόνο να διπλασιάζονται, “το σπίτι μου” άλλαξε και έγινε ένα άλλο, ξένο σε μένα, σπίτι. Σήμερα, βγαίνω στον δρόμο και κάνω δυο ώρες για να πάω στην διπλανή παραλία. Όταν φτάνω τελικά στην παραλία, στριμώχνομαι σε μια ξαπλώστρα, ενώ κάποτε είχα όλην την αμμουδιά δική μου. Στα ταβερνάκια, όπου έτρωγα πολύ νόστιμο φαγητό, τώρα περιμένω στην ουρά για να μου δώσουν ό,τι κατεψυγμένο υπάρχει γιατί δεν προλαβαίνουν από τον πολύ κόσμο…
Δεν μπορώ να τα βάλω με τους ανθρώπους που έρχονται να κάνουν διακοπές, και πολύ καλά κάνουν, γιατί θέλουν κι αυτοί να ζήσουν τη δική τους Χαλκιδική. Εμένα, όμως, αυτή η Χαλκιδική δεν μου ταιριάζει. Εγώ θέλω να ζω στην δικιά μου Χαλκιδική, εκείνη που αγάπησα από παιδί και νομίζω ότι τα καταφέρνω ακόμα:
Η δικιά μου Χαλκιδική μοιάζει με Wallpaper των Windows…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική είναι γεμάτη με χρώματα…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική είναι κάποιες στιγμές ασπρόμαυρη…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δίνει απλόχερα σε αυτούς που την περπατάνε…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο ξαπλώστρες και μπιτσόμπαρα…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο θάλασσα…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική ξέρει να ανταποδίδει άμα την προσέξεις…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο ξενύχτια στα μπιτσόμπαρα…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο “τυποποιημένα προϊόντα”…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική έχει κάτι μοναχικές διαδρομές που δεν είδαν ποτέ τους θάλασσα…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο βόλτες με φουσκωτά…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο ηλιοβασιλέματα σε πράσινα νερά…/ Γιώργος ΚόγιαςΣτη δικιά μου Χαλκιδική ο ήλιος δύει μόνο όταν τα ψάρια σταματήσουν να τσιμπάνε…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική είναι παραδοσιακή…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική ξέρει από καλό κρασί…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν έχει δρόμους για όλες τις παραλίες της…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική έχει και κάτι γωνιές που πρέπει να ψάξεις για να τις βρεις…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική δεν είναι μόνο αμμουδιές…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική είναι βγαλμένη μέσα από καρτ ποστάλ…/ Γιώργος ΚόγιαςΣτη δικιά μου Χαλκιδική όλα τα πλάσματα έχουν θέση…/ Γιώργος ΚόγιαςΗ δικιά μου Χαλκιδική έχει κάτι δρόμους που σε πάνε ψηλά στον ουρανό…/ Γιώργος ΚόγιαςΣτη δικιά μου Χαλκιδική τα μεσημέρια όλοι κοιμόμαστε…/ Γιώργος Κόγιας
