Εικόνες: Το Μελένικο και μόνο για το Αρχοντικό Κορδόπουλου, αξίζει μια επίσκεψη
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα παραδοσιακής βαλκανικής αρχιτεκτονικής, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τον μεθοριακό σταθμό του Προμαχώνα.
Το Αρχοντικό Κορδόπουλου ένα από τα πιο εντυπωσιακά δείγματα παραδοσιακής βαλκανικής αρχιτεκτονικής βρίσκεται στο Μελένικο στα νοτιοδυτικά της Βουλγαρίας, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τον μεθοριακό σταθμό του Προμαχώνα.
Κατασκευασμένο το 1754 από τον πλούσιο Έλληνα παραγωγό και έμπορο κρασιού Μανώλη Κορδόπουλο αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της πρώιμης Εθνικής Αναγέννησης της Βουλγαρίας και περιλαμβάνεται στη λίστα με τα 100 τουριστικά αξιοθέατα της χώρας.
Ο Μανώλης που ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος της οικογένειας Κορδόπουλου, σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 1912 από τους Τούρκους.
Το Μελένικο με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913 επιδικάσθηκε στη Βουλγαρία και οι Έλληνες κάτοικοι με θαυμαστή αξιοπρέπεια άφησαν τα αρχοντικά τους και εγκαταστάθηκαν στο Σιδηρόκαστρο, στις Σέρρες, στη Θεσσαλονίκη ή σε άλλες πόλεις.
Το Αρχοντικό έχει τέσσερις ορόφους, οι δύο από αυτούς με πέτρες, που συνδέονται με επτά σκάλες. Οι δύο τελευταίοι όροφοι του αρχοντικού ήταν κατοικίες.
Το πιο εντυπωσιακό δωμάτιο είναι ο ξενώνας, το οποίο είναι ένας μεγάλος χώρος, περίπου 90 τετραγωνικά μέτρα, με δύο σειρές από δώδεκα παράθυρα η καθεμία.
Η επάνω σειρά από παράθυρα τα οποία δεν ανοίγουν, αποτελούν ένα μείγμα βενετσιάνικου και ανατολίτικου στυλ, ενώ η κάτω σειρά παραθύρων είναι χαρακτηριστικά της περιόδου της βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης.
Το δωμάτιο είναι εκτεθειμένο στον ήλιο όλες τις ώρες της ημέρας.
Η οροφή του δωματίου είναι κατασκευασμένη από ξύλο και πλούσια διακοσμημένη, ο ήλιος απεικονίζεται στη μέση και οι δώδεκα γεωμετρικές μορφές στο τέλος συμβολίζουν τους δώδεκα αποστόλους και τους δώδεκα μήνες του έτους. Σταφύλια διαφόρων ποικιλιών απεικονίζονται πάνω στις ντουλάπες.
Το μεσαίο δωμάτιο, το μικρότερο, λεγόταν κιόσκι. Συνήθως καθόταν σ’ αυτό για ένα φλιτζάνι καφέ όταν είχαν λιγότερους καλεσμένους, ενώ σε εκδηλώσεις καθόταν εκεί οι μουσικοί.
Η τραπεζαρία ήταν το δωμάτιο όπου πέρα από τα καθημερινά γεύματα, γινόταν και οι εμπορικές διαπραγματεύσεις. Διαθέτει σάουνα καθώς και ένα μυστικό ντουλάπι.
Ο χώρος αυτός προορίζονταν για κάποιο άτομο που θα κρυφάκουε τις διάφορες συμφωνίες κρίνοντας αν αυτές ήταν συμφέρουσες, από τη στιγμή που σε κάθε συμφωνία επιτρεπόταν να συμμετέχουν μόνο δύο άτομα.
Στο υπνοδωμάτιο οι γυάλινες διακοσμήσεις γίνονται σε διαφορετικά στυλ. Το τζάκι έχει τη μορφή μιναρέ στον οποίο υπάρχει ορθόδοξος σταυρός, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι εθνότητες που κατοικούσαν στην περιοχή εκείνη την εποχή συνυπήρχαν καλά.
Στην καλοκαιρινή βεράντα υπάρχει ένα ηλιακό ρολόι από πέτρες, το οποίο χαρακτηρίζεται από μεγάλη ακρίβεια.
Ο κάτω όροφος της κατοικίας αποτελείται από μακριές σήραγγες σκαμμένες βαθιά στο βράχο όπου βρίσκονται τα κελάρια του ντόπιου κόκκινου κρασιού.
Τα κελάρια χωράνε 300 τόνους κρασί και το μεγαλύτερο βαρέλι μόνο του χωράει 12,5 τόνους κρασί. Για τη σωστή αποθήκευση του κρασιού, υπάρχει σύστημα εξαερισμού με ειδικούς αγωγούς στις σήραγγες.
Λόγω του γεγονότος ότι οι σήραγγες είναι τοποθετημένες μέσα στο βράχο, διατηρούν πάντα σταθερή θερμοκρασία.
Η οικία Κορδόπουλου ανακαινίστηκε την περίοδο 1974-1980 και σήμερα είναι ένα ιδιωτικό μουσείο με ειδικό χώρο για γευσιγνωσία κρασιού το οποίο επισκέπτονται περίπου 30.000 τουρίστες κάθε χρόνο.
*πληροφορίες: THE KORDOPUL HOUSE